Henri Génès (1919-2005): cast.
Er zijn 23 films gevonden.

Justinien trouvé, ou le bâtard de Dieu

1993 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk 1993. Avonturenfilm van Christian Fechner. Met o.a. Pierre-Olivier Mornas, Ticky Holgado, Bernard-Pierre Donnadieu, Bernard Haller en Patrice Valota.

De tribulaties van een vondeling, die voor een kloosterpoort gevonden wordt tijdens een verschrikkelijk onweer. Het kind, dat opgroeit in een pleeggezin, blijkt achteraf na heel wat belevenissen (bij zigueners, in de gevangenis) van hoge komaf te zijn. Het verhaal van Cyrano-zonder-neus, want de schurk die hem te vondeling had gelegd had een stukje van zijn neus afgehaald om een geboortevlekje weg te werken. Donnadieu als Martin Coutouly en Mornas als Justinien doen goed hun best. De uitstekende beelden zijn van Claude Agostini en het spel is genietbaar. Michel Folco en regisseur Fechner bewerkten de roman Dieu et nous seuls pouvons tot scenario. Het was de bedoeling iets te brengen dat het midden zou houden tussen THE NAME OF THE ROSE en INDIANA JONES; aan de kijker te beoordelen of dat gelukt is. Gesitueerd rond 1700.

L'Ami d'enfance de Maigret

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Stéphane Bertin. Met o.a. Jean Richard, Jean-Pierre Darras, Jacques Dacqmine, Marcel Cuvelier en Henri Génès.

Een verfilming van de roman van Georges Simenon, die onderzoek doet naar de moord op de maîtresse van een vroegere schoolkameraad, die hij sedertdien uit het zicht is verloren. Met nog steeds Richard in de hoofdrol, die het gewicht van een regie die dicht bij de originele vertelling blijft op zijn schouders torst. Daarnaast gaat het om een voor het merendeel van de tijd hele onpersoonlijke regie.

Y'a pas le feu!

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Henri Génès, Hubert Deschamps, Mouss, Philippe Klébert en Basile.

Een burgemeester, die er genoeg van heeft zijn gemeente telkens in brand te zien door toedoen van een pyromaan, besluit een groep vrijwillige brandweermannen te formeren. Achteraf blijkt dat de dader niemand minder is dan het hoofd van de brandweer en hij wordt dan ook gearresteerd, terwijl het huis van de burgemeester in vlammen opgaat. Een onzinnig scenario van producent Dominique Sambourg en Richard Balducci, waarin alle afgezaagde clich[KA1]es van het zogenaamd typisch Franse dorpsleven sinds CLOCHEMERLE (1948) van Pierre Chenal gebruikt zijn. Het camerawerk is van Laurent Dailland.

Facteur de Saint-Tropez

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Paul Préboist, Henri Génès, Manuel Gélin, Marion Game en Michel Galabru.

Conflict tussen een milieubewuste postbode en de plaatselijke notabelen die een casino willen bouwen, in de uitgekauwde Saint Tropez-stijl. Het is snel te merken dat de enige reden om dit prul te maken de dubieuze herinnering aan de GENDARMES is (die werden gered door het elan van Louis de Funès). Maar het kan jammer genoeg nog erger: een opeenhoping van onsamenhangende flauwigheid, afgeraffelde regie, grappen die tot de draad versleten zijn en botte humor.

Mon curé chez les nudistes

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Robert Thomas. Met o.a. Paul Préboist, Georges Descrières, Katia Tchenko, Jean-Marc Thibault en Philippe Nicaud.

De beproevingen die een priester moet doorstaan terwijl hij een groep nudisten probeert te bekeren zijn debiel, waardeloos en stompzinnig. Het zou teveel gevraagd zijn iets anders te verwachten van Thomas, maar hier is hij werkelijk beneden alle peil. Het valt te betreuren dat een goed acteur als Préboist verdwaalt in zijn onmogelijke priesterrol en dat de andere acteurs niet veel beter zijn.

La soupe aux choux

1981 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1981. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Jean Carmet, Jacques Villeret, Christine Dejoux en Claude Gensac.

La soupe aux choux, koolsoep. Dat is wat oude Franse boeren Claude en Francis bindt (Louis de Funès en Jean Carmet). Beneveld door soep en wijn wordt het stel op een avond bezocht door een buitenaards wezen dat de winderigheid van de heren opmerkte. Het schepsel blijkt uitermate enthousiast over de soep en besluit de heren uitbundig te compenseren. La soupe aux choux, Funès' voorlaatste film, staat in de top tien van menig filmliefhebber en filmmaker vanwege de fabuleuze cast, de verbeelding van het Franse plattelandsleven, de speciale effecten en het wonderlijke scenario.

Touche pas à mon biniou

1980 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1980. Komedie van Bernard Launois. Met o.a. Sim, Florence Blot, Henri Génès, Jeannette Batti en Gérard Croce.

Sim, een Franse komiek die enige gelijkenis vertoont met een rotte appel en in de waan verkeert alleen al daardoor leuk te zijn, speelt in deze werkelijk mensonterende debiele film een gepensioneerde zeeman die van zijn bazige en gierige vrouw geld probeert los te krijgen om te kunnen deelnemen aan een pokertoernooi in Parijs. Hij verstopt het kleine beetje geld wat hij heeft in een doedelzak, maar dat blijft niet onopgemerkt. Krullebol Cowl, vaste waarde in dit soort rotzooi, mag nog maar eens in het water vallen met een bakfiets, een zielige stunt die perfect zijn komische talenten samenvat.

Bidasses Academy

1978 | Komedie, Drama

Frankrijk 1978. Komedie van Max Pécas. Met o.a. Sylvain Green, Michel Vocoret, Henri Génès en Maurice Illouz.

Een dienstplichtige op verlof zoekt zijn twee vrienden op voor een grote versiertoer. Ze komen bij een groepje jonge vrouwen in een klein dorpje terecht en hebben al gauw in de gaten dat ze in de val zijn gelopen, want er moeten voortdurend dringend allerlei `kleine klusjes` worden opgeknapt die niets met het spel der liefde te maken hebben. Een van de slechtste produkten uit een verschrikkelijke serie, waaraan verschillende regisseurs hebben meegewerkt. Van hen heeft alleen Claude Zidi het er (min of meer) behoorlijk af weten te brengen. Deze film mist een echt scenario, de regie is afgezaagd, enzovoort. De film is ook bekend onder de titel EMBRAYE BIDASSE... CA FUME.

Ça va pas la tête!

1977 | Komedie, Sportfilm

Frankrijk 1977. Komedie van Raphaël Delpard. Met o.a. JeanClaude Massoulier, Henri Génès, Walter Spanghero, Michèle Rose Capel en Albert Augier.

In Rougnac, een klein dorpje in het Franse zuidwesten, leeft iedereen mee met de lokale rugbyploeg. Wanneer deze naast de kampioenstitel dreigt te grijpen wordt de trainer aan de kant gezet en wordt er een delegatie naar rugbyvedette Spanghero gestuurd met de vraag of die de jeugdploeg wil komen trainen. In dit karikaturaal en weinig boeiend plattelandskluchtje worden de Fransen afgeschilderd als leeglopers die hun tijd verdelen tussen de plaatselijke bistro en het rugbyterrein. Zelfs als dat zo zou zijn, kan je het bezwaarlijk onderhoudende cinema noemen.

L'animal

1977 | Komedie, Actiefilm, Drama

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Raquel Welch, Dany Saval, Jane Birkin en Johnny Hallyday.

De onuitstaanbare, verwijfde acteur Bruno Ferrari (Belmondo) doet zijn stunts niet zelf, daarvoor wordt stuntman Mike Gaucher (ook Belmondo) ingehuurd. Die is sympathiek maar niet erg capabel, krijgt niet erg veel betaald en heeft het mede daardoor helemaal verprutst bij vriendin Jane Gardner (Welch). Hij probeert haar terug te winnen. Iets gedateerde, weinig diepgravende slapstick waarin Belmondo zich op 44-jarige leeftijd helemaal kan uitleven, hij deed veel van zijn stunts zelf. De film deed het in Frankrijk goed aan de kassa. Welch is charmant en leuk. Gastrollen van Jane Birkin, Johnny Hallyday en Claude Chabrol.

Cent dix à zéro

1977 | Komedie, Sportfilm

Frankrijk 1977. Komedie van Raphaël Delpard. Met o.a. Jean-Claude Massoulier, Henri Génès, Walter Spanghero, Michèle Rose Capel en Albert Augier.

In Rougnac, een klein dorpje in het Franse zuidwesten, leeft iedereen mee met de lokale rugbyploeg. Wanneer deze naast de kampioenstitel dreigt te grijpen wordt de trainer aan de kant gezet en wordt er een delegatie naar rugbyvedette Spanghero gestuurd met de vraag of die de jeugdploeg wil komen trainen. In dit karikaturaal en weinig boeiend plattelandskluchtje worden de Fransen afgeschilderd als leeglopers die hun tijd verdelen tussen de plaatselijke bistro en het rugbyterrein. Zelfs als dat zo zou zijn, kan je het bezwaarlijk onderhoudende cinema noemen. Ook bekend als ÇA VA PAS LA TÈTE.

Sexuellement vôtre

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Max Pécas. Met o.a. Yan Brian, Michel Vocoret, Valérie Boisgel, Sabine Rivallier en Emanuèle Pareze.

De avonturen van een Parijse callboy. Met zorg gemaakte zooi. Tijdverspilling.

En grandes pompes

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van André Teisseire. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thibaud, Dora Doll, Edmée Deniau en Henri Génès.

In een klein dorpje moeten een begrafenis, een bruiloft, een wielerwedstrijd en een majorette-optocht in goede orde op elkaar volgen, volgens een door de pater en de burgemeester vastgestelde timing. In werkelijkheid loopt het allemaal anders. Botte humor van de grappenmakers Pierre en Thibaud, want een regie ontbrak. Scenario en dialogen stellen ook al niet veel voor. Zoals er lichte komedies bestaan, is dit een zware. Niemand durft zoiets tegenwoordig nog te vertonen, zelfs niet in een jeugdhuis. Ook bekend onder de titel LES COUSINS GERMAINS. De enige met een visum is 102m.

L' Homme qui vient de la nuit

1970 | Musical, Avonturenfilm

Frankrijk 1970. Musical van Jean-Claude Dague. Met o.a. Ivan Rebroff, Noëlle Adam, Jean Carmet, Henri Génès en Germaine Montero.

Het desastreuze filmdebuut van de volumineuze zanger Ivan Rebroff, in deze film een naamloze schipbreukeling die aanspoelt op een Normandisch strand, door een boer wordt gevonden en verzorgd en in een circus terechtkomt. Op een dag belandt de vondeling, ondertussen Samson gedoopt, in de studio's van Radio Monte Carlo en voilà, a star is born! Rebroff kan beslist zingen, maar niet acteren. Regisseur Dague legt het er bovendien allemaal dik op en verfilmt het idiote scenario met de grootst mogelijke ernst. Ook zijn filmcarrière was heel kort.

Les Gros malins

1968 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1968. Komedie van Raymond Leboursier. Met o.a. Jacques Jouanneau, Tina Buranzo, Francis Blanche, Michel Galabru en Jean Carmet.

Na het gebruik van slaappillen droomt een slager de juiste uitslag van de paardenrennen en wint zo bij het gokken. Zijn geheim lekt uit en iedereen wil zijn pillen bemachtigen. Franse klucht, waarbij de regisseur meende dat het voldoende was om in het genre gespecialiseerde acteurs hun uitbundige gang te laten gaan. Omdat hij vergat een scenario voor hen te schrijven, resulteert zijn veronderstelling in een ergerlijke vergissing.

Le corniaud

1965 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Louis de Funès, Beba Loncar, Alida Chelli, Venantino Venantini en Henri Virlojeux.

Voordat Oury, Bourvil en De Funès de klassieker La grande vadrouille inblikten, draaiden ze proef met deze misdaadfarce annex onderwegfilm. Waarin schlemiel Antoine Maréchal, welgemoed en route naar vakantiebestemming Italië, zijn 2CV total loss gereden ziet worden. Heetgebakerde aanstichter Léopold Saroyan stelt daarop voor dat Antoine inclusief onkostenvergoeding een fonkelnieuwe Cadillac DeVille van Napels naar Bordeaux chauffeert. Maréchal accepteert, onwetend dat de straatslee is volgestouwd met allerhande smokkelwaar. Een komedie als een heerlijke Mediterranéevakantie, curieus genoeg gebaseerd op een waargebeurde ‘French Connection’-maffiazaak. Pretverhogende zomermuziekjes van Georges Delerue.

Allez France !

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Robert Dhéry. Met o.a. Robert Dhéry, Diana Dors, Colette Brosset, Raymond Bussières en Jean Carmet.

Rugby-supporter gaat aan de vooravond van zijn huwelijk stiekem naar een interland Engeland-Frankrijk en hem wordt een paar tanden uitgeslagen. Nieuwe stifttanden dwingen hem de mond dicht te houden en zo verdwaalt hij in Londen en verijdelt per ongeluk de ontvoering van een filmster. Dhéry heeft meer komische kwaliteiten als schrijver-regisseur dan als acteur, dus is zwijgzaamheid het voordeel voor de film met een reeks grappen en spelprestaties van wisselend niveau, maar met een behoorlijk gemiddelde. Het scenario is van Pierre Tchernia, Jean Lhote, Colette Brosset en regisseur Dhéry. De fotografie is van Jean Tournier.

La Rue des bouches peintes

1955 | Drama

Frankrijk 1955. Drama van Robert Vernay. Met o.a. Françoise Christophe, Jean Danet, Paul Bernard, Louis Seigner en Denise Grey.

Een journalist treft in een Marokkaans bordeel een prostituée die door haar wraakzuchtige en machtige echtgenoot gedwongen werd tot het rosse leven. Als ze dat niet zou doen, dan zou haar minnaar geruïneerd worden. Bij een confrontatie met de journalist sterft de sadistische echtgenoot aan een beroerte, zodat niets een happy end in de weg staat. Een treinromannetje van Maurice Dekobra werd in gepaste kitsch-stijl verfilmd, met vermakelijk resultaat. Fraai camerawerk.

La Reine Margot

1954 | Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1954. Drama van Jean Dréville en Jean Dréville. Met o.a. Jeanne Moreau, Armando Francioli, André Versini, Henri Génès en Vittorio Sanipoli.

Een dochter van Catharina de Medici wordt uitgehuwelijkt aan de protestantse koning van Navarra, een afleidingsmanoeuvre om ogenschijnlijk katholieken en protestanten nader tot elkaar te brengen, maar tijdens de Bartholomeusnacht worden de laatsten uitgemoord. Koningin Margot slaagt er in haar echtgenoot te redden, maar haar minnaar eindigt op het schavot. Een vroege ster-rol van Moreau in een historisch spektakel dat een curieuze afwisseling biedt van drama met kluchtige momenten. Rosay domineert als Catharina in de film die het vooral van luxueuze decors moet hebben. Scenario naar de roman van Alexandre Dumas werd geschreven door Abel Gance.

Jeunes mariés

1953 | Komedie

Frankrijk 1953. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Anne Vernon, François Périer, Folco Lulli, Henri Génès en Paul Frankeur.

Een stel op huwelijksreis krijgt panne in een dorpje waar een Amerikaanse legerbasis is. De gemeentepolitieke controverses lopen hoog op en bedreigen zelfs de verstandhouding tussen het paar. Het aardige scenario over opgeblazen pro- en anti- Amerikanisme heeft charmant spel van de hoofdrollen, maar de vlakke en amechtige regie verknoeit de meeste kansen.

Pigalle Saint-Germain-des-Prés

1950 | Komedie, Musical

Frankrijk 1950. Komedie van André Berthomieu. Met o.a. Henri Génès, Jeanne Moreau, Gabriel Cattand, Paul Faivre en Claude Nollier.

Dit zeldzaam onbeduidende plot dat over het stuivertje wisselen op het gebied van de liefde en dergelijke gaat, dient als voorwendsel voor een muzikaal bezoek aan het Parijs uit die tijd. De film leidt ons van de nachtclubs in Pigalle naar de kelders in Saint-Germain-des-Pr[KA1]es. Deze cineast die volkomen geminacht wordt door de kritiek, is een geval dat opnieuw bekeken moet worden, daar hij enkele goede films gemaakt heeft, waaronder LE MORT EN FUITE. Zijn hoge produktie van na de oorlog (tot drie films per jaar) is echter niet briljant, op enkele zeldzame uitzonderingen na, waaronder deze film die Offenbach zeker niet zal doen vergeten, maar die nog wel leuk is. Het zwart-wit dat nauwelijks bij het genre past, bewees de film een slechte dienst: niettemin geeft het de film achteraf het onverwachte aspect van een documentaire over het nachtleven in het Parijs van toen.

Plume la poule

1947 | Komedie

Frankrijk 1947. Komedie van Walter Kapps. Met o.a. Geneviève Guitry, Paulette Dubost, Gabrielle Fontan, Marjolaine en Jeanne Fusier-Gir.

Verscheidene liefdesintriges gedurende de vakantie in het dorp Kippepluim: de humor is van dezelfde kwaliteit als de naam van genoemd dorp. Pijnlijk, meelijwekkend, kil. Bizonderheden: de van Amerikaanse westerns uit de hero[KA3]ische periode (1907- 1914) - zoals ARIZONA BILL - beroemde acteur, Joe Hamman in eigen persoon is hier...hulpje!! Triest einde.

La Ferme du pendu

1945 | Drama

Frankrijk 1945. Drama van Jean Dréville. Met o.a. Charles Vanel, Alfred Adam, Guy Decomble, Lucienne Laurence en Claudine Dupuis.

Kinderen van boer besluiten om geërfde boerderij niet op te splitsen, nooit te trouwen. Zuster haakt als eerste af, tweede broer verhangt zich en ook jongste trouwt en ziet af van erfdeel. Oudste kan in zijn eentje boerderij nauwelijks draaiende houden en vraagt zich af wie er na zijn dood voor moet zorgen. Platte-landsdrama kreeg sobere vorm die drakerigheid vermijdt, maar niet altijd blijft boeien. Eerste filmrol van Bourvil.