Grace de Capitani

Une fille è papas

Frankrijk​/​​België 1997. Komedie van Pierre Joassin. Met o.a. Christophe Malavoy, Christian Charmetant, Julie Voisin, Caroline Tresca en Grace de Capitani.

Une page d'amour

Frankrijk 1995. Drama van Serge Moati. Met o.a. Miou-Miou, Jacques Perrin, Félicité Chaton, Grace de Capitani en François Berléand.

Rond 1865 woont de weduwe H[KA1]el[KA2]ene (Miou-Miou) met haar dochter Jeanne (Chaton), die elf is, in een bescheiden etagewoning. Jeanne hangt aan haar moeder en zou er niet aan moeten denken dat iemand anders, in casu een man, te veel aandacht aan haar zou besteden. Als H[KA1]el[KA2]ene `s nachts last krijgt van hevige buikkrampen wordt hun buurman Docteur Derberle (Perrin) erbij geroepen. Hij verstoort de betrekkelijke rust van het tweetal en van hun teruggetrokken bestaan. Een vrij getrouwe, bekorte bewerking van de roman van Emile Zola over een hartstochtige driehoeksverhouding, waarin een tiener de eerste viool speelt. Het spel is sereen en de aankleding van de film (decors en kostuums) is schitterend, maar het scenario van Pierre Dumayet is oppervlakkig en gaat niet in op de sociale context van Zola. Het camerawerk van André Néau is mooi. 16:9.

Embrasse moi vite

Frankrijk​/​​België 1993. Komedie van Gérard Marx. Met o.a. Ben Cross, Grace de Capitani, Pierre Vernier, Yves Lecoq en Sophie Bouilloux.

Dank zij het kapitaal van haar man, Lecoq, heeft De Capitani een internationaal bekend modehuis weten uit te bouwen. Alles loopt gesmeerd, tot op de dag dat de advocaat van haar man belt. Lecoq wil de echtscheiding aanvragen en gaat de zaak verkopen aan een Engelse zakenman, Cross. de Capitani is de wanhoop nabij, te meer omdat Cross alles belichaamt waar zij een hekel aan heeft: de arrogantie van het geld en de bevalligheid van een charmeur. Een sprankelende komedie met een ontwapenende De Capitani en een hartveroverende Cross, die ons een blik gunnen achter de schermen van de financiële en de modewereld. Vooral vrouwen zullen volop genieten van dit scenario, geschreven door Virginie Brac, naar een verhaal van Frédéric Sauvage. Jimmy Glasberg tekende voor de fotografie.

Le moustachu

Frankrijk 1986. Komedie van Dominique Chaussois. Met o.a. Jean Rochefort, Grace de Capitani, Jean-Claude Brialy, Jean-Claude Trintignant en Jean-Claude Leguay.

In vakjargon is een 'Snorrebaard' een geheim agent die de vuile karweitjes mag opknappen. Jean Rochefort slaat zich hier door een aardige hoeveelheid problemen heen, waarvan niemand iets begrijpt en de kijker evenmin. Maar dat aspect is van weinig belang, want het gaat om een satire in een beurtelings wat zware en lachwekkende stijl met talloze soms nagenoeg surrealistische grappen: doet sterk denken aan de Marx Brothers! Ongetwijfeld niet van constante kwaliteit, maar doet soms zeer weldadig aan in een tijd dat de Franse lachfilm zelden iets goeds inhoudt. Scenario van de regisseur.

Les filles

België 1983. Komedie van Michel Rochat. Met o.a. Christiane Lenain, Jean Hayet, Marie-Line Lefebvre, Grace de Capitani en Myriam Jaumain.

Op basis van een klucht van de op dit terrein zeer produktieve Jean Marsan. In deze afgezaagde geschiedenis over een onnozele jongeman die zich in een besloten nachtclub waant, wemelt het van de misverstanden. Een ontzettend gedateerd aandoende film, met van die meisjes in jurkjes die aan Wimbledon- tennispakjes doen denken, en het toppunt van gedurfdheid moesten voorstellen. Het taalgebruik en de zogenaamde `vrijheid` doen onmogelijk ouderwets aan. Een des te langdradiger (twee uur) film, daar de persoon die hem mocht maken geen enkele keer heeft geprobeerd iets origineels op cinematografisch gebied te bedenken.

Canicule

Frankrijk 1983. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Lee Marvin, Miou-Miou, Victor Lanoux, Jean Carmet en Tina Louise.

Een voortvluchtige Amerikaanse killer duikt onder op het Franse platteland. Daar blijkt dat de perversies, de achterbaksheid en de hebzucht van de varkensfokkers-familie die hem herbergt, gevaarlijker zijn dan gangsters en politie. Ondanks al het betrokken talent werd het een teleurstellende film, waarin de zwaar aangezette, grove karikaturen de interesse en geloofwaardigheid ondermijnen. Het resultaat is dan ook niet de - mogelijk bedoelde - zwarte komedie. In deze hommage aan Marvins filmimago blijft in elk geval diens waardigheid intact, maar voor het overige steken de varkens positief af bij de acteurs. Scenario van Boisset, Jean Herman, Michel Audiard, Dominique Roulet en Serge Korber. Jean Boffety hanteerde de camera.

Les sous-doués en vacances

Frankrijk 1982. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Hubert Deschamps, Daniel Auteuil, Guy Marchand, Grace de Capitani en Didier Kaminka.

Een succeszanger schakelt zijn rivaal in de liefde uit door te laten geloven dat hij homoseksueel is. Deze volgt hem met zijn vrienden naar Saint-Tropez waar de zanger met een meisje op vakantie is en zit hem op alle mogelijke manieren dwars. De onverwachte komst van een tweelingzuster zorgt voor een dubbel happy-end. Dit vervolg op een platte succesklucht put zogenaamde humor uit vooroordelen tegen vrouwen, homo's en kleurlingen en uit standaardgrappen die door de acteurs al even machinaal worden uitgevoerd. Scenario van regisseur Zidi, Didier Kaminka en Michel Fabre. In beeld gebracht door Paul Bonis.