Marion Laine: regie, cast en scenario.
Er zijn 8 films gevonden.

Intraitable

2020 | Biografie, Misdaad, Drama

Frankrijk 2020. Biografie van Marion Laine. Met o.a. Fred Testot, Zineb Triki, Elodie Frenck, Laurent Bateau en Natalie Beder.

Gabriel betwist een prefectoraal besluit dat wijngaarden verplicht preventief met pesticiden behandeld moeten worden. Hij past biologisch-dynamische landbouw toe en verzet zich tegen het gebruik van chemische middelen die de grond kwetsbaar maken, de ecosystemen vernietigen en de menselijke gezondheid in gevaar brengen.

À coeur ouvert

2012 | Drama, Romantiek

Argentinië 2012. Drama van Marion Laine. Met o.a. Juliette Binoche, Édgar Ramírez, Hippolyte Girardot en Amandine Dewasmes.

Melodrama over twee hartchirurgen (Binoche en Ramírez) bezwijkt onder het vele drama dat schrijver/regisseur Laine over haar personages uitstort. Variërend van verslaving, jaloezie en onverwachte zwangerschap tot bindingsangst, werkeloosheid en huiselijk geweld. De acteurs (de veelvuldig snikkende Binoche voorop) maken er het beste van, maar worden bovendien gehinderd door de ongeloofwaardige plot en eendimensionale regie. Gebaseerd op de gelijknamige roman van de Franse schrijver Mathias Énard.

Le fil d'Ariane

2012 | Romantische komedie

Frankrijk 2012. Romantische komedie van Marion Laine. Met o.a. Julie Ferrier, Mélanie Bernier en Arié Elmaleh.

Ferrier zet de schouders onder haar rol van Ariane, een dertigster die werkt voor Love Voyage, reisbureau voor alleengaanden. Op een dag heeft ze een sympathieke maar raadselachtige man aan de lijn die haar intrigeert, en ze raakt verslingerd aan de snel intiemer wordende telefonades. Wanneer Ariane dagenlang niet op haar werk verschijnt, krijgen haar collega's argwaan: er is namelijk een moordenaar actief in de regio. Pretentieloze tv-film blijkt aardige romantische komedie met een decent scheutje suspense.

Un coeur simple

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Marion Laine. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Marina Foïs, Pascal Elbé en Patrick Pineau.

Degelijke adaptatie van Gustave Flauberts gelijknamige vertelling, verschenen in Trois contes in 1877. Het is het triestige relaas van het dienstertje met de op zijn zachtst gezegd ironische naam Félicité (Bonnaire), eenvoudig van geest en open van hart. Haar voortdurende hunkering naar genegenheid laat haar steeds teleurgesteld en alleen achter, maar ze klampt zich simpelweg aan iedere strohalm vast. In de eerste bioscoopfilm van actrice Laine ligt het accent logischerwijs op acteursregie. Sterke cast, met Bonnaire op haar introverte best. Bijrol van Noémi Lvovski, inmiddels zelf met enkele fijnzinnige zedenkomedies een interessant filmmaakster.

Pour mon fils

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Michaëla Watteaux. Met o.a. Véronique Jannot, Bruno Wolkowitch, Kevin Aïdoud, Marion Ducamp en Sophie Barjac.

Degelijke adaptatie van Gustave Flauberts gelijknamige vertelling, verschenen in Trois contes in 1877. Het is het triestige relaas van het dienstertje met de op zijn zachtst gezegd ironische naam Félicité (Bonnaire), eenvoudig van geest en open van hart. Haar voortdurende hunkering naar genegenheid laat haar steeds teleurgesteld en alleen achter, maar ze klampt zich simpelweg aan iedere strohalm vast. In de eerste bioscoopfilm van actrice Laine ligt het accent logischerwijs op acteursregie. Sterke cast, met Bonnaire op haar introverte best. Bijrol van Noémi Lvovski, inmiddels zelf met enkele fijnzinnige zedenkomedies een interessant filmmaakster.

Madame le proviseur : Bob et Samantha

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Danièle Delorme, Daniel Gélin, Annick Blancheteau, Gérard Lartigau en Alexia Portal.

Degelijke adaptatie van Gustave Flauberts gelijknamige vertelling, verschenen in Trois contes in 1877. Het is het triestige relaas van het dienstertje met de op zijn zachtst gezegd ironische naam Félicité (Bonnaire), eenvoudig van geest en open van hart. Haar voortdurende hunkering naar genegenheid laat haar steeds teleurgesteld en alleen achter, maar ze klampt zich simpelweg aan iedere strohalm vast. In de eerste bioscoopfilm van actrice Laine ligt het accent logischerwijs op acteursregie. Sterke cast, met Bonnaire op haar introverte best. Bijrol van Noémi Lvovski, inmiddels zelf met enkele fijnzinnige zedenkomedies een interessant filmmaakster.

Julie Lescaut : Propagande noire

1995 | Misdaad

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Rufus.

Langs de spoorlijn wordt het zwaar verminkte lichaam gevonden van een jonge boekhouder die al drie dagen werd vermist. In zijn binnnenzak wordt een afscheidsbrief gevonden. Alles duidt op zelfmoord. Commissaris Lescaut (Genest) moet het droeve nieuws aan de jonge weduwe meedelen, maar deze weigert categorisch te geloven dat om het haar man gaat. Het paar hadden net plannen gemaakt om de eerste huwelijksverjaardag in Veneti[KA3]e te vieren en dachten erover kinderen te krijgen. Toch herkent ze duidelijk het handschrift van haar man, al kan de patholoog- anatoom de identiteit niet vaststellen. Er vallen nog meer doden en eventuele getuigen zwijgen uit angst. Lescaut moet het opnemen tegen een clandestiene, maar machtige misdaadorganisatie in deze redelijk spannende aflevering die steeds bekende paden blijft bewandelen. Ze wordt daarbij geholpen door een nieuwe inspecteur, David Kaplan (Marx). Het scenario is van Thomas Saez (naar de personages die bedacht werden door Alexis Lecaye) en aan de camera stond Pierre Morel. Formaat 16/9. Stereo.

Les merisiers

1992 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Drama van Pierre Lary. Met o.a. Annie Girardot, Françoise Christophe, Denise Chalem, Julien Cesbron en Victor Garrivier.

Kort nadat haar man bij een vliegtuigongeluk om het leven is gekomen, keert Christophe, na een jarenlang verblijf in het buitenland, samen met haar dochter Chalem en kleinzoon Cesbron terug naar het landgoed Les Merisiers. In de buurt woont verscholen in het bos, Girardot, eens de grote liefde van haar man. Tussen hen beiden ontstaat een gespannen verhouding, maar in Cesbron zien ze een soort reïncarnatie van de overleden geliefde die hen duidelijk lijkt te willen maken dat liefde sterker is dan de dood. Een ode aan de liefde gekoppeld aan een psychologisch portret van twee individualistische vrouwen, eerder oppervlakkig beschreven door Pierre Pauquet en Lary in een mierzoet scenario, naar een verhaal van Bernard Grangier. Het geheel wordt gedeeltelijk gered door de schitterende vertolkingen van Girardot en Christophe. Fotografie was in handen van Guillaume Schiffman.