Sylvie Van den Elsen: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

La vie de bohème

1992 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Finland​/​​Zweden 1992. Komedie van Aki Kaurismäki. Met o.a. Evelyne Didi, André Wilms, Matti Pellonpää, Christine Murillo en Jean-Pierre Léaud.

Zeer vrije, herziene en verbeterde bewerking van de fameuze [KL]Sc[KA2]enes de la vie boh[KA2]eme[KLE] van Henri Murger (1822-1861), verplaatst naar de hedendaagse Parijse banlieue. Het is vooral de bedoeling de suffige opera van Puccini, door Comencini in 1988 op het scherm gebracht, belachelijk te maken. En dat terwijl deze olijke, zich nergens iets van aantrekkende Finse cineast Shakespeare (HAMLET GOES BUSINESS) (!) en enkele anderen ook al eens zo hardhandig aanpakte. Een chaotisch geheel met kop noch staart in de stijl van de Frères Prévert is het resultaat. Grappig, amusant, absurd en geschikt voor de Academie voor Patafysica. Bestemd voor een intellectueel publiek dat 'in staat is' dit soort botte humor te waarderen. Prachtige zwart-witbeelden van Timo Salminen. De bijna ziekelijke praatzucht van Léaud doet versteld staan. Wat betreft de ongeregelde leefwijze, die vormt naar keuze 'de voorbereiding op de Academie, het ziekenhuis of het lijkenhuis'. Niet eens zo slecht gezien.

L'argent

1983 | Misdaad, Drama, Experimenteel, Thriller

Zwitserland​/​​Frankrijk 1983. Misdaad van Robert Bresson. Met o.a. Christian Patey, Sylvie Van den Elsen, Caroline Lang, Michel Briquet en Vincent Risterucci.

Een uit balorigheid door een jonge bourgeois in omloop gebracht vals bankbiljet van vijfhonderd Francs resulteert in de werkloosheid van een onschuldige jonge arbeider. Deze wordt na een mislukte bankroof gevangen genomen, verliest vrouw en kind, en uiteindelijk leeft hij zijn frustraties uit in de moord op het gezin van een vriendelijke vrouw die hem onderdak verleent. Een novelle van Tolstoy vormde de aanleiding voor Bresson`s meest pessimistische film tot nu toe, waaraan zelfs ieder louteringselement ontbreekt. De sobere vorm en emotieloze regie van de amateurspelers sluiten de betrokkenheid van de toeschouwers uit. Het compacte scenario Bresson is echter een meesterstuk van dramaturgie. Bresson werd gelauwerd op het filmfestival van Cannes voor de Beste Regie (Jury's zijn onafhankelijk en hadden een andere mening dan uw criticus). Het camerawerk van Pasqualino De Santis en Emmanuel Machuel. Eastmancolor, Mono.