Mart Dominicus (1958): regie en scenario.
Er zijn 9 films gevonden.

Go West, Young Man!

2003 | Documentaire

Nederland 2003. Documentaire van Mart Dominicus en Peter Delpeut.

Sentimental journey door het westen van Amerika, langs plekken die eens het centrum van westerns vormden, waarin interviews en sfeerbeelden worden afgewisseld met filmfragmenten. Met een mengsel van verlangen en cinefilie brengen de regisseurs verleden en tegenwoordigde tijd samen, zonder dat er verder veel woorden aan vuil te maken.

fl. 19,99

1998 | Komedie

Nederland 1998. Komedie van Mart Dominicus. Met o.a. Thomas Acda, Carine Korteweg, Jeroen Willems, Leny Breederveld en Jacqueline Blom.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

Blindside Block

1998 |

Nederland 1998. Mart Dominicus. Met o.a. The Amsterdam Crusaders en Dansgroep Krisztina de Châtel.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

Chez André

1997 | Korte film, Komedie

Nederland 1997. Korte film van Mart Dominicus. Met o.a. Erwin Houtenbrink, Willy van de Griendt, Jack Wouterse en Wilfried de Jong.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

De zilveren pijl - levensloop van een DDR-wielrenner

1996 | Documentaire

Nederland 1996. Documentaire van Mart Dominicus.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

P - parking and passion - 4tokenS II

1995 | Muziek

Nederland 1995. Muziek van Mart Dominicus. Met o.a. Renato Bertolini en Desir Schneider.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

4Tokens II - P

1995 |

Nederland 1995. Mart Dominicus. Met o.a. Renato Bertolini en Desir Schneider.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

Een Zondagmiddag in het park

1992 |

Nederland 1992. Mart Dominicus. Met o.a. Edzard Vos, Jop Schoenmakers, Peter Paul Muller en Carine Korteweg.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.

Een vertelling over film en werkelijkheid

1982 |

Nederland 1982. Mart Dominicus. Met o.a. Jose Kuypers en Jurrie Kwant.

De titel verwijst naar de superlage prijs die trouwlustige paartjes voor [KA1]e[KA1]en (huwelijks)nacht hoeven te betalen in een chique, Amsterdams hotel voor de nacht van 31 december 1999. Bruidsparen in spe verdringen zich in de lobby; het is een bont gezelschap dat bestaat uit: yuppies, luidruchtige punkers, bejaarden, Marokkanen, homo`s, een platsprekende, ordinaire Amsterdammer (Acda) met vrouw en hond, een vrouwmens dat haar gekleurde vriend aan een verblijfsvergunning wil helpen enz. Er zijn ook typische stijve Hollanders, religieuze fanatici en racisten. Het zou de dwarsdoorsnede zijn van de Nederlandse samenleving anno 1999. Tijdens de nacht worden de contrasten nog duidelijker, niet alleen tussen de koppels, maar ook bij hun toevallige ontmoetingen in de gangen van het hotel. De scenarioschrijvers, Helena van der Meulen en debuterend regisseur Dominicus hebben duidelijk te veel hooi op de vork genomen. Het is onmogelijk iets zinnigs in bijna anderhalf uur over de diverse levens van dergelijke vogels met zo`n bont pluimage in beelden (van Rogier Stoffers) te vertellen. Soms is het geestig, soms tragisch en bij gelegenheden bitter. De sketches zijn keurig gedaan, maar veel te voorspelbaar en te clichématig. De veertig-jarige Dominicus was een tijdlang hoofdredacteur van het noodlijdende filmblad Skrien en schreef daarna scenario's. Weinig interessante Hollandse subsidiekunst, die even in twee bioscopen liep om daarna binnen zes maanden op de kleine buis vertoond te worden.