Laurence Briaud: montage.
Er zijn 11 films gevonden.

Roubaix, une lumière

2019 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2019. Misdaad van Arnaud Desplechin. Met o.a. Roschdy Zem, Léa Seydoux, Sara Forestier, Antoine Reinartz en Sébastien Delbaere.

Hij staat nog net niet onder een lantaarnpaal te roken, zoals in de klassieke film noir. Maar het scheelt niks, als de ik-heb-alles-al-meegemaakt rechercheur Daoud (Roschdy Zem) een sigaret opsteekt en zijn toegewezen nieuweling - een witte angsthaas - kalm onderwijst over de rafelrandjes van groezelstad Roubaix. Het is de woonplaats van de filmmaker en het toneel van onrust rond Kerst. Waaronder een moord. Ingetogen kunststukje van sociaal bewogen Arnaud Desplechin, stemmig verbeeld in zijn geboorteplaats. Losjes gebaseerd op de rauwe docu Roubaix, commissariat central (2008).

Les fantômes d'Ismaël

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Arnaud Desplechin. Met o.a. Mathieu Amalric, Marion Cotillard, Charlotte Gainsbourg, Louis Garrel en Alba Rohrwacher.

Het leven van filmmaker Ismaël (Amalric, voor de zoveelste keer als regisseur Desplechins alter ego) komt danig op zijn kop te staan als doodgewaande ex (Cotillard) na jaren voor zijn deur staat. Een deur die hij inmiddels deelt met Sylvia (Gainsbourg), een nogal in zichzelf gekeerd type, dat ineens zal moeten vechten voor haar man. Tikje hysterisch romantisch drama zit vol aardige momenten - waaronder een leuk dansje van Cotillard op Bob Dylans 'It Ain't Me Babe’ - maar die vormen nooit een geheel.

Voir du pays

2016 | Drama

Frankrijk​/​​Griekenland 2016. Drama van Delphine Coulin en Muriel Coulin. Met o.a. Soko, Ariane Labed, Ginger Roman en Karim Leklou.

De twee vriendinnen Aurore en Marine keren samen met hun eenheid huiswaarts na een missie in Afghanistan. Ze maken een korte tussenstop in een vijfsterrenhotel op Cyprus voor wat het leger 'decompressie' noemt. Het contrast met het leven aan het front kan niet groter zijn.

Trois souvenirs de ma jeunesse

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Arnaud Desplechin. Met o.a. Quentin Dolmaire, Lou Roy-Lecollinet en Mathieu Amalric.

Arnaud Desplechins melancholische hommage aan de jeugd, met de onvermijdelijke seks, sigaretten en Mathieu Amalric, is een fascinerende zwerftocht langs drie herinneringen die het leven van hoofdpersoon Paul Dedaleus bepaalden (die ook centraal stond in Comment je me suis disputé... (ma vie sexuelle) uit 1996). Helaas kan Desplechins voortreffelijke verteltechniek niet voorkomen dat Trois souvenirs in het erg lange derde deel vaart verliest en als een herhaling van zetten gaat voelen. Jeugdliefdes, de mist van duizend Gauloises en de vraag wat onze identiteit bepaalt, we hebben het al vaker gezien. Zeker op z’n Frans.

La forêt

2014 | Drama

Frankrijk 2014. Drama van Arnaud Desplechin. Met o.a. Denis Podalydès, Martine Chevallier en Michel Vuillermoz.

Rusland, medio negentiende eeuw. Welgestelde weduwe Raisa Goermyjskaja neemt, niet louter uit mededogen, de berooide jongeling Aleksej op. In het drama dat zich vervolgens ontrolt, verkoopt zij stukje bij beetje de bospercelen van het landgoed dat toekomt aan spoorloze neef Gennadi. Die, verrassing, ineens aanklopt. Fameus theaterstuk van Aleksandr Ostrowski (1823-1886), over het verval van de adel, werd door Desplechin (Trois souvenirs de ma jeunesse) in zijn eerste tv-film vernuftig geënsceneerd als een prikkelende melange van toneel en cinema. De cast van deze Arte-productie in de Théatre-reeks bestaat uit acteurs van de Comédie Française.

Jimmy P.

2013 | Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 2013. Drama van Arnaud Desplechin. Met o.a. Benicio Del Toro, Mathieu Amalric en Gina McKee.

Ondanks de aanwezigheid van topacteurs Del Toro en Amalric wil dit drama over de eigenzinnige Franse psychotherapeut Georges Devereux (Amalric) en een Indiaanse WO II-soldaat (Del Toro) met de toen nog onbekende posttraumatische stressstoornis maar niet boeiend worden. Schuld van de continu fronsende en mompelende Del Toro en het humorloze en veel te therapeutisch-technische script, dat werd gebaseerd op Devereux' boek 'Reality and Dream: Psychotherapy of a Plains Indian'.

My Little Princess

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Eva Ionesco. Met o.a. Isabelle Huppert, Anamaria Vartolomei, Georgetta Leahu, Denis Lavant en Jethro Cave.

Actrice Ionesco baseerde deze film - met de werktitel I'm Not a Fucking Princess - op haar eigen jeugd, waarin ze als pre-puber voor erotisch getinte foto’s moest poseren van haar moeder. Vartolomei is geloofwaardig als gedwongen Lolita, Huppert is indrukwekkend als de egocentrische moeder, die haar dochter behandelt als een pop die ze naar believen kan aan- en uitkleden. Helaas deed Ionesco zo haar best de ranzigheid van het onderwerp uit haar film te houden, dat het eindresultaat nogal vlak is geworden.

L'exercice de l'état

2011 |

Frankrijk​/​​België 2011. Pierre Schoeller. Met o.a. Olivier Gourmet, Michel Blanc, Zabou Breitman, Gaëtan Vassart en Jacques Boudet.

Minister van Transport Bertrand Saint-Jean ziet zich geconfronteerd met almaar complexere vraagstukken, zoals privatisering van treinstations. Een busongeluk noopt hem om ter plekke poolshoogte te nemen, want mediapresentie is alles. Intens, ijzersterk vertolkt drama is een soort action painting van de hedendaagse politiek, waar grote-bedrijvenbelangen, egomanie en beeldvorming de rechtvaardigheid en daadwerkelijke besluitvorming fataal ondermijnen. Ontstaan in de eindspurt van Sarkozys presidentschap en sinds diens opvolger Hollande een zo mogelijk nog waarachtiger weergave van de Franse status quo.

Un conte de Noël

2008 | Drama, Komedie

Frankrijk 2008. Drama van Arnaud Desplechin. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean-Paul Roussillon, Mathieu Amalric, Anne Consigny en Melvil Poupaud.

De rebelse oplichter Henri (Amalric) leeft al jaren verbannen van zijn gemankeerde familie, maar als zijn moeder ernstig ziek blijkt te zijn schuift hij toch onverwachts aan bij het kerstdiner. Al het oud zeer komt onder het genot van veel te veel drank weer naar boven: zijn moeder (een ijzige Deneuve) heeft nooit van hem gehouden en zijn zus haat hem, maar Henri snapt zelf niet waarom. Een fraaie, ietwat hoogdravende kerstvertelling die zowel warm als pijnlijk durft te zijn.

Mon fils à moi

2006 | Drama

Frankrijk​/​​België 2006. Drama van Martial Fougeron. Met o.a. Nathalie Baye, Victor Sévaux, Olivier Gourmet, Marie Kremer en Emmanuelle Riva.

Sterk, bij vlagen ijzingwekkend regiedebuut dat danst op de scheermeslijn tussen onderkoelde psychothriller en drama over het disfunctionele gezin. Julien, fijngevoelige adolescent, wordt meer en meer door zijn overbeschermende moeder (Baye) afgeschermd van de wereld terwijl vader de andere kant op kijkt. Film begint met het omineuze beeld van een ambulance voor het huis waar zich duidelijk een tragedie heeft afgespeeld en volgt dan het spoor terug. Baye laat haar personage op sublieme wijze labieler, killer en angstaanjagender worden naarmate de aktes vorderen.

Je m'appelle Elisabeth

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Alba Gaïa Kraghede Bellugi, Benjamin Ramon, Stéphane Freiss, Maria de Medeiros en Yolande Moreau.

Een huis op het naoorlogse Franse platteland. Alsof angst voor spoken en het donker de tienjarige Betty nog niet genoeg parten speelt, gaan haar ouders scheiden en is haar zusje naar een internaat vertrokken. Maar dan verschijnt er een vreemde, schichtige jongen in de tuin; Betty verbergt hem in het schuurtje en verzorgt hem. Opgroeidrama met soms somber-sprookjesachtige sfeer. Invoelend bewerkte Améris de gelijknamige roman van François Mauriacs acterende kleindochter Anne Wiazemsky, die de ware geschiedenis optekende uit de mond van een goede vriendin.