Ken McMullen: regie, scenario en productie.
Er zijn 3 films gevonden.

1871

1990 | Historische film, Muziek

Verenigd Koninkrijk 1990. Historische film van Ken McMullen. Met o.a. Ana Padrao, John Lynch, Roshan Seth, Timothy Spall en Jacqueline Dankworth.

In het kielzog van de Pruisische belegering van Parijs staat een anarchistische regering op, die al gauw weer met geweld wordt onderdrukt. Ken McMullen mijdt een documentaire en naturalistische benadering in zijn verhaal van de Parijse Commune van 1871. Hij maakt gebruik van uiteenlopende technieken als cyclorama, liedjes en schilderijen. Een effectieve en onconventionele benadering, in de traditie van Joan Littlewood's theaterproduktie OH! WHAT A LOVELY WAR en Bill Douglas' film COMRADES.

Zina

1985 | Drama

Verenigd Koninkrijk 1985. Drama van Ken McMullen. Met o.a. Domiziana Girodano, Philip Madoc, Ron Anderson, Micha Bergese en Rona Anderson.

Buitengewoon mooi en traag gefilmd drama. Zina (Giordano) is de dochter van de Russische revolutionair Trotski. Als haar vader verbannen wordt, begeeft Zina zich naar Berlijn in de hoop een normaal leven te kunnen leiden. Gekweld door nachtmerries zoekt ze hulp bij een psychiater (McKellen). De dokter komt tot de conclusie dat Zina´s nachtelijke visioenen een voorbode van vreselijke gebeurtenissen zijn. Zina viel destijds niet bij iedereen in goede aarde maar wel bij de jury van het San Sebastián filmfestival. De prachtige beelden van de film zijn geen toeval: cameraman Bryan Loftus had reeds zijn sporen verdiend met de horizonverbredende film 2001: A Space Odyssey van Stanley Kubrick. (IdH/VPRO Gids)

Ghost Dance

1983 | Experimenteel, Drama

Verenigd Koninkrijk 1983. Experimenteel van Ken McMullen. Met o.a. Pascale Ogier, Leonie Mellinger, Robbie Coltrane, Stuart Brisley en Jacques Derrida.

Een aantal interessante ideeën lopen verloren rond in deze onvoorstelbaar complexe, visueel pretentieuze en bewust ontoegankelijke impressie, losjes geïnspireerd op een theorie van de Franse filosoof Jacques Derrida: 'geesten zijn herinneringen van een verleden dat nooit was'. Derrida wordt in de film geïnterviewd en licht een en ander uitvoerig toe. Een Schotse criticus meende in deze film invloeden van Godard én Rivette te ontdekken, wat voldoende waarschuwing zou moeten zijn. Camerawerk van Peter Harvey.