Serge Davri: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Paris vu par...

1965 | Drama, Komedie

Frankrijk 1965. Drama van Jean Douchet, Jean Rouch, Jean-Daniel Pollet, Eric Rohmer en Jean-Luc Godard. Met o.a. Barbara Wilkind, Jean-Pierre Andréani, Nadine Ballot, Barbet Schroeder en Micheline Dax.

Een in zes verschillende wijken gesitueerde episodenfilm waarbij de 16mm-camera de regisseurs ongewone bewegingsvrijheid geeft en het low-budget hen bevrijdt van commerciële restricties. Er zijn sketches van wisselende toon en niveau - vooral Rohmers bijdrage valt tegen - met een uitschieter van Chabrol - ook als acteur - in een ongeremd venijnig beeld van een bourgeois huwelijk en de verrassende wraak van het zoontje. De in een doorlopende camerabeweging opgenomen sketch van Rouch waarin een jonge vrouw geconfronteerd wordt met een zelfmoordenaar is niet slechts een technisch hoogstandje, maar maakt zo de continuïteit van de emotie zichtbaar.

Les honneurs de la guerre

1962 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1962. Oorlogsfilm van Jean Dewever. Met o.a. Pierre Collet, Danielle Godet, Serge Davri, Bernard Verley en Paul Mercey.

In 1944 installeert een groep Duitse soldaten zich tijdens hun terugtocht in een Frans dorpje, dat iets te vroeg zijn bevrijding had gevierd. Verzetslieden uit een naburig dorp maken zich klaar om de Duitsers te verjagen, maar ze vernemen dat hun tegenstanders totaal gedemoraliseerd en fysiek uitgeput zijn. De bevelhebbende officier weigert zich over te geven aan het verzet. Een onderhoudende oorlogsfilm die het niet zozeer moet hebben van stereotiepe actie-taferelen, als wel van een rake psychologische typering van de hoofdpersonen. Scenario van Jean-Charles Tacchella. Het camerawerk is van Ghislain Cloquet en Georges Lévy.

Tire au flanc

1961 | Komedie, Drama

Frankrijk 1961. Komedie van Claude de Givray. Met o.a. Christian de Tillière, Ricet Barrier, Jacques Balutin, Serge Davri en Bernadette Lafont.

Een rekruut, afkomstig uit een bourgeois-milieu is in hetzelfde regiment ingedeeld als de chauffeur van zijn tante. Deze militaire toneelklucht - die al door Renoir werd verfilmd - onderging een nouvelle vague-bewerking, waarin van de humor van het origineel weinig is overgebleven, terwijl de situaties door de modernisering wezenloos zijn geworden. In het amateuristisch geheel is niets te herkennen van de chique credits: supervisie van François Truffaut, fotografie van Raoul Coutard.