Andréas Winding (1928-1977): camera.
Er zijn 14 films gevonden.

Violette & François

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jacques Rouffio. Met o.a. Isabelle Adjani, Jacques Dutronc, Serge Reggiani, Lea Massari en Françoise Arnoul.

Het span Adjani-Dutronc voert, als behoorlijk onverantwoordelijk jong stel met een kindje, het vaak misbruikte adagium 'Carpe diem' ad absurdum. Allebei vers ontslagen uit het zoveelste doodsaaie kantoorbaantje, vinden de richtingloze Violette en François een heuse ambitie: winkeldiefstal. Rouffio, geïnspireerd regisserend op een prachtscenario van Jean-Loup Dabadie, tilt het kleptomanenverhaal naar een aimabele comédie sociale zonder daarbij Dabadies serieuze ondertoon te verloochenen. De volledig complementaire Dutronc en Adjani zijn één en al sprankeling. Bonus: fijne nevenrollen van Reggiani, de Italiaanse Lea Massari en vroegere pin-up Françoise Arnoul.

L' Imprécateur

1977 | Thriller, Drama

Frankrijk 1977. Thriller van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jean Yanne, Michel Piccoli, Jean-Claude Brialy en Michael Lonsdale.

Een multinationale onderneming wordt in beroering gebracht door de zelfmoord van de directeur marketing en een reeks anonieme beschuldigingen. De adjunct-directeur human relations wordt met het onderzoek belast en ontdekt dat de schuldige werkzaam moet zijn in de onderneming, die letterlijk op weinig solide fundamenten is gebouwd. Deze ambitieus opgezette sociaal-politieke satire schiet zijn doel voorbij door grote vaagheid en nogal melige humor. De sjabloonachtige rollen geven de ster-acteurs weinig kansen.

Sept morts sur ordonnance

1975 | Thriller, Misdaad

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Spanje 1975. Thriller van Jacques Rouffio. Met o.a. Michel Piccoli, Gérard Depardieu, Jane Birkin, Marina Vlady en Charles Vanel.

Een familieclan van chirurgen in de provincie ziet zijn hegemonie en inkomen bedreigd door de vestiging van een andere, begaafde chirurg die ze in diskrediet willen brengen, zodat hij een gewone artsenpraktijk moet beginnen. Hij ontdekt dat tien jaar eerder een voorganger als gevolg van een soortgelijke zenuwoorlog zelfmoord heeft gepleegd, na eerst vrouw en kinderen te hebben gedood. Een film over maffia-achtige praktijken in de medische wereld lijkt onvoorstelbaar, maar is op ware gebeurtenissen gebaseerd. Sterk spel van Piccoli, Depardieu en vooral Vanel als machtig hoofd van de clan.

Section spéciale

1975 | Oorlogsfilm, Historische film, Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1975. Oorlogsfilm van Costa-Gavras. Met o.a. Louis Seigner, Michael Lonsdale, Roland Bertin, Heinz Bennent en Bruno Cremer.

Op 21 augustus 1941 liquideert de communistische verzetsstrijder 'colonel Fabien' in de Parijse metro een Duitse marinier. Teneinde repressailles te voorkomen, besluit Pétain een wet te ontwerpen die het mogelijk maakt om ongewenste elementen zonder proces te elimineren. De eerste zes slachtoffers van deze section spéciale in de jurisprudentie van het Vichy-regime zijn al aangewezen. Sombere politieke thriller-in-oorlogstijd reconstrueert het hellende vlak van collaboratie: de hele film is doortrokken van een sfeer van langzame morele verstikking.

Trio Infernal, Le

1974 | Misdaad, Komedie

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1974. Misdaad van Francis Girod. Met o.a. Michel Piccoli, Mascha Gonska, Andréa Ferréol, Monica Fiorentini en Philippe Brizard.

Advocaat Georges Sarret (Piccoli) uit een provincieplaats huwt twee Duitse zusters uit, Philomene (Schneider) en Catherine (Gonska), aan rijke oude mannen met het oog op de erfenis. Als die niet snel een natuurlijke dood sterven, worden ze naar het hiernamaals geholpen. Deze zwarte komedie gaat consequent te ver en geeft de acteurs de kans tot monsterlijke creaties die ze wellustig aangrijpen. Sommige moorden en de verwerking van de slachtoffers vereisen van de toeschouwer een sterke maag. Als Piccoli een levensverzekering op Ferréol afsluit, nemen de gebeurtenissen een onverwachte wending. Behoorlijk ironische film die op stijlvolle wijze de jaren rond 1925 doet herleven. Het scenario is van Solange Fasquelle en Jacques Rouffio. Het camerawerk is van Andreas Winding.

Le rempart des Béguines

1972 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1972. Drama van Guy Casaril. Met o.a. Nicole Courcel, Anicée Alvina, Jean Martin, Venantino Venantini en Ginette Leclerc.

Een meisje dat adolescente is, verzet zich tegen de huwelijksplannen van haar vader, een weduwnaar. Ze gaat diens ruim denkende minnares opzoeken. Er ontstaat een lesbische relatie die van de oudere vrouw vooral tactiek is om de afweer van het meisje dat het huwelijk in de weg staat, te ondermijnen. De inzet en suggestieve dubbelzinnigheid van de hoofdrolspeelsters wegen enigzins op tegen de vlakke scenariobewerking (van de schrijfster zelf) en botte regie van de roman van Fran[KA10]coise Mallet-Joris (die eveneens een verfilmd vervolg kreeg met LA CHAMBRE ROUGE). De andere acteurs passen zich bij de regie aan en zijn dus beneden peil. Achter de camera stond Andreas Winding.

La scoumoune

1972 | Misdaad, Actiefilm, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1972. Misdaad van José Giovanni. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Michel Constantin, Claudia Cardinale, Enrique Lucero en Aldo Bufi Landi.

In 1961 was Jean Beckers regiedebuut Un nommé La Rocca gebaseerd op Giovanni's roman L'excommunié. Elf jaar later draaide de auteur zelf deze adaptatie en week nauwelijks van het filmorigineel af. Ex-bajesklant Giovanni (1923-2004) schetst trefzeker de grimmige vrijbuiterssfeer van het schurkenleven dat hoofdpersoon Roberto en z'n maat Xavier in de jaren 30 leiden. Gangsterkroniek volgt de kompanen tot na WO II, wanneer nor en ander ongeluk hun tol hebben geëist. Belmondo is zijn laconiek viriele zelf, onder de geweldige muziek staat de signatuur van Giovanni's drie jaar later bij een duikexpeditie verdronken kameraad François de Roubaix.

Le passager de la pluie

1970 | Thriller, Misdaad, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1970. Thriller van René Clément. Met o.a. Marlène Jobert, Charles Bronson, Gabriele Tinti, Annie Cordy en Jill Ireland.

Een getrouwde vrouw vermoordt uit zelfverdediging een aanrander en laat uit angst voor de reacties van haar omgeving zijn lijk verdwijnen. Vervolgens wordt ze achtervolgd door een geheimzinnige Amerikaan die het geld van de dode wil vinden. Deze suspensefilm laat veel vragen onbeantwoord, maar houdt de angstige spanning vast waarbinnen de kwetsbaarheid van Jobert en de onverzettelijkheid van Bronson goed contrasteren. Beiden werden door deze film sterren in Europa. Het scenario is van Sébastian Japrisot, het camerawerk van Andreas Winding.

Remparts d'argile

1968 | Drama, Documentaire

Algerije​/​​Frankrijk 1968. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Leila Shenna, Bewoners van dorp Tehouda, Algeria, the inhabitants of Tehouda en Leila Schenna.

De bewoners van een dorpje in Zuid-Tunesi[KA3]e aan de rand van de Sahara komen in verzet als een jonge buitenlandse ondernemer (Trintignant) zoutmijn die een zoutmijn exploiteert, maar de helft van het salaris betaalt dat is overeengekomen. Als de arbeiders in het veld gaan zitten, roept hij de hulp van het leger in, waarop de militairen een beleg beginnen. Anders dan andere vrouwen die alleen mogen bidden of zich met bijgeloofsrituelen bezighouden, weet de jonge Rima (Shenna) op eenvoudige wijze de watertoevoer voor het leger te stremmen zodat ze het dorp moeten verlaten. Rima leert lezen en schrijven en wordt in de grote stad een respectabele vrouw, die later naar haar dorp terugkeert. Deze film over twee soorten opstand - tegen onderdrukking door de staats en achteruitstelling van de vrouw - wordt vrijwel zonder dialoog verteld, maar in opmerkelijke beelden die (ondanks esthetische gekunsteldheid) de situatie indringend overbrengen. Speelt in 1962. Het scenario is van regisseur Bertucelli en Jean Duvignaud naar diens boek. Het camerawerk is van Andréas Winding. Eastmancolor, Mono.

La prisonnière

1968 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1968. Drama van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Laurent Terzieff, Elisabeth Wiener, Bernard Fresson, Daniel Rivière en Noëlle Adam.

Een mystieke beeldend kunstenaar gaat een sado-masochistische relatie aan met een jonge vrouw. Zij biedt steeds minder weerstand en geeft blijk van een louterende en opofferende liefde. Na een mislukte poging om Histoire d'O te verfilmen, schreef Clouzot een verwant scenario. Het interessante idee dat perversie een andere vorm is van ascese gaat verloren door de overmatige aandacht voor experimentele 'Art' en 'Pop Art' en 'concrete' muziek die niets anders toevoegen dan de onbedoelde suggestie dat het uitingen zijn van seksuele impotentie. Gastrollen van Piccoli en Vanel.

Playtime

1967 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1967. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Georges Montant, Barbara Dennek, Billy Kearns, Jacques Tati en Reinhard Kolldehoff.

In dit meesterwerk binnen zijn bescheiden oeuvre (hij maakte vijf bioscoopfilms) belicht Jacques Tati (1909-1982) met grote vrolijkheid de keerzijde van moderne technologie. Zijn vaste personage Monsieur Hulot (hoedje, pijp, iets te korte broek) raakt verstrikt in het Parijs van de jaren zestig, waar grootse glimmende gebouwen, drukte en nieuwe snufjes het leven ingewikkeld en anoniem maken. Prachtige beeldgrappen werden met immense nauwkeurigheid van de meester in scène gezet en blíjven leuk. De productie, die jaren duurde en waarvoor Tati een stukje stad ('Tativille') nabouwde, betekende het faillissement van de regisseur toen de film flopte. Inmiddels staat Playtime steevast op menig klassiekerslijstje.

La vingt-cinquième heure

1967 | Oorlogsfilm, Drama, Komedie

Joegoslavië​/​​Italië​/​​Frankrijk 1967. Oorlogsfilm van Henri Verneuil. Met o.a. Anthony Quinn, Virna Lisi, Michael Redgrave, Serge Reggiani en Françoise Rosay.

Een Roemeense boer wordt in 1939 door een gendarme die zijn vrouw begeert, als jood aangegeven. Hij ontsnapt uit het concentratiekamp en wordt vervolgens door een nazi-officier opgemerkt als de perfecte ari[KA3]er. Deze bijna dichterlijk opgezette film naar de succesroman van Virgil Gheorghiu maakt de absurditeit van het origineel niet waar door de te oppervlakkige scenariobewerking (van Verneuil, François Boyer en Wolf Mankowitz) en vooral omdat de man-zonder-identiteit door Quinn wordt gespeeld als Zorba de Griek. Enkele treffende scènes en bijrollen. Camerawerk van Andreas Winding. Gedraaid in Franscope. Ook bekend als THE TWENTY-FIFTH HOUR.

Une ravissante idiote

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Brigitte Bardot, Anthony Perkins, André Luguet, Denise Provence en Jean-Marc Tennberg.

Een ontslagen bankbediende wordt tegen zijn zin Sovjetspion en probeert met behulp van de kleedster van een ministersvrouw een geheim dossier te bemachtigen. De interessante combinatie Bardot-Perkins is verspild aan deze doorsnee spionagekomedie en het feit dat iedereen voor Brits moet doorgaan, maakt de film ongeloofwaardig. Georges André Tabet en regisseur Molinaro schreven het scenario naar het boek van Charles Exbrayat. Andreas Winding stond achter de camera.

Les grands chemins

1962 | Drama, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Christian Marquand. Met o.a. Robert Hossein, Anouk Aimée, Renato Salvatori, Fernand Sardou en Jean Lefebvre.

Rondtrekkende gitarist en kaartspeler sluit vriendschap met Italiaanse vrachtrijder en trekt ook in het pension van diens minnares. Dorpelingen wantrouwen zijn succes met kaartspelen en breken zijn handen. Depressieve zelfvernietigingsdrang laat hem de vrouw verleiden om daarmee de Italiaan ook tegen zich te krijgen. Drama van geïsoleerde mensen kreeg - ondanks geforceerd scenario - kracht mee door landschapsopnamen van Zuidwest-Frankrijk en passend gekweld spel van Hossein. Regiedebuut van acteur Marquand, met supervisie van Roger Vadim.