Erick Desmarestz

Victoire ou la douleur des femmes : 1967

Frankrijk 2000. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Marie Trintignant, Marina Vlady, Sabine Haudepin, Jean-Michel Fete en Yves Lambrecht.

Le penitent: Les gens du voyage

Frankrijk 1999. Hugues de Lauguardière. Met o.a. Élodie Navarre, Erick Desmarestz en Frédéric van den Driessche.

Une femme d'action

Frankrijk 1997. Drama van Didier Albert. Met o.a. Line Renaud, Daniel Gélin, François-Eric Gendron, Cécile Auclert en Jean-Francois Garreaud.

Laura

Oostenrijk​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Thriller van Bruno D. Kiser. Met o.a. Laura del Sol, Stefan Gubser, Daniel Legler, Sabine Berg en Hans Peter Hallwachs.

Les sœurs Soleil

Frankrijk 1996. Komedie van Jeannot Szwarc. Met o.a. Marie-Anne Chazel, Thierry Lhermitte, Clémentine Célarié, Léonore Confino en Didier Benureau.

Sixième classe

Frankrijk 1995. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Véronique Genest, Line Renaud, Gérard Séty, Clément van den Bergh en Elisabeth Vitali.

Oktober 1952 op het Franse platteland. De vakantie is voorbij. De tienjarige Aur[KA1]elien Bertrand (Van den Bergh) moet terug naar school. Zijn moeder Simone (Genest) is dokter en heeft weinig tijd voor hem en zijn vader Michel (Dul[KA1]ery) is naar Parijs om er werk te zoeken en een huis in orde te maken voor zijn gezin. Om dit gebrek aan affectie goed te maken heeft de jongen zich terug getrokken in een fantasie wereld. Tot op de dag dat hij een oud koppel ontmoet, Mr. en Mme Cotelle (Séty en Renaud), die hem liefdevol opnemen en zijn leugens geloven. Zijn moeder vertelt hij dat hij de tijd bij een vriendje doorbrengt. Knap stukje kinderpsychologie verwerkt tot een boeiende film. Van den Bergh is een hartveroverende revelatie en Renaud en Séty als het oude koppel zijn schitterend. Zelden werd het gevoel van gebrek aan liefde zo warm in beeld gebracht. De tijdssfeer werd optimaal gebruikt. Goed opgebouwd scenario van Stora en Claudine Vergnes. Gérard De Battista hanteerde de camera.

À cause d'elle

Frankrijk 1993. Komedie van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Antoine Hubert, Olivia Muñoz, Thérèse Liotard, Jean-François Stévenin en Ludmila Mikaël.

In 1963 is Antoine Hervy (Antoine Hubert) veertien; hij op een na de oudste in een gezin van vier. Zijn vader is dikwijls afwezig. De school interesseert hem geen barst. Hij bevindt zich in zijn eigen droomwereldje en geniet ervan alsof zijn kindertijd nog niet voorbij is. Hij zou op de elektrische gitaar willen leren spelen zoals Hank Marvin of Bruce Welch van The Shadows. De dag dat hij de jonge Olivia Marchand (Mu[KA6]noz) ontmoet, verandert zijn leven grondig. Na de kindertijd behandeld te hebben in LE GRAND CHEMIN (1987) en APR[KA2]ES LA GUERRE (1989) analyseert regisseur/scenarioschrijver Hubert nu de puberteit van zijn hoofdpersonage (telkens gespeeld door zijn eigen zoon Antoine). Het werd een poëtische studie van het opgroeien en het ontdekken van de liefde. Niets is opgeschroefd, maar elke situatie is natuurlijk en hartverwarmend vertolkt. Het scenario van regisseur Hubert zit geheid in elkaar. Het camerawerk is van Claude Lecomte. De soundtrack bestaat voornamelijk uit hits van beginjaren 1960. Dolby Stereo.

Maigret et les caves du Majestic

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Bruno Cremer, Jérôme Deschamps, Michel Caccia, Maryvonne Schiltz en Marilu Marini.

Derde verfilming van in 1942 verschenen Georges Simenon-roman 'Les caves du Majestic' met, na Albert Préjean (in 1945) en Jean Richard (in 1991), haviksneus Cremer in de rol van commissaris Jules Maigret die de moord op een Amerikaanse dame in het Parijse Majestic-hotel onderzoekt en oplost. Geslaagde, gemoderniseerde plot (scenario van Santiago Amigorena en Goretta) en professionele regie van Zwitsers cineast Goretta die voor indrukwekkende sfeerschepping zorgt.

Lily et Lily

Frankrijk 1990. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jacques Jouanneau, Francis Lemaire, Yvan Varco en Henri Lambert.

De adaptatie van een boulevardkomedie van het produktieve duo Barillet en Grédy, opgebouwd rond het thema van een totaal niet op elkaar lijkende tweeling, zowel op het maatschappelijke vlak als qua karakter, met als gevolg een reeks voor het meerendeel voorspelbare en weinig verrassende misverstanden. Ondoordachte grappen, en het feit dat de dienstdoende slaaf de regie van Pierre Mondy nogal gewoontjes verfilmde, zorgt ervoor dat het allemaal erg lang duurt.

Jacqueline

Frankrijk 1989. Komedie van Alain Dhenaut. Met o.a. Pierre Santini, Christiane Minazzolli, Nathalie Juvet en Erick Desmarestz.

De eenvoudige verfilming van het stuk van Sacha Guitry uit 1921, waarin het overbekende thema van de driehoeksverhouding centraal staat. Geen cinematografische kwaliteiten dus, maar dankzij de ironische dialogen, de psychologische, dikwijls satirische karakterbeschrijvingen en het schitterende spel is het een waar genoegen naar deze film te kijken.

Saxo

Frankrijk 1988. Muziek van Ariel Zeitoun. Met o.a. Gérard Lanvin, Akosua Busia, Laure Killing, Richard Brooks en Clément Harari.

Producent-regisseur Ariel Zeitoun bewerkte de 'detective' van Gilbert Tanugi, die zich afspeelt in jazzclub-kringen. Hij slaagt erin een film te maken, waarin een soms fascinerende sfeer hangt en waarin uitzonderlijk raadselachtige en onvoorspelbare personages rondlopen. Maar zijn film heeft te lijden onder langdradige stukken en een aantal gemaakte situaties. Tenslotte: het vakmanschap komt veels te vaak in de plaats van oprechte inspiratie.