Hal Yamanouchi

L'elefante bianco

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1998. Avonturenfilm van Gianfranco Albano. Met o.a. Mathieu Carrière, Jennifer Nitsch, Remo Girone, Axelle Grelet en Vincent Lecoeur.

Graffiante desiderio

Italië 1993. Thriller van Sergio Martino. Met o.a. Vittoria Belvedere, Ron Nummi, Serena Grandi, Andrea Roncato en Serena Benato.

De film speelt in de badplaats Rimini. Luigi (Nummi) is een rechtschapen jongeman, werkzaam bij een bouwonderneming. Hij ontmoet zijn lieftallige nicht Sonia (Belvedere) bij de crematie van hun grootmoeder. Zes maanden later komt Sonia zijn leven binnen en geleidelijk aan slaagt zij erin hem te verleiden. Luigi verkeert helemaal in haar ban en komt in een soort nachtmerrie terecht, net wanneer het beter gaat in zijn werk. Zij is de oorzaak van het verbreken van de verloving tussen Luigi en zijn verloofde, laat hem deelnemen aan triootjes en partnerruil, verleidt eveneens zijn baas en ruïneert zijn carrière. Luigi ontdekt dat zij schizofreen is en moordzuchtige neigingen heeft, en brengt zelfs zijn leven in gevaar. Maar door haar bezorgdheid redt de vrouw van zijn baas hem toch nog. Psycho- erotiek met slecht spel.

Una casa a Roma

Italië 1989. Komedie van Bruno Cortini. Met o.a. Valerie Perrine, Tomas Milian, Michel Galabru, Lavinia Pozzi en Daniel Ceccaldi.

Een televisiefilm vol maffe figuren. Gieren van het lachen om Perrine als de Amerikaanse die gaat scheiden van haar Italiaanse man. Als hij naar de Bahama's vertrekt met een fotomodel van twintig is thuis de deur voor hem dicht gegooid en maakt zijn vrouw van hun penthouse, met uitzicht op de Piazza Navona, een luxe pension waar ze, met behulp van haar opgeschoten dochter, voor veel geld kamers verhuurt. Intussen gaat haar man door een hel in het huis van zijn fotomodel. Goede dialogen, uitstekend spel en ook technisch zit de film goed in elkaar.

Treno di panna

Italië 1988. Drama van Andrea De Carlo. Met o.a. Sergio Rubini, Carol Alt, Cristina Marsillach, Hal Yamanouchi en Maurizio Faulisi.

Een Italiaanse musicus, die nauwelijks Engels spreekt, komt aan in New York. Hij krijgt werk als ober, geeft lessen Italiaans en schrijft liedjes om in zijn onderhoud te voorzien. Intussen ontmoet hij een aankomend actrice en een beroemde ster. Niet erg origineel en de acteerprestaties zijn evenmin geweldig, maar niettemin onderhoudend.

The Lone runner

Italië 1987. Avonturenfilm van Ruggero Deodato. Met o.a. Miles O'Keeffe, Savina Gersak, Michael J. Aronin, John Steiner en Ronald Lacey.

Een Italiaanse produktie in het Engels, gedraaid in Marokko. Een vervelende, slechte film, zelfs niet geschikt voor de video markt, waar hij voor bestemd is. Het is een moderne spaghetti-western in een Arabische omgeving. In een tijd van auto's en automatische wapens rijdt de held te paard uit met een kruisboog met explosieve pijlpunten tegen schurken die het gebruik van geweren niet kennen. Een mager plot: de dochter van een vader met felbegeerde diamanten wordt ontvoerd. Slechte techniek en verschrikkelijk spel.

Joan Lui: Ma un giorno nel paese arrivo io di Lunedi

Italië 1985. Sciencefiction van Adriano Celentano. Met o.a. Adriano Celentano, Claudia Mori, Marthe Keller, Federica Moro en Rita Rusio.

De duurste Italiaanse film aller tijden gaat over de terugkeer van de Messias in een moorddadige toekomstige wereld. Dit 10.000.000 dollar kostende, half surrealistische en chaotische muziekspektakel laat duidelijk zien dat al het geld is opgegaan aan overdadige decors en kostuums en talloze figuranten en dansers. De film biedt een stortvloed van rockmuziek, anti- oorlogspolemieken, terroristenrumoer en andere futuristische plagen. Het probleem is dat het publiek niet alles in zich kan opnemen: het is gewoon teveel van het goede.

Anche lei fumava il sigaro

Italië 1985. Drama van Alessandro di Robilant. Met o.a. Alessandro Haber, Marietta Mehes, Hal Yamanouchi en Maurizio Donadoni.

Een banaal verhaal over een jong verliefd stel, waarvan de jongen voor zijn geliefde een roofoverval heeft gepleegd, en onder de druk van mogelijke vervolging door de politie leeft. Ze scheiden en later ontdekt hij zijn werkelijke passie: de muziek. Hij wordt een beroemde popster en krijgt haar terug, maar verlaat haar nogmaals. Het enige interessante aan de film zijn de surrealistische scènes van het leven in de stad met op de achtergrond het ritme van grootsteedse rock. Verschrikkelijk toneelmatig gespeeld. Regisseur di Robilant's eersteling is niet erg veelbelovend.

Rome, 2072 A.D. - The New Gladiators

Italië 1983. Actiefilm van Lucio Fulci. Met o.a. Jared Martin, Fred Williamson, Howard Ross, Eleanor Gold en Claudio Cassinelli.

Een vervelende film over het maken van populaire, gewelddadige tv-programma's door twee concurrerende internationale zenders. Eén van hen heeft als hitprogramma dodelijke motorraces, de andere gladiatorengevechten in Rome. De hele film gaat over de voorbereidingen, de actie begint pas tegen het eind, als de kijkers al lang in slaap gevallen zijn.

Endgame

Italië 1983. Actiefilm van Steven Benson. Met o.a. Hal Cliver, Laura Gemser, George Eastman, Jack Davis en Gabriele Tinti.

Deze Engelstalige film is een zwakke, saaie SF-actiefilm die speelt na de Derde Wereldoorlog. In deze Italiaanse produktie draait het om een tv-spelletje in het jaar 2012, dat 'Eindspel' heet en er op neerkomt dat men 'live', via de tv, moorden pleegt. Cliver speelt een soldaat die dit spel goed beheerst. Hij wordt langs telepathische weg door een mutant aangezocht haar bende mutanten te helpen de stad waar zij aan uitroeiing door soldaten blootstaan, te ontvluchten en een nieuwe gemeenschap op te bouwen. Een afgrijselijke film, slecht nagesynchroniseerd.

2020 Texas Gladiators

Italië 1983. Actiefilm van Kevin Mancuso. Met o.a. Harrison Muller, Al Cliver, Sabrina Siani, Daniel O'Brien en Daniel Stephen.

Zeer slechte actiefilm met een onbegrijpelijk verhaal. Deze Engelstalige film van Italiaanse makelij die in Rome is opgenomen, heeft in weerwil van de titel geen Texaanse locaties en is een parodie op het genre MAD MAX en DEATH RACE 2000, maar script, regie en andere technische aspecten zijn zo slecht dat men zich afvraagt hoe de makers hun produkt gefinancierd hebben kunnen krijgen. Alleen de actiescène's halen een voldoende. Spaar je ogen voor betere films.