Rosalinde Deville: scenario en productie.
Er zijn 6 films gevonden.

Un monde presque paisible

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Michel Deville. Met o.a. Lubna Azabal, Simon Abkarian en Zabou Breitman.

Joodse overlevenden en Résistance-strijders in het Parijs van 1946 die hun gefragmenteerde levens, net als de broeken in hun werkatelier, lapje voor lapje aan elkaar naaien. Het is mooie symboliek die regisseur Deville en schrijver Robert Bober gebruiken. Het proces is pijnlijk, want de holocaust sluimert nog altijd op de achtergrond, in Deville's ogen waarschijnlijk eeuwig. 'Iedereen had zijn eigen oorlog,' zegt naaiatelier-eigenaar Albert (Abkarian). Charles (Podalydès) hoopt nog steeds wanhopig dat zijn vrouw en kinderen ongedeerd terugkeren, de zus van Mme. Andree (Gayet) verwekte een kind van een Nazi. Deville toont op bescheiden, gewone en tegelijk fascinerende wijze hoe al deze mensen het dagelijkse 'bijna vredige' leven proberen op te pakken.

La maladie de Sachs

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Michel Deville. Met o.a. Albert Dupontel, Valérie Dréville, Dominique Reymond, Albert Delpy en Marie-France Santon.

Ongewoon introvert en naturalistisch project voor Deville, normaliter maker van fantasievol geënsceneerde raadselfilms gestoeld op tegendraadse personages, literaire dialogen en dubbele scenariobodems. Het portret van de gedeprimeerde plattelandsdokter Bruno Sachs, aan de hand van zijn bezoeken aan en van patiënten, verrast qua onderwerp, regie en vormgeving (de fotografie van André Diot is welhaast ontkleurd grauw) als volledige stijlbreuk met het voorgaande werk van de regisseur. Naar de gelijknamige roman van de Franse arts Martin Winckler (alias Marc Zaffran). Dupontel, in 1996 debuterend als regisseur met de inktzwarte komedie Bernie, speelt intens en geloofwaardig.

Toutes peines confondues

1991 | Thriller

Frankrijk 1991. Thriller van Michel Deville. Met o.a. Jacques Dutronc, Patrick Bruel, Mathilda May, Vernon Dobtcheff en Bruce Myers.

Klassieke suspense, vakkundig en precies uitgewerkt: `zakenman` in Zurich Dutronc (drugs, witwasserij, moord en chantage) is de gejaagde; ambitieuze politieman Bruel, gestuurd door zijn baas Dobtcheff, is de jager. May is de begerenswaardige vrouw van Dutronc. Naar het verhaal Sweetheart van Andrew Coburn, door Deville's echtgenote Rosalinda bewerkt tot scenario. Camerawerk van Bernard Lutic.

Une nuit d'été en ville

1990 | Erotiek

Frankrijk 1990. Erotiek van Michel Deville. Met o.a. Jean-Hugues Anglade en Marie Trintignant.

Klassieke suspense, vakkundig en precies uitgewerkt: `zakenman` in Zurich Dutronc (drugs, witwasserij, moord en chantage) is de gejaagde; ambitieuze politieman Bruel, gestuurd door zijn baas Dobtcheff, is de jager. May is de begerenswaardige vrouw van Dutronc. Naar het verhaal Sweetheart van Andrew Coburn, door Deville's echtgenote Rosalinda bewerkt tot scenario. Camerawerk van Bernard Lutic.

La lectrice

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Miou-Miou, Patrick Chesnais, Pierre Dux, Simon Eine en Jean-Luc Bideau.

Een bewerking door Rosalinde en Michel Deville van de romans [KL]La lectrice[KLE] en [KL]Un fantasme de Bella B. et autres r[KA1]ecits[KLE] van Raymond Jean. Een beeldschone stijloefening met een verwarrend thema: lezen is geen spel en er bestaat geen onschuldige lectuur. Een moralistisch werk dat irritant had kunnen zijn maar erg boeiend is. Hoewel er in de film veel gelezen wordt (Marx, Lenin, Duras, Maupassant en Sade), draait alles om de blikken, gebaren en stemintonaties. Een bijzonder subtiele film met opmerkelijke acteerprestaties en dromerig camerawerk, in blauw- en grijstinten, van Dominique Le Rigoleur.

Le Paltoquet

1986 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1986. Thriller van Michel Deville. Met o.a. Thuy An Luu, Fanny Ardant, Daniel Auteuil, Richard Bohringer en Philippe Léotard.

Er is een misdaad gepleegd en zeven verdachten worden ondervraagd door een treurige inspecteur in een sinister caf[KA1]e precies als in het hier verfilmde boek [KL]On a tu[KA1]e pendant l`escale[KLE] van Franz-Rudolph Falk (1945). Een beklemmende film met een opmerkelijke acteursregie, maar met helaas een magere intrige. Deville gaat wel erg ver in het analyseren van de karakters en hun gedrag waardoor de film af en toe irriteert. Het camerawerk is van Max Pantera.