Antonio P. Pérez: productie.
Er zijn 5 films gevonden.

Return To Hansala
Spanje 2008. Drama van Chus Gutiérrez. Met o.a. Farah Hamed, José Luis García Pérez, Antonio de la Torre en Adam Bounnouacha.
Antonio P. Pérez: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Habana Blues
Spanje/​Cuba/​Frankrijk 2005. Drama van Benito Zambrano. Met o.a. Alberto Yoel, Roberto Sanmartín, Yailene Sierra, Zenia Marabal en Marta Calvó.
Antonio P. Pérez: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Solas
Spanje 1999. Drama van Benito Zambrano. Met o.a. Ana Fernández, María Galiana, Carlos Álvarez-Novoa, Antonio Perez Dechent en Paco De Osca.
Antonio P. Pérez: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Nadie conoce a nadie
Spanje 1999. Mysterie van Mateo Gil. Met o.a. Eduardo Noriega, Natalia Verbeke, Paz Vega, Pedro Álvarez-Ossorio en Mauro Ribera.
Antonio P. Pérez: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
El viento se llevó lo qué
Frankrijk/​Spanje/​Argentinië/​Nederland 1998. Komedie van Alejandro Agresti. Met o.a. Vera Fogwill, Ángela Molina, Fabián Vena, Jean Rochefort en Ulises Dumont.
Antonio P. Pérez: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik

Return To Hansala

2008 | Drama

Spanje 2008. Drama van Chus Gutiérrez. Met o.a. Farah Hamed, José Luis García Pérez, Antonio de la Torre en Adam Bounnouacha.

Drama van Chus Gutiérrez over 37 Marokkaanse immigranten die verdrinken op weg naar Spanje. Dertien van hen kwamen uit het dorpje Hansala.

Habana Blues

2005 | Drama, Muziek, Komedie

Spanje​/​​Cuba​/​​Frankrijk 2005. Drama van Benito Zambrano. Met o.a. Alberto Yoel, Roberto Sanmartín, Yailene Sierra, Zenia Marabal en Marta Calvó.

Jeugdvrienden Ruy en Tito hebben het niet breed. De een ligt al jaren in scheiding, maar woont nog steeds bij zijn vrouw en twee kindertjes. De ander deelt een huis met zijn oma, die eens een beroemd zangeres was. Ze dromen ervan om met hun muziek - geen rumba's, maar rock en blues - wereldberoemd te worden, zodat ze eindelijk Cuba kunnen verlaten. De tweede film van de Spanjaard Zambrano, die de filmschool in Havana deed en in 1999 debuteerde met Solas, zit helaas boordevol clichés en stereotypen.

Solas

1999 | Drama

Spanje 1999. Drama van Benito Zambrano. Met o.a. Ana Fernández, María Galiana, Carlos Álvarez-Novoa, Antonio Perez Dechent en Paco De Osca.

Als debuterend regisseur Zambrano een Brit was geweest, zou je geneigd zijn om zijn film sociaal-realistisch te noemen. Al moet je de melodramatiek dan wel even wegdenken. Solas is bij de juiste stemming vooral een ontroerend werkje, over de relatie tussen een zwijgzame moeder en een verbitterde, zwangere dochter, en over een lieve oude benedenbuurman, een van de weinige mannen in het gesloten universum van Solas (Alleen) die blijkt te deugen. Op het Filmfestival van Rotterdam behoorde Solas tot de publieksfavorieten.

Nadie conoce a nadie

1999 | Mysterie, Thriller

Spanje 1999. Mysterie van Mateo Gil. Met o.a. Eduardo Noriega, Natalia Verbeke, Paz Vega, Pedro Álvarez-Ossorio en Mauro Ribera.

De jonge Spaanse regisseur Alejandro Amenábar (o.a. Tesis en The Others met Nicole Kidman) heeft de laatste jaren niet stilgezeten. Behalve het schrijven, regisseren en muzikaal begeleiden van zijn eigen films, levert hij ook scenario's en soundtracks aan (beginnende) collega's. Zoals deze: Nadie conoce a nadie (vrij vertaald: Niemand kent elkaar), een mysterieuze, flitsende thriller boordevol film- en literatuurverwijzingen. Setting is Sevilla tijdens de Heilige Week. Simón (Noriega) is een schrijver in spe die bijverdient door het maken van kruiswoordraadsels voor een lokale krant. Op zekere dag gebiedt iemand hem telefonisch om het woord 'opponent' in een van zijn puzzels op te nemen. Als er vervolgens doden beginnen te vallen, realiseert hij zich dat hij gevangen zit in een grimmig spel. Regisseur Gil heeft goed gekeken naar Seven en The Game van David Fincher en creëert een minstens zo naargeestige en bloedstollende sfeer.

El viento se llevó lo qué

1998 | Komedie, Experimenteel, Fantasy, Drama

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Argentinië​/​​Nederland 1998. Komedie van Alejandro Agresti. Met o.a. Vera Fogwill, Ángela Molina, Fabián Vena, Jean Rochefort en Ulises Dumont.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad
imdb: Zoek Antonio P. Pérez op IMDB