Pippo Starnazza: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Romanzo popolare

1974 | Komedie

Italië 1974. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Ugo Tognazzi, Ornella Muti, Michele Placido, Pippo Starnazza en Vincenzo Crocitti.

Een ontwikkelde Milanese fabrieksarbeider trouwt met een veel jongere Siciliaanse immigrante en is zeer gelukkig tot hij een jonge politieagent - ook uit Sicilië - tot huisvriend maakt. De jonge streekgenoten worden geliefden en de echtgenoot gooit al zijn psychologisch inzicht en ruime denkbeelden overboord voor traditioneel wraakzuchtige jaloezie. Deze briljante komedie keert gebruikelijke genre-elementen om en toont een voor Italië ongewone ontwikkelingsdrang tot zelfstandigheid van de vrouw. De schitterende rol van Tognazzi steunt mede op zijn citeren van modieuze cliché-wijsheden, waarvan de ironie in de vertaling misschien verloren gaat.

La moglie del prete

1970 | Drama

Italië 1970. Drama van Dino Risi. Met o.a. Sophia Loren, Marcello Mastroianni, Venantino Venantini, Gino Cavalieri en Pippo Starnazza.

Na een depressie over haar verhouding met een getrouwde man komt een zangeres via een telefonische hulpdienst in contact met een priester op wie ze verliefd wordt, maar ze kan hem niet overhalen om uit de kerk te treden. De film is meer een zoveelste vehikel voor het sterduo dan een satirische aanval op de destijds veelbesproken celibaatskwestie. Kritische en serieuze kanttekeningen worden alleen in de marge geplaatst.

L' Arcangelo

1969 | Komedie

Italië 1969. Komedie van Giorgio Capitani. Met o.a. Vittorio Gassman, Pamela Tiffin, Irina Demick, Adolfo Celi en Jacques Stany.

Een advocaat laat zich strikken door een fotomodel om haar te verdedigen tegen de aanklacht wegens moord op haar minnaar, die echter in goede gezondheid is. Het blijkt een komplot om de advocaat voor een nog te plegen moord te laten opdraaien, waarbij zijn eigen onbekwame verdedigingspleidooi hen fataal wordt. Deze middelmatige komedie gooit haar eigen glazen in door verrassend bedoelde wendingen meermaals te herhalen, wat tot gevolg heeft dat verveling en ongeloof toeslaan.

Johnny Oro

1966 | Western, Drama

Italië 1966. Western van Sergio Corbucci en Sergio Corbussi. Met o.a. Mark Damon, Ettore Manni, Valeria Fabrizi, Franco de Rosa en Giulia Rubini.

Een premiejager haalt zich de wraak op de hals van de jongste broer van mannen, die hij in opdracht heeft geliquideerd en wordt door de (overigens bevriende) sheriff wegens verboden wapenbezit in de gevangenis gestopt. De stad wordt belegerd, waarna de sheriff een beroep moet doen op de dynamiet-deskundigheid van zijn vriend die daarna de tegenstander kan doden. Deze vroege spaghetti-western is interessant omdat het eigen gezicht van het genre zich voorzichtig begint af te tekenen. In plaats van de door arrestatie op non-actief gestelde wreker, is de sheriff (naar Hollywood-voorbeeld) nog de echte held en de barokke mateloosheid breekt alleen in de laatste scène pas door. Scenario van Adriano Bolzoni en Franco Rosetti. Camerawerk van Riccardo Pallottini. Ook bekend als RINGO AND HIS GOLDEN PISTOL.

La Congiuntura

1964 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Joan Collins, Jacques Bergerac, Hilda Barry en Marino Masé.

Een niet al te snuggere prins laat zich door een vlotte Engelse overhalen tot een 'plezierreisje' naar Zwitserland, in werkelijkheid om een miljoen dollar de grens over te smokkelen: de douane zal een aristocraat toch niet controleren. Ze houdt haar aanbidder aan het lijntje, maar weet in Zwitserland met list de hele buit aan haar medeplichtigen te ontfutselen, om daarmee en met haar prins vervolgens lang en in welstand te leven. Deze vlotte komedie haakte destijds in op de toen actuele geldsmokkel naar Zwitserland, maar geeft meer aandacht aan Collins' manoeuvres om Gassman het hoofd op hol te brengen en hem daarbij - aanvankelijk - toch uit haar slaapkamer te houden.