Jacqueline Pagnol: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Carnaval

1953 | Komedie

Frankrijk 1953. Komedie van Henri Verneuil. Met o.a. Fernandel, Jacqueline Pagnol, Pauline Carton, Renée S. Passeur en Mireille Perrey.

Tijdens echtelijke ruzie onthult vrouw dat ze een minnaar heeft. Echtgenoot vertelt dit verontwaardigd door de hele stad, waardoor iedereen zich ermee gaat bemoeien tot burgerlijke en kerkelijke autoriteiten toe. Nogal bittere satirische komedie die vooral gedragen wordt door dialogen van Marcel Pagnol en spel van Fernandel. Pagnol schreef het scenario naar het toneelstuk van Emile Mazaud Dardamelle. De fotografie is van André Germain.

Manon des sources

1952 | Komedie

Frankrijk 1952. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Jacqueline Pagnol, Raymond Pellegrin, Rellys, Robert Vattier en Christian Lude.

Na de dood van een Provençaalse boer heeft de concurrent een waterbron omgeleid zodat hij de boerderij met dorre akkers voor een zacht prijsje kon kopen. De dochter woont sindsdien in een berggrot en neemt wraak door de bron te stelpen die voor de watertoevoer in het hele dorp zorgt. Dit simpele verhaal wordt verteld in een film van uitzonderlijke lengte die met zóveel tragi-komische observaties en kleurrijke personages is volgestopt dat de aandacht geen moment verslapt.

Topaze

1950 | Komedie

Frankrijk 1950. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Fernandel, Jacqueline Pagnol, Hélène Perdrière, Jacques Morel en Pierre Larquey.

Een goedgelovige leraar laat op alle manieren misbruik van zich maken tot hij het door krijgt en dan iedereen in doortraptheid overtreft. De derde versie van het vaak verfilmde toneelstuk van Pagnol is van de schrijver zelf, die er een nogal lang uitgesponnen theatrale film van maakte, echter met een ideale hoofdrol van Fernandel.

Le rosier de Madame Husson

1950 | Komedie

Frankrijk 1950. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Bourvil, Jacqueline Pagnol, Pauline Carton, Mireille Perrey en Germaine Dermoz.

De voorzitster van een Normandisch patronaatscomité wil het voorbeeldigste meisje van het dorp een prijs geven. Bij gebrek aan voldoende deugdzame kandidates besluit zij dan maar een jongeman te onderscheiden en kiest de brave 'dorpsidioot'. De jongen wordt overmoedig door zoveel eer en van zijn braafheid blijft al spoedig weinig over. De verfilming van dit verhaal van De Maupassant behoorde tot de eerste vooroorlogse successen van Bernard-Deschamps. Ondanks het scenario van Pagnol en de hoofdrol van Bourvil blijft deze versie daarbij achter; de eigentijdse situering is gedateerder dan het origineel. De fotografie is van Charles Suin.

La belle meuniere

1948 |

Frankrijk 1948. Marcel Pagnol. Met o.a. Tino Rossi en Jacqueline Pagnol.

De voorzitster van een Normandisch patronaatscomité wil het voorbeeldigste meisje van het dorp een prijs geven. Bij gebrek aan voldoende deugdzame kandidates besluit zij dan maar een jongeman te onderscheiden en kiest de brave 'dorpsidioot'. De jongen wordt overmoedig door zoveel eer en van zijn braafheid blijft al spoedig weinig over. De verfilming van dit verhaal van De Maupassant behoorde tot de eerste vooroorlogse successen van Bernard-Deschamps. Ondanks het scenario van Pagnol en de hoofdrol van Bourvil blijft deze versie daarbij achter; de eigentijdse situering is gedateerder dan het origineel. De fotografie is van Charles Suin.

La Belle meunière

1948 | Komedie, Musical

Frankrijk 1948. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Tino Rossi, Jacqueline Pagnol, Raoul Marco, Lilia Vetti en Raphaël Patorni.

`Muzikale plattelandskomedie` volgens Pagnol. `Een nachtmerrie` volgens Andr[KA1]e Bazin. Pagnol heeft in ieder geval z`n nek uitgestoken bij de verfilming van dit herderverhaal uit de 18e eeuw naar liederen van Schubert waaronder [KL]La belle meuni[KA2]ere[KLE][KLE] maar ook veel andere (niet, op de eerste plaats de afgezaagde [KLE]Serenade[KLE] van Tino Rossi). Dit heeft geleid tot een uitzonderlijk onbeduidende film die gedraaid is in kleur volgens het proc[KA1]ed[KA1]e `Rouxcolor` (de naam is afgeleid van de ontdekkers, de gebroeders Roux). Het proced[KA1]e bleek onbruikbaar voor de bioscoop: er waren vier projectieapparaten nodig die gelijktijdig werkten en ieder een verschillend plaatje projecteerden. De film is een mislukking. Tony Aubin heeft de muziek van Schubert gearrangeerd (werkelijk!). Als we hieraan Tino Rossi in de hoofdrol toevoegen is er weinig fantasie nodig om het resultaat voor te stellen.