Jim Piddock

Mermaid Chronicles, Part I: She Creature

Verenigde Staten 2001. Fantasy van Sebastian Gutierrez. Met o.a. Rufus Sewell, Carla Gugino, Jim Piddock, Reno Wilson en Mark Aiken.

Best in Show

Verenigde Staten 2000. Komedie van Christopher Guest. Met o.a. Bob Balaban, Parker Posey, Michael Hitchcock, Jennifer Coolidge en Christopher Guest.

Na This is Spinal Tap en Waiting for Guffman komt scenarist/acteur/regisseur Guest opnieuw met een nepdocumentaire. Wederom een pareltje. Excentrieke mensen komen bijeen om met hun hond een prijs te winnen tijdens de fictieve Mayflower Kennel Club Dog Show in Philadelphia. Een voorbeeld van de humor die al in de 'geïnterviewde' typetjes besloten ligt: Parker Posey is de neurotische rijke Meg Swan, die vreest dat haar Weimar-hond Beatrice niet zal winnen omdat zij getraumatiseerd zou zijn na het aanschouwen van seks tussen haar en haar echtgenoot Hamilton (Michael Hitchcock). De briljant improviserende acteurs bieden verrassing na verrassing.

An Alan Smithee Film: Burn Hollywood Burn

Verenigde Staten 1998. Komedie van Alan Smithee. Met o.a. Eric Idle, Ryan O'Neal, Coolio, Sylvester Stallone en Whoopi Goldberg.

Sinds 1955 wordt de naam Alan Smithee op de creditlijst genoteerd als de regisseur om wat voor reden dan ook weigert zijn naam aan de film te verbinden. In de satire An Alan Smithee Film: Burn Hollywood Burn speelt Idle een debuterend regisseur die inhoudelijke ingrepen van de producer (goeie rol van O'Neal) onaanvaardbaar vindt. Maar zijn naam is ongelukkigerwijs écht Alan Smithee, dus wat nu? Ondanks het briljante uitgangspunt en de interne kritieken met vele cameo's wordt deze film nooit echt grappig. Waarschijnlijk heeft dat met de overdreven stijl van scenarist Joe Eszterhas (Showgirls, Basic Instinct) te maken. Men zegt dat regisseur Arthur Hiller door conflicten met Eszterhas zijn naam heeft gewist voor Alan Smithee. O ironie of O pr-machine?