Marc Berman: cast.
Er zijn 33 films gevonden.

Comme un lion

2012 | Drama

Frankrijk 2012. Drama van Samuel Collardey. Met o.a. Marc Berman, Anne Coesens en Marc Barbé.

De vijftienjarige Mitri Diop groeit op in een klein dorpje in Senegal als hij wordt ontdekt door een Franse voetbalscout. Met hulp van het hele dorp bekostigt hij zijn reis naar het beloofde land, maar daar aangekomen spat zijn droom al snel uiteen. Uit schaamte durft hij ook niet terug te keren, maar dan komt hij in contact met de coach van een amateurteam. En plots gloort er weer hoop aan de horizon. Barstensvol clichés, maar sterk geacteerd en geschoten in een fraaie realistische stijl.

Une hirondelle a fait le printemps

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Christian Carion. Met o.a. Michel Serrault, Mathilde Seigner, Jean-Paul Roussillon, Frédéric Pierrot en Marc Berman.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

Sur un air d'autoroute

2000 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 2000. Komedie van Thierry Boscheron. Met o.a. Sacha Bourdo, Aure Atika, Philippe Nahon, Marc Berman en Marie-France Pisier.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

Passage interdit : Les égoïstes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Michaël Perrotta. Met o.a. Brigitte Fossey, François Dunoyer, Alexandre Thibault, François Levantal en Jean-Michel Noirey.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

Passage interdit : Les saboteurs

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Michaël Perrotta. Met o.a. Brigitte Fossey, François Dunoyer, Alexandre Thibault, François Levantal en Jean-Michel Noirey.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

Les enfants du printemps : Les feuilles mortes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

Les enfants du printemps : En haut de l'affiche

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

Peut-être

1998 | Sciencefiction, Komedie

Frankrijk 1998. Sciencefiction van Cédric Klapisch. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Romain Duris, Géraldine Pailhas, Julie Depardieu en Emmanuelle Devos.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Petits nuages d'été

1998 | Romantiek

België​/​​Hongarije​/​​Frankrijk 1998. Romantiek van Olivier Langlois. Met o.a. Marie Matheron, Odette Laure, Yves Robert, Jean-Paul Roussillon en Giulia Demont.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Nestor Burma : Les affaires reprennent

1998 | Misdaad, Mysterie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1998. Misdaad van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Jeanne Savary, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Marc Berman.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Le pantalon

1997 | Oorlogsfilm

België​/​​Frankrijk 1997. Oorlogsfilm van Yves Boisset. Met o.a. Wadeck Stanczak, Philippe Volter, Bernard-Pierre Donnadieu, Jean-Paul Comart en Marie Verdi.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Assassin(s)

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Mathieu Kassovitz. Met o.a. Michel Serrault, Marc Berman, Robert Gendreu, Mathieu Kassovitz en Danièle Lebrun.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Long cours

1996 | Misdaad, Drama

Venezuela​/​​Frankrijk 1996. Misdaad van Alain Tasma. Met o.a. Benoît Magimel, Hélène de Fougerolles, Manuel de Blas, Philippe Ambrosini en Marc Berman.

Portret van de Franse natie, een toekomstige welteverstaan. Tijdens een millenniumfeestje belandt de 25-jarige Arthur (Romain Duris) in het jaar 2070 waar zijn toekomstige familie - waaronder Belmondo als zoon Ako - hem smeekt om hen te verwekken. Een prachtig werk met dito beelden van een Parijs waar de bistrostoeltjes tot de zitting in het zand zakken en alleen de toppen van de hoogste monumenten resteren. Een verkwikkende film, met dito muziek van oa Fat Boy Slim. (VM/VPRO Gids)

Les cinq dernières minutes : L'assassin fait du cinéma

1994 | Misdaad

Frankrijk 1994. Misdaad van Gérard Vergez. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Nelly Borgeaud, Marie Bariller en Mario Luraschi.

Nabij het bos van Senlis wordt een misdaadfilm opgenomen. Commissaris Massard (Santini) en zijn trouwe partner (Hoden) zijn als experts in de criminilogie uitgenodigd om op te treden als adviseurs. Iedereen siddert voor de ster van de film Marika (Bariller), en niemand durft in te gaan tegen haar besluit een gevaarlijke stunt op een paard zelf uit te voeren. De stunt mislukt en de ster maakt een dodelijke val. Iedereen is ervan overtuigd dat het een ongeval was, behalve Massard, die aan moord denkt. Goed gemaakte routine-detective op basis van een weinig geïnspireerd scenario van Vergez zelf. Op de vertolking is, zoals steeds in deze serie, weinig aan te merken. Vergez speelt zelf de regisseur van de film in de film. Goed camerawerk van Jean-Claude Saillier.

Le feu follet

1994 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Laurent Malet, Christine Boisson, Thierry Fortineau, Josiane Stoleru en Valérie Stroh.

Wanneer Malet door zijn dokter genezen verklaard wordt van zijn drugverslaving, zou voor hem een nieuw leven moeten beginnen. Maar hij is niet veel enthousiaster dan daarvoor. Zijn vrouw wil hem niet terug en zijn vrienden zijn veranderd en zeker niet meer op zijn gezelschap gesteld. Er blijft slechts [KA1]e[KA1]en uitweg over: zelfmoord plegen. Het is natuurlijk ondankbaar om een remake te moeten maken van een meesterwerk van Louis Malle (uit 1963), maar ondanks zijn grote budget, slaagt Vergez er niet in de innerlijke spanning van het hoofdpersonage weer te geven. En voor Malet bleek het onmogelijk om Ronet naar de achtergrond te spelen. Ook nu werd de roman van Pierre Drieu la Rochelle naar het heden verplaatst in een scenario van Vergez en Eric-Emmanuel Schmitt.

La peau du chat

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jacques Otmezguine. Met o.a. Pierre Arditi, Anne Canovas, Roger Mirmont, Bernard Pinet en Bernard Ballet.

Georges (Arditi) is een acteur die zowat alles aanneemt wat hem aangeboden wordt. Tussen de kleine jobs in en de lange periodes van werkloosheid heeft hij een pracht van een snor laten groeien. Op de vooravond van de vakanties wordt hem een rol aangeboden: deze van een kat in een provincie-theater. Ondanks het protest van zijn familie aanvaardt hij de rol en terwijl hij het masker van de kat op zet moeten zijn vrouw en kinderen zonder hem op reis. Een acteur moet kiezen tussen werk en gezin. Een alledaags probleem dat hier zonder veel enthousiasme uitgewerkt werd tot een doordeweekse dramatische komedie zonder veel diepgang. Jean-Claude Grumberg en Otmezguine baseerden het scenario op de roman La nuit tous les chats sont gris van Grumberg. Jean-Claude Aumont stond aan de camera.

La lettre inachevée

1994 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1994. Drama van Chantal Picault. Met o.a. Nathalie Nell, Arnaud Giovaninetti, Marc Berman, Joséphine Serre en Delphine Zentout.

Tijdens een race georganiseerd door de motorclub, waarvan hij lid is, maakt St[KA1]ephane die een jaar of zeventien is, een fatale val. Een tijdje later brengt Marco (Giovaninetti) die de monteur van de club is, een jack van St[KA1]ephane naar zijn moeder Ir[KA2]ene (Nell). Ondanks het verdriet wordt hij vriendelijk ontvangen door Ir[KA2]ene, hoewel de oudste dochter Sandrine (Zentout) zich gereserveerd opstelt. Marco, die met zijn vader op een autosloperij woont, is liefdeloos opgegroeid; hij wordt aangenaam getroffen door die hartelijke, warme sfeer. Kort daarop brengt hij hen weer een bezoekje en gebruikt als smoes een onvoltooide brief die hij in de borstzak had gevonden. Langzamerhand neemt hij in het huis de plaats in van de verongelukte zoon, zijn vader in onbegrip achterlatend. Hoe vér moederliefde kan gaan wordt getoond in deze voorspelbare film die af en toe flink balanceert op het randje van goedkope sentiment. De acteurs leveren een routine prestatie. Picault schreef het scenario in samenwerking met Valérie Lumbroso, Bernard Skira, Thierry Bourcy en Philippe Muyl, zich baserend op een idee van Lumbroso en Skira. Luc Drion stond achter de camera.

Julie Lescaut : Rapt

1993 | Misdaad

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland 1993. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Julie Lescaut (Genest) krijgt een heel vreemd telefoontje. Een babysitter meldt de verdwijning van het kind waarop ze moest passen. Het wordt nog vreemder als de ouders, de familie Beaudoin (Bujeau en Seyrig), onbewogen blijven en verklaren dat het om een misverstand gaat. Het kind is namelijk voor enkele dagen naar een tante in de bergen. Commissaire Julie die het zaakje niet vertrouwt, geeft haar assistent N`Guma (Diouf) opdracht de gangen van de babysitter na te gaan. Een van de betere afleveringen uit de serie die over de illegale handel in babies gaat en die opvalt door de mysterieuze sfeer met een handige spanningsopbouw. Het spel van de bijrollen is echter - zoals gewoonlijk - heel oppervlakkig. Alexis Lecaye schreef het scenario. Het camerawerk is van Flore Thulliez.

Julie Lescaut : La mort en rose

1993 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Roland Amstutz.

Tijdens een routine surveillance `s nachts wordt een agente door een auto aangereden die doorrijdt na het ongeluk. Ze wordt in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Julie Lescaut (Genest) begeeft zich op weg om de gewonde te spreken, maar die is al overleden voordat ze aankomt. De collega van het slachtoffer, Leveil (Rouve) heeft slechts de laatste twee cijfers van het nummerbord van de auto kunnen opschrijven: 61 (het nummer van het departement, Orne). In de haast opgezette wegversperringen en controles mochten niet baten. Diezelfde dag wordt een jonge Roemeense gewurgd aangetroffen in haar huis. Er is weer heel wat werk aan de winkel voor Lescaut en haar ondergeschikten. In deze sinistere moordzaak die leidt naar prostitutie op bestelling door middel van de Minitel en de handel in gestolen auto`s, krijgt de pittige commissaris met de steile rode haren een bijna volmaakte moordenaar tegenover zich. Spannend en goed gemaakt, maar met (te) weinig originele wendingen. Eric Kristy schreef het scenario, dat door Flore Thulliez in beeld gebracht werd.

Sexes faibles !

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Serge Meynard. Met o.a. Valérie Lemercier, François Cluzet, André Wilms, Michel Aumont en Isabelle Nanty.

Als het waar is wat in de titel beweerd wordt, dan gaat dit beslist ook op voor de idee[KA3]en voor deze lachwekkende film. Regisseur Meynard schreef zelf het ong[KA3]inspireerde scenario naar de roman van Tom Sharpe [KL]Blott on the Landscape[KLE]. Hij heeft het verhaal dat oorspronkelijk in Engeland speelt, verplaatst naar Frankrijk en zo vereenvoudigd dat er bijna niets meer van overbleef. Het gaat over een adellijk stel, dat tien jaar getrouwd is, maar dat nog niet een keer met elkaar naar bed is geweest. Gaat mevrouw scheiden, dan erft meneer alles. Nu wordt de TGV vlak langs het kasteel (oorspronkelijk van mevrouw) getrokken en meneer wil best wel verkopen om een bom duiten te verdienen. Mevrouw wil alles bijeenhouden en besluit dan maar voor één keer haar verleidingskunsten te vertonen en op haar rug te gaan liggen. Zelfs de Hickcockachtige filmmelodie van Alexandre Desplat valt uit de toon. Het camerawerk is van Henri Habans en Jean-Paul Meurisse.

Rêve de Siam

1992 | Thriller, Drama

Frankrijk 1992. Thriller van Olivier Bourbeillon. Met o.a. Isabelle Otero, Stephen Simms, François Caron, Gérald Laroche en Marc Berman.

In een Noordatlantische haven springt de clandestiene vluchteling, Simms, van een vrachtschip om te ontsnappen aan de zeelui die hem willen aanhouden. Hij wordt opgevangen door Agostini, die de haven kent als zijn broekzak. Deze brengt hem onder in een kleine gemeenschap die in de haven een terrein heeft ingepalmd. Het probleem van de clandestiene vluchtelingen bekeken als een thriller, die gelijktijdig een sociaal drama is. Deze mensen die zowel in eigen land als in hun gastland gezocht worden door de overheid zijn eigenlijk nergens thuis. De groeperingen die hen wensen te helpen werken zelf meestal ook in de marge van de wettelijkheid. Een goed gegeven, verwerkt in een zwak scenario door Bourbeillon, Marie Hella en Rémy Roubakha. Als fotograaf fungeerde Pierre Aim.

Riens du tout

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Cédric Klapisch. Met o.a. Fabrice Luchini, Odette Laure, Fred Personne, Jean-Pierre Darroussin en Daniel Berlioux.

In dit speelfilmdebuut van Klapisch (Chacun cherche son chat, L'auberge espagnole) probeert de jonge nieuwe directeur (Luchini) van een Parijs' warenhuis een dreigend faillissement af te wenden. Het veel te ongeïnteresseerde personeel moet maar eens wat gemotiveerder aan de slag. Daarom organiseert hij groepstherapiesessies, personeelsuitjes met bungeejumpen en andere gekkigheid. Geestig commentaar op moderne managementtechnieken, waarin al veel van Klapisch' stijlkenmerken naar voren komen. Nog een tikje ongepolijst, maar toch genomineerd voor de César voor het beste debuut.

El viaje

1992 | Film noir, Drama

Argentinië​/​​Frankrijk 1992. Film noir van Fernando E. Solanas. Met o.a. Walter Quiroz, Soledad Alfaro, Ricardo Bartis, Cristina Becerra en Dominique Sanda.

Ushuaia dat in Argentini[KA3]e aan de Chileense grens ligt, geldt als de meest zuidelijk gelegen stad ter wereld. De zeventien-jarige Martin (Quiroz), die daar met zijn moeder (Sanda) en zijn stiefvader woont, ziet zijn jonge leventje een beetje in een puinhoop veranderen: een vriend verhuist en de zwangerschap van zijn vriendin (Becerra) raakt onderbroken. Hij besluit per fiets zijn vader, een hard-werkende anthropoloog, die ergens in Brazilië woont, te gaan opzoeken. Een te lang Wim Wendersachtig epos over onderdrukte Indianenstammen, het bedreigde Latijns-Amerikaanse milieu en een satire op de Zuid- Amerikaanse maatschappij. Het scenario van deze documentaire- achtige film is van regisseur Solanas hoogst persoonlijk. Camerawerk van Felix Monti. Op het festival van Cannes dat jaar bekroond met de Grand Prix Technique.

Paparoff et l'éléphant bleu

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Pierre Richard. Met o.a. Michel Constantin, André Pousse, Pascale Petit, Laurent Cheng en Marc Berman.

Op een goede dag klopt bij Paparoff (Constantin) een jonge Chinees aan, dat met het vliegtuig uit Hongkong is gekomen en een affiche met zijn naam erop bij zich heeft. Wanneer Paparoff van de schrik is bekomen, herinnert hij zich tien jaar geleden, tijdens een reis door Azi[KA3]e, verliefd te zijn geweest op een Chinese, maar bewijst dat iets? Hij valt van de ene verbazing in de andere. Een zowel redelijke als onpersoonlijke regie (en dat terwijl er in Frankrijk momenteel op z'n minst vier regisseurs zijn die Richard heten), en alleszins geloofwaardig spel. Pure ontspanning.

Le lyonnais : Régis l'éventreur

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Georges Combe. Met o.a. Kader Boukhanef, Pierre Santini, Bernard Freyd, Marc Berman en Benoît Magimel.

De zeer intelligente psychotische killer R[KA1]egis (Berman) vermoordt vrouwen volgens een bepaald rekenkundig patroon. Het zesde geplande slachtoffer zal de vrouw van inspecteur S[KA1]elim (Boukhanev) zijn. Door een vervelend toeval komt een voormalig klasgenoot van S[KA1]elim met de moordenaar in contact. Hij verzorgt hem en verstopt hem voor de politie in de veronderstelling dat het om een gewone inbreker gaat die hij hoopt te kunnen bekeren. S[KA1]elim heeft een voorgevoel wie het volgende slachtoffer wordt en de race tegen de klok neemt in hevigheid toe. Handige regie maakt uitstekend gebruik van de tamelijk genadeloze spanning. De in detectives gespecialiseerde bewerker, scenario- en dialoogschrijver Belletto leverde ook een bijdrage aan de al even nerveuze muziek. De keuze van een jonge Noordafrikaan als held veroorzaakte tandengeknars in Frankrijk (en elders); een bewijs dat de acteur buitengewoon geloofwaardig overkomt in zijn rol. Vooral

Ils n'avaient pas rendez-vous

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Maurice Dugowson. Met o.a. Dominique Sanda, Jean-François Stévenin, François Perrot, Pénélope Schellenberg en Wladimir Yordanoff.

Victor is schilder maar heeft nergens meer zin in. Geobsedeerd schildert hij revolvers, in afwachting van het moment dat hij er [KA1]e[KA1]en kan gebruiken. Er belandt een vrouw in zijn auto. Ze is jong en heel mooi en verknocht aan het leven, te meer daar ze kanker heeft, wat Victor niet te weten komt. Met haar (wellicht) laatste liefdesaffaire geeft ze zijn leven weer zin. Zo'n onderwerp gaat al gauw de melodramatische kant op, en bovendien heeft deze serie Sentiments al heel wat gezwijmel opgeleverd. De regisseur van F. COMME FAIRBANKS voldoet echter aan de verwachtingen: ook deze keer omzeilt hij de valstrikken van het onderwerp. Dit is vooral te danken aan het feit dat hij een aantal genres vermengt, want het is niet een en al treurigheid in deze tv-film met open einde. Twee opmerkelijke acteurs: Sanda en Stevenin.

Aux yeux du monde

1991 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1991. Drama van Eric Rochant. Met o.a. Yvan Attal, Marc Berman, Charlotte Gainsbourg en Kristin Scott Thomas.

Om bij zijn Juliette (Gainsbourg) te zijn, gaat deze Romeo over tot (licht) crimineel gedrag. Hij bevindt zich geografisch ver van haar vandaan. Hij gijzelt een schoolbus met de chauffeur, de lerares en een heleboel jongetjes, die gedwongen reisgenoten worden. Alleen is dit geen Shakespeare, en het had een hele griezelige film kunnen zijn. Dat is het niet geworden, want genoemde Romeo (Attal) is in zijn hart een gevoelige bangerik, die verhaaltjes vertelt voordat de jongetjes gaan slapen. Na een opmerkelijke debuutfilm (UN MONDE SANS PITIÉ) bewijst deze regisseur, dat hij zijn eigen wereld goed kent, want hij schrijft zelf zijn scenario's, ook al vertoont de psychologische tekening van zijn personages weinig diepgang. De beelden van Pierre Novion blijven lang bij, terwijl de suggestieve muziek verwarrend werkt.

Tom et Lola

1990 | Drama, Mysterie

Frankrijk 1990. Drama van Bertrand Arthuys. Met o.a. Cécile Magnet, Neil Stubbs, Mélodie Collin, Marc Berman en Catherine Frot.

Twee kinderen van negen jaar zijn opgenomen op de quarantaine-afdeling van een ziekenhuis, omdat zij aan een vreemde ziekte lijden. Op een nacht slagen zij er toch in te ontsnappen en gaan de wereld van het ziekenhuis verkennen. Zij ontmoeten Robert die hen vertelt van zijn bergdorp, waarna ze besluiten terug te keren. Er is in deze film sprake van een hele duidelijke stijlbreuk tussen het eerste vrij spannende deel en datgene wat daarna komt. Het evenwicht van het verhaal lijdt daaronder. Een mengeling van benauwende werkelijkheid en betoverende fantasie (niet voor niets werkte Christian de Chalonge mee aan scenario en dialogen), uitstekend geschikt om jonge (en minder jonge) kijkers mee van de wijs te brengen. Een meer dan interessante debuutfilm. Verwar Bertrand Arthuys overigens niet met Philippe Arthuys.

The Last Island

1990 | Drama, Avonturenfilm, Experimenteel

Nederland 1990. Drama van Marleen Gorris. Met o.a. Paul Freeman, Shelagh McLeod, Patricia Hayes, Kenneth Colley en Mark Hembrow.

Na een vliegtuigongeluk komt een groep van twee vrouwen, vijf mannen en een hond op een onbewoond eiland terecht. Een van de mannen ontpopt zich als leider, met dramatische gevolgen. Met een internationale cast maakte Marleen Gorris, na De stilte rond Christine M. en Gebroken Spiegels, een financieel ambitieus drama ter afsluiting van een drieluik waarin ze het patriarchaat kritisch bevraagt. Opgenomen op Tobago is The Last Island eerder een ideeënfilm dan een sterk drama. Gorris zou vervolgens het Oscarwinnende drama Antonia maken.

État de grâce

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Jacques Rouffio. Met o.a. Nicole Garcia, Sami Frey, Pierre Arditi, Philippe Léotard en Dominique Labourier.

Langdradige geschiedenis over de problematische liefdes van een staatssecretaris, een vrouwelijke president-directeur en een bankier. Zij vinden elkaar weer, verlaten elkaar, vinden elkaar weer, enz. De regisseur heeft een dergelijk thema in een modern jasje willen steken door het in een sociaal-politieke context te plaatsen. Maar de personages en de situaties zijn zo stereotiep dat het geheel nauwelijks geloofwaardig aandoet. De acteurs doen alles om er wat van te maken, maar het wordt maar niet aannemelijk. ETAT DE GRACE laat de kijker onverschillig; van Rouffip zijn we beter gewend.

Noir et Blanc

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Claire Devers. Met o.a. Francis Frappat, Jaques Martial, Joséphine Fresson, Marc Berman en Benoît Régent.

De boekhouder Antoine (Frappat) komt tijdelijk werken in een fitness-centrum. Het spreekt vanzelf dat hij van de faciliteiten gebruik kan maken. Na een massage van de grote, zwarte Dominique (Martial) die hem stevig aanpakt, ontdekt hij zijn masochistische verlangens en in latere sessies gaat de masseur steeds verder. Antoine haalt hem over tot het uiterste te gaan. Een buitengewoon debuut van Devers die hiervoor de Gouden Camera in Cannes ontving. Scenario van Claire Devers naar twee novelles van Tennessee Williams. Camerawerk van Daniel Desbois, Christopher Doyle, Alain Lasfargues en Jean-Paul Da Costa.

I love you

1986 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Christopher Lambert, Eddy Mitchell, Agnès Soral, Anémone en Flora Barillaro.

Ferreri beschouwt provocatie als een van de schone kunsten en vertelt ditmaal het verhaal van een man die verliefd is op een... sleutelhanger die het gezicht van een vrouw heeft en hem bedriegt met anderen. Uiteindelijk verdrinkt de fetisjt zich in zee. Achter deze geschiedenis die over een wat 'dwaze gewoonte' lijkt te gaan, tekent zich het gebruikelijke pessimisme van de maker af, die bezeten is van personen die zichzelf vernietigen. Helaas mist het scenario vindingrijkheid en blijft het ergens halverwege steken, zodat de belangstelling van de filmliefhebber afneemt. Ook al is deze soms hartstochtelijke film niet overal even sterk, toch kan worden gesproken van een uitstekende prestatie. In elk geval niet een van de betere films van Ferreri.

Le Bal

1983 | Drama, Musical, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1983. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Etienne Guichard, Regis Bouquet, Francesco Le Rosa, Arnault Le Carpentier en Liliane Delval.

Door eenzaamheid of/en nieuwsgierigheid gedreven bezoekers van een danslokaal geven een beeld van de maatschappelijke ontwikkelingen en veranderende (muzikale) modes tussen 1936 en 1983, hoewel er in de samenstelling van het publiek nauwelijks iets verandert. De terecht beroemde voorstelling-zonder-dialoog van het Théatre du Campagnol kreeg voor de kenners ietwat teleurstellende filmversie, omdat nu de camera de hoofdrollen per episode selecteert inplaats van de keus aan de toeschouwers te laten. Cinefiele grapjes van Scola zijn in deze context misplaatst aandachttrekkend, maar de oorspronkelijke opzet en virtuoos transformatievermogen van het acteursensemble komen toch sterk en verrassend goed over. Het scenario is van Ruggero Maccari, Jean-Claude Penchenat, Furio Scarpelli en regisseur Scola. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich. Fujicolor, Mono.