Catriona MacColl (1954): cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Horsehead

2014 | Fantasy, Horror

Frankrijk 2014. Fantasy van Romain Basset. Met o.a. Lilly-Fleur Pointeaux, Catriona MacColl, Murray Head en Gala Besson.

Puike Franse horrorfilm van Romain Basset met een verfrissend vleugje fantasy en mysterie. Jessica wordt al sinds haar jeugd geplaagd door nachtmerries. Ze schakelt een psychofysioloog in om de dromen te bestuderen, maar wanneer ze terugkeert naar haar familiehuis worden de nachtmerries steeds heftiger. Artistiek en hypnotiserend hoogstandje. Doet denken aan het eveneens Franse Livide uit 2011 (Alexandre Bustillo en Julien Maury).

Jeniec Europy

1989 | Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Polen 1989. Drama van Jerzy Kawalerowicz. Met o.a. Roland Blanche, Vernon Dobtcheff, François Berléand, Didier Flamand en Ronald Guttman.

Nadat Napoleon (Blanche) bij Waterloo de veldslag verloren had tegen de geallieerde legers, werd hij verbannen naar het eilandje Sint Helena in de Atlantische Oceaan, dat midden in het water ter hoogte van Angola ligt. Het klimaat is er ruw en ongezond. Het eiland behoort tot Groot-Brittani[KA3]e. Het bestuur is in handen van de Britse gouverneur Hudson Lowe (Dobtcheff), die zijn bijzondere gevangene op alle mogelijke manieren probeert te vernederen en te kleineren. Hij erkent geen moment dat Napoleon keizer is, al valt hiervoor wel wat te zeggen, want Napoleon had zichzelf gekroond. Lowe wil uitsluitend zijn militaire rang erkennen. Tussen de twee mannen ontstaat een psychologisch duel, dat ermee eindigt dat Napoleon die in 1821 overleed, zijn eigen begrafenis arrangeerde (hij werd bijgezet in de Dôme des Invalides in Parijs, maar dat was pas in 1840). De film is met een laag budget gemaakt, hij is sober en moet het hebben van wijdse opnamen van cameraman Wieslaw Zdort, en de dialogen en de confrontaties tussen de twee hoofdrollen. Voor kijkers met historische belangstelling en kennis over het leven van Napoleon is deze toneelmatige film, die vooral aandacht besteedt aan de menselijke aspecten, wel aardig. Het scenario is van regisseur Kawalerowicz naar de roman van Juliusz Dankowski.

Le rire de Caïn

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Marcel Moussy. Met o.a. Catherine Spaak, André Falcon, Johan Rougeul, Erica Sulkowski en Christophe Bonnarens.

Een trouwe, zorgvuldige en toegewijde bewerking van de roman van José-André Lacour maar talent kwam er niet aan te pas. Over het geleidelijke uit elkaar groeien en uiteenvallen van een familie van kasteelheren. Wat het wel interessant maakt, is dat het in de eerste persoon wordt verteld door een van de broers, die dus partijdig is. Knap gebruik van de afgesloten ruimte. Bevredigend spel.

Seven Doors of Death

1982 | Horror

Verenigde Staten 1982. Horror van Louis Fuller. Met o.a. Catriona MacColl, David Warbeck, Sarah Keller, Tony Saint John en Philip Ostrow.

Een oud hotel in Louisiana is bovenop een geheime toegang naar de hel gebouwd; het gegeven bood de filmers het voordeel dat ze allerei angstaanjagende sc [KA2]enes konden bedenken zonder een logische verklaring. De film bevat enkele zeer doeltreffende schokeffecten (zelfs een overtuigende blik in de hel), maar het duistere verhaal en de overdaad aan bloed worden irritant.

Quella villa accanto al cimitero

1981 | Horror, Mysterie

Italië 1981. Horror van Lucio Fulci. Met o.a. Paolo Malco, Dagmar Lassander, Giovanni di Nava, Anna Pieroni en Silvia Colatina.

Een historicus installeert zich met zijn vrouw en zoontje in New Orleans, in wat een spookhuis blijkt te zijn, waarvan de vroegere bewoner de ledematen van de streekbewoners op zich heeft getransplanteerd om onsterfelijkheid te bereiken. Als bloeddorstig monster huist hij in de kelder. Alleen het paranormaal begaafde zoontje, die contact heeft met het spook van het dochtertje van het monster, zal overleven. Dit plagiaat van THE SHINING en AMITYVILLE HORROR is voor de regisseur van zombie- films vooral aanleiding voor uitvoerige slachtpartijen, waarvan de bloederigheid elke suggestieve, fantastische werking uitsluit. Vergeleken bij eerder werk is het zelfs in zijn onsmakelijkheid nogal amechtig. Ook bekend als THE HOUSE BY THE CEMETERY.

Paura nella città dei morti viventi

1980 | Horror, Fantasy

Italië 1980. Horror van Lucio Fulci. Met o.a. Janet Agren, Christopher George, Giovanni Lombardi Radice, Catriona MacColl en Carlo De Mejo.

De onverklaarbare zelfmoord van een priester op een kerkhof wordt kilometers verderop gezien door een spiritistisch medium dat in coma raakt. Doodgewaand wordt ze bijna levend begraven. Een tweeduizend jaar oude vloek doet doden uit hun graf herrijzen. Deze Italiaanse, maar in de V.S. gesitueerde zoveelste zombie-film heeft af en toe een suggestieve spanning, maar zoekt het vooral in onsmakelijke en primitieve effecten: uitbraken van ingewanden, uitrukken van hersenen! In de rolbezetting tweede- generatie acteurs: De Mejo is de zoon van Alida Valli, Interlenghi de dochter van Antonella Lualdi. Het scenario is van Dardano Sacchetti en regisseur Fulci naar een verhaal van hen beiden, die hun inspiratie haalden bij H.P. Lovecraft. Het camerawerk is van Sergio Salvati. Geniet definitief cultstatus, maar vraag niet waarom. Mono. Ook bekend als CITY OF THE LIVING DEAD, LA PAURA, GATES OF HELL, TWILIGHT OF THE LIVING DEAD, THE FEAR, en FEAR IN THE CITY OF THE LIVING DEAD.

Les moyens du bord

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Bernard Toublanc-Michel. Met o.a. Gabriel Cattand, Catriona MacColl, Olivier Destrez, Diane Stoloian en Denise Grey.

We zijn eind jaren 1930 tijdens de zomervakantie. Historicus Guillaume Le Cormier (Cattand) verblijft met zijn gezin in een groot herenhuis ergens aan de kust van Bretagne. Hij hoopt dat zijn negentienjarige zoon Ronan (Destrez) zal trouwen met Martine (Stoloian), de dochter van de adellijke buurman. Ronan droomt van een heropstanding van het keizerrijk Europa en heeft zich aangesloten bij een rechts-nationalistische organisatie. Guillaume heeft het hier moeilijk mee en vermits hij zijn zoon van zijn ongelijk wil overtuigen drijft hij een wig tussen hen in. Ondertussen maakt hij kennis met Grace (MacColl), de Amerikaanse gaste van Martine's ouders. Tussen hen beiden groeit een idylle. Bijzonder traag melodrama over de leegheid van het bestaan van de aristocratie aan de vooravond van WOII. Er wordt verschrikkelijk veel gepraat en weinig gehandeld. De langdradigheid wordt op de duur haast ondragelijk, met tijd die opgevuld wordt door toeristische standjes als een bezoek aan het huis van Victor Hugo of het eindeloos zeilen op zeeën en meren. Michel Mohrt baseerde het scenario op zijn eigen roman. Voor de fotografie tekende Jean Orjollet. Oorspronkelijk uitgezonden in twee delen.

Lady Oscar

1978 | Komedie, Historische film, Romantiek

Frankrijk​/​​Japan 1978. Komedie van Jacques Demy. Met o.a. Catriona MacColl, Barry Stokes, Christina Böhm, Jonas Bergström en Terence Budd.

De zoveelste dochter van een 18de-eeuwse Fransman zonder stamhouder wordt als man opgevoed en brengt het als 'Oscar' tot lijfwacht van Koningin Marie-Antoinette. In de jaren vóór de revolutie wordt ze hierdoor steeds heen en weer geslingerd tussen met elkaar overhoop liggende klassen en seksuele identiteiten. De stijlvolle aanpak en de afwisselend ironische en gevoelige spelregie behoeden de film voor ANGÉLIQUE-kitsch, ondanks de curieuze productie-opzet: een Japanse productie - naar een Japans stripverhaal -met overwegend Britse acteurs, maar authentieke Franse locaties. Het scenario is van de regisseur en Patricia L. Knop naar de roman Rose of Versailles van Riyoko Okeda. Het camerawerk is van Jean Penzer.