Fouad El-Zahry: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

Bab el hadid

1958 | Drama

Egypte 1958. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Youssef Chahine, Hind Rostom, Farid Chawki en Abdel Aziz Khalil.

In liefdestragedie gewikkeld humanistisch portret van kleyne Egyptische luyden. De manke en berooide boer Kenaoui (regisseur Chahine zelf) wordt door een empathische kioskuitbater als ambulante krantenverkoper aangenomen. Wanneer schlemiel Kenaoui wordt afgewezen door Hanouma, die bij het centraal station van Caïro illegaal limonade verkoopt, besluit hij haar te vermoorden. In een dynamische stijl en met veel gevoel voor drama en couleur locale schetst Chahine, in zijn doorbraakregie en vóór zijn ballingschap, het leven der minderbedeelden. Tijdsdocument van het Egypte onder Nasser.

Seraa Fil Mina

1956 | Drama

Egypte 1956. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Faten Hamama, Omar Charif, Ahmed Ramzi, Hussein Riad en Fardoss Mohammed.

Letterlijke vertaling: `gevecht op de kaden`. In feite is de staking van de dokwerkers van Alexandri[KA3]e het decor van dit verhaal, terwijl de volgende elementen daar zo goed en zo kwaad als het ging aan toegevoegd zijn: een sentimenteel plot, de moord op een oude dokwerker, gezagsconflicten tussen de havendirecteurs en Ragab, een jonge zeeman die een echte vader vindt en die het middelpunt vormt van dit zeer melodramatische gegeven. Het hele verhaal wordt geacht zich op [KA1]e[KA1]en dag af te spelen, hetgeen niet erg waarschijnlijk is. Als we daar dan nog eens het dualisme bij optellen dat bij dit soort films hoort (de slechten worden aan het eind altijd gestraft en de goeden worden beloond) krijgen we een uitkomst die niet altijd even verteerbaar is. De beschrijving van de wereld van de dokwerkers en van de klassenstrijd die zich daar afspeelt en het boeiende (zwart-wit) camerawerk zijn echter wel de moeite waard.

Seraa Fil Waadi

1954 | Drama

Egypte 1954. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Omer Charif, Baten Hamama, Zaki Rostom, Farid Chawki en Abdel Warès.

Het verhaal speelt zich in 1951 af, een jaar voor de Revolutie en de landbouwhervorming. Het uitgangspunt is sociaal: een pacha en zijn etterige neef zien niet graag dat een landbouw- ingenieur de suikerrietteelt van de boeren verbetert. Ze laten de streek onder water lopen en de oogst gaat verloren. De neef vermoordt een sjeik, maar de vader van de ingenieur moet daar voor opdraaien en wordt ge[KA3]exeuteerd. Vanaf dat moment heeft de film meer weg van een politiefilm met een paar achtervolgingen die zich vooral in Luxor afspelen en die handig ge[KA3]exploiteerd worden. Voor de rest is het een puur melodrama: de dochter van de pasha helpt de zieltogende ingenieur en de verklaringen van laatstgenoemde hebben uiteindelijk tot resultaat dat iedereen zich met elkaar verzoent. Een soort Egyptische uitvoering van RISO AMARO (1949)! We zullen vooral de plastische schoonheid van Ahmed Khorcheds camerawerk, de nogal obsederende muziek en de eerste grote rol van Chariff (Ahmed, de ingenieur) onthouden. Chariff doet het goed in deze confrontatie met de destijds grootste Egyptische ster: Hamama in de rol van de dochter van de pacha.