Julien Bertheau: cast.
Er zijn 19 films gevonden.

Julien Fontanes, magistrat: L'âge difficile

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Serge Friedman. Met o.a. Jacques Morel, Michel Creton, Catherine Sauvage, Dora Doll en Julien Bertheau.

Nieuwsgierig gemaakt door de brief van een oude man die beweert dat hij per abuis in een medische inrichting is gestopt, gaat [KL]Julien Fontanes, magistrat[KLE] (Morel) ter plekke op onderzoek uit. Langdradig en behoorlijk vervelend.

Cet obscur objet du désir

1977 | Drama, Romantiek, Erotiek, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1977. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Carole Bouquet, Ángela Molina, Milena Vukotic en André Wéber.

Een man van middelbare leeftijd vertelt tijdens een treinreis aan zijn medepassagiers over zijn geobsedeerde liefde voor het kamermeisje Conchita. Zij brengt hem het hoofd op hol, maar houdt hem ook op een afstand. Ondanks alle getreiter en vernederingen blijft hij haar volgen. Deze hoogstpersoonlijke interpretatie van de roman La femme et le pantin van Pierre Louÿs heeft twee niet op elkaar lijkende actrices in de rol van Conchita, die haar sensuele en frigide kant afzonderlijk vertegenwoordigen. Bizarre incidenten en surrealistische grappen maken van Buñuels laatste film een mooi slotakkoord.

Black Out

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Philippe Mordacq. Met o.a. Françoise Arnoul, Laurence Vincendon, Edward Meeks, Pierre Fabien en Philippe Castelli.

Op het eiland Jersey tracht een schrijver een roman te schrijven. Gezien het feit dat hij echter zwaar aan de alcohol is, gooit hij onophoudelijk werkelijkheid en fantasie door elkaar en kan het onmogelijk nog uit elkaar houden. Een moeilijk thema waaraan deze regisseur, waarvan sedertdien niets meer is vernomen, zijn hoofd heeft gestoten. Hij slaagt er niet in vat op de materie te krijgen. Niemand begrijpt er dan ook iets van, zeker de kijker niet. Typisch een film die werd opgenomen door een dronken Hitchkock. Blijft over de bekoring die uitgaat van het eiland Jersey.

Julie était belle

1976 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1976. Komedie van Jacques René Saurel. Met o.a. Christine Laurent, François Duval, Daniel Russo, Sylvie Colomier en Julien Bertheau.

Twee jeugdvrienden keren terug naar een vakantiehuisje in de buurt van Nice waar ze tien jaar geleden hun vakanties doorbrachten en hun eerste liefde beleefden. Ze maken er kennis met een jonge liftster en blijven met hun drietjes in het huis wonen. Ongedwongen en sympathiek, maar uiteindelijk ook leeg en vervelend.

Verdict

1974 | Drama, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1974. Drama van André Cayatte. Met o.a. Sophia Loren, Jean Gabin, Julien Bertheau, Henri Garcin en Muriel Catala.

Een weduwe van een mafioso heeft geprobeerd haar zoon in Frankrijk een keurige opvoeding te geven, maar hij wordt getergd door een wulpse dochter van een leraar, waarop hij haar vermoordt. Als zoon van zijn vader lijkt hij kansloos op het proces en de moeder schakelt oude contacten in om de vrouw van de rechter te ontvoeren en zo de uitspraak te beïnvloeden. Cayattes pleidooi tegen een bevooroordeelde justitie wordt ontkracht door de reeks melodramatische wendingen, maar de confrontatie tussen Loren als verbeten moederdier en Gabin als onverzettelijke rechter, weet toch te boeien. Scenario van de regisseur, Paul Andreota en Pierre Dumayet.

Le fantôme de la liberté

1974 | Fantasy, Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1974. Fantasy van Luis Buñuel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Monica Vitti, Michel Piccoli, Adriana Asti en Julien Bertheau.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

L'horloger de Saint-Paul

1974 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1974. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jacques Denis, Sylvain Rougerie en Christine Pascal.

Een gezagsgetrouwe horlogemaker (Noiret) in Lyon gaat bij zichzelf te rade nadat hij hoort dat zijn doorgaans bedaarde zoon wordt verdacht van een politieke moord. Debuutfilm van nestor Tavernier waarin hij een sfeervol portret tekent van een man van middelbare leeftijd die langzaam de leefwereld van zijn zoon ontdekt én leert waarderen. De straatbeelden van vervlogen Lyon zijn een aangename bonus. Gebaseerd op L'horloger d'Everton van Georges Simenon, een boek dat speelt in het kleinsteedse Amerika dat Simenon in de jaren vijftig bezocht. Winnaar van een Zilveren Beer in Berlijn.

Jury Of One

1974 |

1974. André Cayatte. Met o.a. Julien Bertheau, Sophia Loren, Jean Gabin en Henri Garcin.

Een gezagsgetrouwe horlogemaker (Noiret) in Lyon gaat bij zichzelf te rade nadat hij hoort dat zijn doorgaans bedaarde zoon wordt verdacht van een politieke moord. Debuutfilm van nestor Tavernier waarin hij een sfeervol portret tekent van een man van middelbare leeftijd die langzaam de leefwereld van zijn zoon ontdekt én leert waarderen. De straatbeelden van vervlogen Lyon zijn een aangename bonus. Gebaseerd op L'horloger d'Everton van Georges Simenon, een boek dat speelt in het kleinsteedse Amerika dat Simenon in de jaren vijftig bezocht. Winnaar van een Zilveren Beer in Berlijn.

Le charme discret de la bourgeoisie

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1972. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Delphine Seyrig, Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel en Paul Frankeur.

Een aantal personen uit de hogere klassen, onder wie de ambassadeur (Rey) van een fictieve bananenrepubliek en een bijzonder daadkrachtige bisschop, probeert langdurig, tevergeefs, om te dineren. Ze worden steeds maar onderbroken, door een politie-inval, door een sterfgeval, doordat de eettafel zich blijkt te bevinden op het podium van een theater. Buñuel liet zijn fantasie de vrije loop bij dit late werk van hem, een surrealistische komedie met scherpe randjes. Actrice Seyrig en het scenario van Buñuel en Jean-Claude Carrière wonnen een BAFTA, de film kreeg bovendien de Oscar voor de beste buitenlandse film.

Un Chien dans un jeu de quilles

1962 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1962. Komedie van Fabien Collin. Met o.a. Christian Marquand, Elke Sommer, Danièle Evenou, Madeleine Barbulée en Roland Armontel.

Een excentrieke plattelandsfamilie wordt in beroering gebracht door de komst van een geheimzinnige jongeman, die zegt een aristocraat te zijn. Men vermoedt echter dat hij de gentleman-inbreker is die de villa's in de omgeving onveilig maakt. Niettemin worden alle dochters van het gezin verliefd op hem, wat hij zich met welwillende charme laat welgevallen. Deze weinig geslaagde poging tot een elegante komedie doet naast veel flauwiteiten pogingen tot poëtische stylering die vooral pretentieus zijn. Zwak spel, al geeft Marquand zijn standaardpersonage van 'homme fatale' enige welkome ironie mee.

Madame Sans-Gêne

1961 | Komedie, Historische film

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Italië 1961. Komedie van Christian-Jaque. Met o.a. Sophia Loren, Robert Hossein, Julien Bertheau, Marina Berti en Renaud Mary.

Wasvrouw Catherine Hubscher is nogal recht voor haar raap. Wanneer ze via haar huwelijk met een sergeant in de hogere kringen rond Napoleon belandt, zorgt haar temperament voor opgetrokken wenkbrauwen én gegniffel. Het luchtige theaterstuk Madame Sans-Gêne van Victorien Sardou en Émile Moreau uit 1893, gebaseerd op een historische Franse aristocrate, werd internationaal populair en is diverse keren verfilmd. De Italiaanse Christian-Jaque (Fanfan la Tulipe) regisseerde de Italiaanse Sophia Loren (1934) op een piek in haar lange carrière: was ze als tiener in eigen land al een ster, vanaf eind jaren vijftig vond ze ook veel werk in Hollywood.

Le Gigolo

1960 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1960. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Alida Valli, Jean-Claude Brialy, Jean Chevrier, Valérie Lagrange en Philippe Nicaud.

Een weduwe wil met minnaar, een jonge kunstenaar, breken voor een leeftijdgenoot. Gekwetst in zelfrespect offert de jongen zich op voor een meisje dat uit zelfverdediging haar belager heeft gedood en weigert het alibi, dat zijn vroegere geliefde hem verschaft. Het debuut van Deray, met een tweeslachtig scenario en goed spel van de hoofdrollen, laveert wat onbestemd tussen de romantische psychologie en thriller-elementen.

Les grandes familles

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Jean Gabin, Pierre Brasseur, Bernard Blier, Jean Desailly en Françoise Christophe.

Een geldmagnaat wil zijn anti-autoritaire zoon een lesje leren en brengt hem bewust in financiële moeilijkheden om hem vervolgens uit de nood te kunnen helpen. Onverwachte beursfluctuaties maken dat onmogelijk en de zoon, die vergeefs een beroep doet op zijn oom pleegt zelfmoord. De vader zal uit wraak zijn zwager ruïneren. Ondanks de academische vormgeving houdt het cynische verhaal van geldmanipulaties de dramatische spanning gaande en de rolbezetting is over de hele linie ideaal. Scenario van de regisseur en Michel Audiard. Camerawerk van Louis Page.

Celà s'appelle l'aurore

1955 | Drama, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1955. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Lucia Bosé, Georges Marchal, Nelly Borgeaud, Gianni Esposito en Julien Bertheau.

Dokter Valerio (Marchal) is nauw betrokken bij de levens van zijn patiënten in een plattelandsgemeente. Zoals Sandro (Esposito), voorman van een lokale industrieel. Ondertussen verlangt Valerio’s jongere vrouw Angela (Borgeaud) naar grootsteeds Nice. Na een periode in Mexico bewerkte de Spaanse Buñuel in Frankrijk een roman van Emmanuel Roblès. Deze film vormt met de latere La mort en ce jardin en La fièvre monte à El Pao een drieluik over revolutionair sentiment. Sterk werk van de maker van ondermeer Un chien Andalou en Belle de Jour

Raboliot

1946 | Drama, Film noir

Frankrijk 1946. Drama van Jacques Daroy. Met o.a. Lise Delamare, Blanchette Brunoy, Linette Lemercier, Annie Hémery en Julien Bertheau.

Daroy heeft van de meest bekende roman van Maurice Genevoix (Prix Goncourt 1925) een getrouwe en nauwgezette verfilming gemaakt. De film is echter vlak, weinig overtuigend en bovendien zo slap gespeeld dat het nauwelijks mogelijk is dat men zich er voor kan interesseren aangezien er weinig meer van het boek is overgebleven dan een verhaal over stropers.

Patrie

1946 | Oorlogsfilm, Historische film, Drama

Frankrijk 1946. Oorlogsfilm van Louis Daquin. Met o.a. Maria Mauban, Mireille Perrey, Marie Leduc, Jacqueline Duc en Nathalie Nattier.

Een vederlichte bewerking van het stuk van Victorien Sardou over de strijd van het Vlaamse volk tegen de Spaanse bezetters. Veel aandacht voor de enscenering ondanks het feit dat de film haar oorsprong in het theater vindt. Met de hertog d'Albe en consorten. Een situatieschets die we danken aan een zéér omstreden regisseur, niet alleen vanwege het niet altijd even sterke karakter van zijn films maar vooral vanwege zijn politieke rol binnen de Franse cinema destijds. Zeer tegenstrijdige recensies waren het gevolg. Deze film verdient noch die verontwaardiging noch die overmatige huldeblijken.

Carmen

1943 | Muziek, Drama, Avonturenfilm

Frankrijk 1943. Muziek van Christian-Jaque. Met o.a. Viviane Romance, Marguerite Moreno, Elli Parvo, Liliane Layné en Jean Marais.

Derde Franse versie van dit verhaal maar de eerste als geluidsfilm. Henri Jeanson, die toen nog ondergedoken zat, was een van de scenarioschrijvers. De anderen die aan het scenario en de dialogen meewerkten zijn Charles Spaak, Jacques Vlot en Claude-André Puget. We hebben het nu over de Franse cinema 'van kwaliteit'. Hoewel deze bewerking niet het niveau van de meest recente versies haalt, volgt zij nauwgezet de novelle van Prosper Mérimée, meer dan het libretto van de opera van Meilhac en Haévy. Goed spel en Ubaldo Arata weet op geslaagde wijze het landschap te benutten.

La vie est à nous

1936 | Documentaire

Frankrijk 1936. Documentaire van Jean Renoir. Met o.a. Nadia Sibirskaia, Madeleine Sologne, Julien Bertheau, Charles Blavette en Gaston Modot.

Deze film werd belangeloos door een collectief gemaakt onder leiding van Renoir als onderdeel van een verkiezingscampagne van het Front Populaire en de communistische partij. Gespeelde episodes over het leven van hand-, hoofd- en landarbeiders en werklozen worden afgewisseld met fragmenten van documentaires en journaals. De film blijft niet alleen een historisch document, maar tientallen jaren later óók nog altijd schoolvoorbeeld voor de film als wapen. Renoir werd o.a. geassisteerd door Henri Cartier Bresson en Jacques Becker.

La Petite Lise

1930 | Drama

Frankrijk 1930. Drama van Jean Grémillon. Met o.a. Nadia Sibirskaia, Pierre Alcover, Julien Bertheau en Mihalesco.

Als papa Berthier wegens goed gedrag eerder ontslagen wordt uit de strafkolonie, ontdekt hij bij thuiskomst tot zijn grote schrik dat zijn dochter thuis heren ontvangt. Het drama is compleet als zij een moord pleegt, haar verloofde daarvan de schuld krijgt en haar vader de schuld op zich neemt. De voor die tijd experimentele camerastanden doen nu wat overdreven artistiek aan.