Léo L. Fuchs (1929-2009): productie.
Er zijn 7 films gevonden.

Just the Way You Are
Verenigde Staten 1984. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Kristy McNichol, Michael Ontkean, Kaki Hunter, Catherine Salviat en Robert Carradine.
Léo L. Fuchs: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Sunday Lovers
Italië/​Frankrijk/​Verenigde Staten/​Verenigd Koninkrijk 1980. Romantiek van Bryan Forbes, Edouard Molinaro, Dino Risi, Gene Wilder en Dino Ri. Met o.a. Roger Moore, Denholm Elliot, Priscilla Barnes, Lynn Redgrave en Lino Ventura.
Léo L. Fuchs: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
La menace
Frankrijk/​Canada 1977. Thriller van Alain Corneau. Met o.a. Yves Montand, Carole Laure, Marie Dubois, Jean-François Balmer en Marc Eyraud.
Léo L. Fuchs: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Le mouton enragé
Frankrijk/​Italië 1974. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Romy Schneider, Jean-Louis Trintignant, Jean-Pierre Cassel, Jane Birkin en Henri Garcin.
Léo L. Fuchs: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Jo
Frankrijk 1971. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Claude Gensac, Bernard Blier, Michel Galabru en Guy Tréjean.
Léo L. Fuchs: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
A Fine Pair
Verenigde Staten/​Italië 1969. Komedie van Francesco Maselli en Fransesco Masseli. Met o.a. Rock Hudson, Claudia Cardinale, Walter Giller, Leon Askin en Ellen Corby.
Léo L. Fuchs: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Gambit
Verenigde Staten 1966. Komedie van Ronald Neame. Met o.a. Michael Caine, Shirley MacLaine, Herbert Lom, Roger C. Carmel en John Abbott.
Léo L. Fuchs: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik

Just the Way You Are

1984 | Komedie

Verenigde Staten 1984. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Kristy McNichol, Michael Ontkean, Kaki Hunter, Catherine Salviat en Robert Carradine.

McNichol speelt fluit in een groot Amerikaans orkest. Ze zit niet meer lekker in haar vel. Haar been zit in een orthopedisch apparaat gekneld en haar vriend Daly wil een braaf huisvrouwtje van haar maken. Een Europese tournee met het orkest haalt haar uit haar vertrouwde wereld. Ze verlaat het orkest om in een Frans ski-oord met haar handicap te leren omgaan. Met haar been verpakt in gips leert ze ski[KA3]en. Ze ontmoet fotograaf Ontkean en wordt verliefd. Romantisch vermaak over een meisje dat zich verzet tegen haar omgeving om haar handicap te overwinnen. McNichol slaagt er dankzij sterk spel in een ondermaats scenario (van Allan Burns) geloofwaardig te laten klinken. Mooie toeristische beelden van Claude Lecomte. Eerste Amerikaanse film van Molinaro.

Sunday Lovers

1980 | Romantiek, Komedie

Italië​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1980. Romantiek van Bryan Forbes, Edouard Molinaro, Dino Risi, Gene Wilder en Dino Ri. Met o.a. Roger Moore, Denholm Elliot, Priscilla Barnes, Lynn Redgrave en Lino Ventura.

Vier korte sketches opgebouwd rond hetzelfde thema: een man is tijdens het weekend alleen en probeert daar op zijn manier iets van te maken. In de Britse bijdrage van Forbes versiert chauffeur Moore een stewardess, terwijl hij zich voordoet als de kasteelheer. Alles loopt goed tot een vriendin van zijn baas verschijnt. Typisch Brits, vol geslaagde onverstoorbare humor. Scenario van Leslie Bricusse en gefotografeerd door C. Lecompte. Het Franse deel gaat over zakenman Ventura die veel voelt voor een slippertje met de receptioniste van het bedrijf. Hij laat zich het gras voor de voeten wegmaaien door een Amerikaanse collega. Franse frivoliteit met een guitige Ventura en een leuke Webber. Scenario van François Veber en fotografie van Claude Agostini. In de Italiaanse bijdrage zoekt Ugo Tognazzi een jeugdvriendinnetje op, om vast te stellen dat er in twintig jaar veel kan veranderen. Risi gaat meer de vulgaire Italiaanse toer op en levert het zwakste onderdeel van de film. Geschreven door Age & Scarpelli en in beeld gezet door Tonino Delli Colli. Als sluitstuk krijgen we de Amerikaanse inbreng, waarin geesteszieke Wilder met een vroeger vriendinnetje iets standvastigs probeert op te bouwen. Wilder raakt de gevoelige snaar in dit magistraal gefilmd onderdeel. Hij schreef ook het scenario, terwijl John Hirschfeld het filmde. Als geheel is de film heel onevenwichtig en geeft een zwakke indruk door de uiteenlopende stijlen.

La menace

1977 | Thriller, Misdaad, Actiefilm

Frankrijk​/​​Canada 1977. Thriller van Alain Corneau. Met o.a. Yves Montand, Carole Laure, Marie Dubois, Jean-François Balmer en Marc Eyraud.

Henri Savin (Montand), bedrijfsleider bij een transportbedrijf, heeft een verhouding met zijn leidinggevende, Dominique, Als hij haar dumpt voor de jongere Julie, stort ze zichzelf van een klif. De politie denkt echter dat er sprake is van moord, met als hoofdverdachte Julie, die al snel wordt gearresteerd. Deels psychologisch drama, deels spectaculaire thriller, en in beide opzichten geslaagd. Tweede samenwerking tussen regisseur Corneau en zanger/acteur Montand, die een jaar eerder Police Python 357 maakten. Marie Dubois won een César voor haar rol als Dominique.

Le mouton enragé

1974 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1974. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Romy Schneider, Jean-Louis Trintignant, Jean-Pierre Cassel, Jane Birkin en Henri Garcin.

Romy Schneider speelt in deze satirische komedie de uitdagende minnares van een 'man zonder eigenschappen' (Trintignant), een verlegen bankbediende die als marionet van zijn vriend & kwade genius (Cassel) carrière weet te maken en vrouwen leert veroveren. Le mouton enragé heeft een sterbezetting in soms verrassend tegendraadse rollen, maar het accent op vooral de pikante en dramatische verwikkelingen maakt de sociaal-politieke toespelingen nogal gratuit. 'Ze is de meest erotische vrouw die ik ken,' stelt Trintignant vast. Off-screen zei Schneider daarover: 'Ik weet dat ik mooi ben, ik kan het me permitteren me naakt te laten zien. En ik vind het leuk, daarom doe ik het.'

Jo

1971 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1971. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Claude Gensac, Bernard Blier, Michel Galabru en Guy Tréjean.

Een toneelschrijver wordt gechanteerd met het verleden van zijn vrouw en doodt per ongeluk de chanteur. Zijn pogingen om het lijk te lozen worden keer op keer gedwarsboomd. Dit Amerikaanse toneelstuk - eerder verfilmd als The Gazebo - biedt meer verrassingen dan de gemiddelde De Funès-vehikels, maar de slome regie doet daar weer afbreuk aan. Scenario van Claude Magnier naar het stuk van Alec Coppel. Het camerawerk is van Henri Decae.

A Fine Pair

1969 | Komedie, Misdaad, Drama

Verenigde Staten​/​​Italië 1969. Komedie van Francesco Maselli en Fransesco Masseli. Met o.a. Rock Hudson, Claudia Cardinale, Walter Giller, Leon Askin en Ellen Corby.

De dochter van een Italiaanse politieman wordt uit reactie op haar opvoeding een dievegge, maar raakt door haar gebrek aan routine in moeilijkheden. Ze doet een beroep op een Newyorkse collega van haar vader om de gestolen juwelen bij de eigenaar terug te bezorgen, maar deze ontdekt dat ze haar leven helemaal niet wil beteren en laat zich steeds meer door haar uitbundigheid meeslepen. De regie heeft geen vat op de tegenstrijdige elementen in het scenario en Hudson weet met zijn rol als een ontdooiende dienstklopper ook geen raad. De temperamentvolle Cardinale blijft daardoor in het luchtledige hangen. Ook bekend als RUBA AL PROSSIMO TUO.

Gambit

1966 | Komedie, Misdaad, Thriller

Verenigde Staten 1966. Komedie van Ronald Neame. Met o.a. Michael Caine, Shirley MacLaine, Herbert Lom, Roger C. Carmel en John Abbott.

Cockney inbreker Harry (Caine) ronselt een nachtclubdanseres in Hongkong, Nicole (MacLaine), en zet haar in als lokaas voor een rijkaard zodat Harry het huis van de man kan leegroven. Behalve de kostelijke jaren zestig low-tech-roof-aardigheden en het dito pre-massatoerisme decor van een fictief oosters land is Gambit een pronkstuk voor Caine en MacLaine die in verschillende hoedanigheden - volks of aristocratisch - knetteren van de onderlinge chemie. Beroemd vanwege het eerste half uur waarin een statueske MacLaine boekdelen spreekt zonder een woord te zeggen. In 2013 verschijnt een nieuwe versie van Joel en Ethan Coen.
imdb: Zoek Léo L. Fuchs op IMDB