Jan Kayne: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

The Road to Bali

1952 | Muziek, Romantiek, Avonturenfilm, Komedie

Verenigde Staten 1952. Muziek van Hal Walker. Met o.a. Bob Hope, Dorothy Lamour, Bing Crosby, Murvyn Vye en Ralph Moody.

Lach-helden Harold Gridley (Hope) en George Cochran (Crosby) verlaten Sidney aan boord van een oceaanstomer op weg naar het exotische eiland uit de titel. Aan boord lopen zij tegen steenrijke Lalah (Lamour) op, die belaagd wordt door een oplichter, die haar van al haar centjes probeert af te helpen. Uiteraard behoeden ze haar voor dit gevaar, en redden haar en passant nog uit de vleespot van kannibalen, de tentakels van een reuzeninktvis, roofdieren, bloeddorstige vrouwen en andere oerwoudgevaren. Dit is de enige kleurenfilm uit de ROAD-serie. Mooie decors, veel grappen en gastrolletjes van: Humphrey Bogart, Katherine Hepburn, Jerry Lewis, Dean Martin en Jane Russell. Debuut van Carolyn Jones. Scenario van Frank Butler, Hal Kanter en William Morrow. Camerawerk van George Barnes.

Ghost Chasers

1951 | Drama

Verenigde Staten 1951. Drama van William Beaudine. Met o.a. Leo Gorcey, Huntz Hall, William Benedict, David Gorcey en Buddy Gorman.

Geanimeerde parodie op het geloof in bovennatuurlijke verschijnselen, waarin de 'Bowery Boys' een nepmedium proberen te ontmaskeren. Zie ook: 'Bowery Boys'-serie.

Radar Secret Service

1949 | Misdaad

Verenigde Staten 1949. Misdaad van Sam Newfield. Met o.a. John Howard, Adele Jergens, Tom Neal, Ralph Byrd en Pierre Watkin.

Een truck met gevaarlijk radio-actief materiaal werd gestolen door een gangsterbende. In de schoot van het F.B.I. werd een nieuwe geheime afdeling opgericht die met behulp van een speciaal radar-apparaat via een tv-scherm elke gezochte op een minimum van tijd kan opsporen. Goedkope B-film die in een razendsnel tempo over het scherm raast, maar die in feite niet erg veel te zeggen heeft. De acteurs leveren een prestatie die zeker niet in aanmerking genomen werd voor de Oscars. Een totaal onopvallende productie, geschreven door Beryl Sachs. De stijl doet denken aan de oude serials en is voor de meeste filmliefhebbers niet meer te smaken. Achter de camera stond Ernest Miller.