Félicien Tramel: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

La fille du puisatier

1940 | Komedie

Frankrijk 1940. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Félicien Tramel, Raimu, Fernandel, Josette Day en Georges Grey.

De simpele en onaantrekkelijke assistent van een puttengraver is in stilte verliefd op de dochter van zijn baas die hem niet serieus neemt en een vlotte piloot verkiest. Volkse tragiekomedie heeft na ruim zestig jaar weinig van zijn oorspronkelijke werking verloren, met aanstekelijk acteren en Provençaalse warmte in gedragen tempo. Scenario van de regisseur.

En êtes-vous bien sûr?

1947 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk​/​​België 1947. Komedie van Jacques Houssin. Met o.a. Martine Carol, Colette Brosset, Sylviane Rambaux, Nicole Tiriard en Raymonde Sartène.

De in 1902 geboren Houssin maakte zo'n tien films, alvorens zich in 1949 als regisseur terug te trekken. Sommige van die films zijn nog steeds leuk, maar deze helaas niet; en niet in de laatste plaats door het zeer oubollige onderwerp. Een machine die het karakter van een persoon verandert haalt de vreselijkste streken uit met de mensen die ermee experimenteren. Bij deze loodzware komedie springen enkele mannelijke rollen èn Carol eruit.

Dernier refuge

1947 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1947. Misdaad van Marc Maurette. Met o.a. Giselle Pascal, Mila Par ély, Raymond Rouleau, Félicien Tramel en Noël Roquevert.

Een nogal onbeduidende verfilming van Le Locataire van Georges Simenon. Deze auteur heeft nooit veel geluk gehad met verfilmingen en deze rolprent is geen uitzondering, daar een persoonlijke stijl geheel en al ontbreekt. Toch is de film het bekijken waard en dat dan dankzij het goede acteren, het goede scenario, het goede camerawerk van Léonce-Henry Burel en niet in de laatste plaats de mooie decors van Jacques Colombier. Debuut van De Funès.

Les J 3

1946 | Familiefilm, Avonturenfilm

Frankrijk 1946. Familiefilm van Roger Richebé. Met o.a. Giselle Pascal, Marguerite Deval, Danièle Delorme, Gérard Néry en Sturnin Fabre.

Alvorens de jongeren van na de oorlog te vormen, ontwierpen de leerlingen van klas J 3 doodeenvoudig de voedselbonnen die tijdens en vlak na de oorlog uitgedeeld werden. In feite zouden deze jongeren nog geen vlieg kwaad doen. Deze film schetst het middelbare schoolmilieu in die tijd. Centraal staat een leuke leraar die zijn leerlingen in het eindexamenjaar in alle eer en deugd stimuleert. Komt in alle opzichten sterk gedateerd over, maar men signaleert er Danièle Delorme in haar begintijd in.

Désarroi

1946 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1946. Komedie van Robert-Paul Dagan. Met o.a. Suzy Carrier, Valentine Tessier, Gabrielle Dorziat, Marguerite de Morlaye en Jean Mercanton.

De totaal onbelangrijke regisseur heeft niet veel meer gedaan dan het 'inblikken' van een lang vergeten stuk van de produktieve toneelschrijver Victorien Sardou: Odette. MADAME SANS-GENE en nog een of andere komedie is het enige wat ons nog van deze man rest. Met Odette komt de moraliserende smartlap weer tot leven, maar dat is tegenwoordig niet meer te verteren. Het acteerwerk, en dan met name dat van Berry is echter van behoorlijk niveau. Ook bekend als ODETTE.

L' Héritier de Mondésir

1939 | Komedie

Frankrijk 1939. Komedie van Albert Valentin. Met o.a. Fernandel, Jules Berry, Elvire Popesco, Gabrielle Andrew en Félicien Tramel.

Een postbode blijkt de bastaardzoon en enige erfgenaam te zijn van een rijke baron. Fortuinjagers proberen hem op te lichten, maar hij blijkt lang niet zo na[KA3]ief als hij eruit ziet. Toch zal hij uit eigen keus terugkeren naar zijn vroegere leven. Deze film, op het lijf van Fernandel geschreven, stijgt boven het (vooroorlogs) gemiddelde uit dankzij de vlotte regie, spitse dialogen en het chronische tegenspel van Berry. Behalve postbode speelt Fernandel ook de spoken van zijn voorvaderen.

L' Entraîneuse

1938 | Drama

Frankrijk 1938. Drama van Albert Valentin. Met o.a. Michèle Morgan, Gilbert Gil, Félicien Tramel, Giselle Préville en Georges Lannes.

Een animeermeisje heeft ondanks haar werk haar illusies intact gehouden, maar de intriges van haar begerige werkgever doen haar liefde voor zijn neef stuklopen. Uit trots gaat ze niet voor hem overstag, maar voor een rijke bezoeker uit de nachtclub. De film werd jaren na de premi[KA2]ere herontdekt en geprezen door de opmerkelijk losse stijl van de regie die de film boven de scenarioconstructie en het melodrama uittilt. (De jong gestorven Valentin had een korte filmcarrière en werd daardoor weinig bekend). De jeugdige Morgan heeft meer vitaliteit en ironie dan gewoonlijk. Het scenario is van Charles Spaak. Het camerawerk is van Günther Rittau.