Benoît Charest (1964): muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

Paul à Québec

2015 | Drama

2015. Drama van François Bouvier. Met o.a. François Létourneau, Julie LeBreton, Gilbert Sicotte, Myriam LeBlanc en Louise Portal.

Met het semi-autobiografische stripalbum Paul à la campagne verwezenlijkte de in Montreal geboren graficus Michel Rabagliati in 1999 alsnog zijn jongensdroom. Later bleek het zelfs de geboorte van een succesreeks over het alledaagse leven van gewone mensen. De filmadaptatie van het meervoudig bekroonde zesde Paul-album vangt de warme sfeer van de strips, al mist de lezer in deze live action-versie vanzelfsprekend Rabagliati's aandoenlijke Klare Lijn-stijl. De bewogen Québec-reis van tekenaar Paul en echtgenote Lucie is echter een verademing tussen alle artificiële, omhooggevallen arthousekost.

Upside Down

2012 | Drama, Fantasy

Canada​/​​Frankrijk 2012. Drama van Juan Solanas. Met o.a. Jim Sturgess, Kirsten Dunst, Timothy Spall, Blu Mankuma en Nicholas Rose.

Ze leven op tweelingplaneten, in gespiegelde werelden: op de ene heerst ruime welvaart, op de andere ernstige armoede. Tien jaar geleden werden Adam (Sturgess) en Eden (Dunst) ruw van elkaar gescheiden. Nu ze elkaar opnieuw ontmoeten, blijkt Eden zich niets te herinneren. Regisseur Solanas (Nordeste) deinst er niet voor terug om in zijn script de ene gekkigheid op de andere te stapelen, en heeft aan zijn twee hoofdrolspelers geen ijzersterke match. Toch heeft de film heerlijk inventieve visuele vondsten te bieden: de danszaalscène met twee kroonluchters blijft hangen.

Les triplettes de Belleville

2003 | Animatie, Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Canada​/​​Verenigd Koninkrijk 2003. Animatie van Sylvain Chomet. Met o.a. Michel Robin, Jean-Claude Donda en Monica Viegas.

Animatiefilm waarin een grootmoeder, haar wielrennende kleinzoon en zijn hond via de bezemwagen van de Tour de France in de haven van Marseille en vervolgens in een metropool aan de andere kant van de Atlantische Oceaan belanden. In Sylvain Chomets nauwkeurige tekenstijl worden stadsgezichten en schimmige steegjes net zo liefdevol uitgewerkt als de gezichtsuitdrukkingen op de waterhoofden van de personages. Dialogen zijn vrijwel afwezig, muziek wordt spaarzaam ingezet: voor de juiste, ouderwetse sfeer heeft de regisseur aan omgevingsruis genoeg.