Catherine Breillat

L'été dernier

2023 | Drama, Thriller

2023. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Léa Drucker, Samuel Kircher, Olivier Rabourdin, Clotilde Courau en Serena Hu.

Succesvol advocaat Anne leidt een gelukkig leven met haar man Pierre en hun twee jonge dochters. Op een dag trekt de 17-jarige Theo, Pierre’s zoon uit een eerder huwelijk, bij hen in en begint een affaire met zijn stiefmoeder.

Abus de faiblesse

2013 | Biografie, Drama

Frankrijk/Duitsland/België 2013. Biografie van Catherine Breillat. Met o.a. Isabelle Huppert, Agostino Ursino en Christophe Sermet.

Filmmaakster Maud Schoenberg raakt na een hersenbloeding deels verlamd. De revalidatie is lang en moeizaam. Wanneer ze op tv de oplichter Vilko Piran ziet, die vertelt hoe hij bekende mensen heeft geflest, wil ze hem voor een hoofdrol in haar volgende project. In dit autobiografische verhaal vertelt Breillat over de bizarre episode in haar leven die haar zo goed als ruïneerde. Het Piran-personage is gebaseerd op Christophe Rocancourt, berucht Frans ladelichter met Transatlantische kerfstok. IJskoningin Huppert en rapper-profpokeraar Shen vormen een passend antipathiek koppel in dit schurende egodocument.

La belle endormie

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Carla Besnaïnou, Kerian Mayan en Julia Artamonov.

Theoretisch zou het klassieke sprookje van de Schone Slaapster voldoende aanknopingspunten moeten bevatten voor een provocatieve bespiegeling over vrouwelijkheid, seks, geweld, dromen en fantasie. Iets waar Catherine Breillat, bekend van controversiële films als Romance en Sex Is Comedy, wel raad mee zou moeten weten. En jawel, haar versie van het verhaal - vermengd met elementen uit andere sprookjes - bevat de nodige filosofietjes, surreële momenten en een toefje erotiek, maar meandert ook voort zonder duidelijke opzet, langs afwisselend betoverende en klungelige decors.

Barbe Bleue

2009 | Drama, Fantasy

Frankrijk 2009. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Dominique Thomas, Lola Créton en Daphné Baiwir.

Het gerucht gaat dat Blauwbaards echtgenotes niet lang meegaan. Marie-Catherine (Créton) is er dus niet bepaald gerust op als zij de nieuwste vrouw van de wat oudere edelman wordt, maar hij blijkt best mee te vallen. Eigenlijk kan ze het onverwacht goed met hem vinden, al vraagt ze zich wel af waarom hij haar waarschuwt dat ze één kamer van het kasteel onder geen beding mag betreden. Regisseuse Breillat werd beroemd/berucht door haar seksueel expliciete films. Ze verpakte het bekende sprookje in een raamvertelling en kon zo een heel eigen draai aan het verhaal geven.

Une vieille maîtresse

2007 | Drama, Romantiek

Frankrijk/Italië 2007. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Asia Argento, Fu'ad Ait Aattou, Roxane Mesquida en Claude Sarraute.

'Je bedriegt iemand van wie je houdt niet met iemand van wie je niet meer houdt,' fluistert de berooide Franse libertijn Ryno (Aattou) dapper tegen zijn hypersensuele Spaans-Italiaanse minnares Vellini (Argento). Ryno wil trouwen met een onbevlekt prinsesje (Mesquida) en biecht daarom zijn wellustige tienjarige affaire met Vellini op aan zijn aanstaande schoongrootmoeder. De voorliefde van regisseur Breillat (Romance) voor Franse zeden culmineert in haar verfilming van Jules-Amédée Barbey d'Aurevilly's boek (1851) tot een emotionele krachttoer die de 19de-eeuwse opmars van de stijve bourgeoisie uitstekend verbeeldt. Hulde in de marge voor de meest suggestieve spuugkrul van filmjaar 2007 (Argento).

Anatomie de l'enfer

2004 | Experimenteel, Erotiek

Frankrijk 2004. Experimenteel van Catherine Breillat. Met o.a. Rocco Siffredi en Amira Casar.

Zonder met de ogen te knipperen gaat Breillat tot het gaatje in haar onderzoek naar seksualiteit, verlangen en de relatie tussen man en vrouw.

Une femme de ménage

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Claude Berri. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Émilie Dequenne, Brigitte Catillon, Jacques Frantz en Catherine Breillat.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Sex is Comedy

2002 | Komedie

Frankrijk 2002. Komedie van Catherine Breillat. Met o.a. Anne Parillaud, Grégoire Colin en Roxane Mesquida.

Catherine Breillat gaat opnieuw naar de set van haar geslaagde Fat Girl. Sex is Comedy heet de film die is geinspireerd op het productieproces van Fat Girl, maar een komedie is het niet. De filmset is een slagveld volgens Breillat, een broeinest van haat en geweld, niet in de laatste plaats omdat de regisseur alleen maar met zichzelf bezig is.

À ma sœur !

2001 | Komedie, Drama, Familiefilm

Frankrijk/Italië 2001. Komedie van Catherine Breillat. Met o.a. Anaïs Reboux, Libero De Rienzo, Arsinée Khanjian, Romain Goupil en Laura Betti.

Breillats stokpaardje, de erotische en emotionele levens van jonge vrouwen, bracht haar na 25 jaar marginaal filmmaken toch nog naar een internationale doorbraak, met Romance. Expliciete seks verrichtte het mirakel. Breillats volgende film, Fat Girl, gaat op dezelfde voet verder. Anaïs beleeft alle lagen van de puberale hel. Ze heeft onbegrijpende ouders, ze is mollig en wordt daar altijd op gewezen, ze krijgt overal de schuld van en wordt door haar oudere, knappere zus Elena meegesleurd om haar seksuele escapades gade te slaan. Ondertussen doet ze alsof een ladder en een springplank twee jongens zijn die om haar gunsten strijden. Fat Girl is een vaak oncomfortabel hard en realistisch drama.

Brève traversée

2001 | Romantiek, Komedie, Drama

Frankrijk 2001. Romantiek van Catherine Breillat. Met o.a. Sarah Pratt, Gilles Guillain, Marc Filippi, Laetitia Lopez en Leatitia Lopez.

Een controversiële interesse voor vrouwelijke seksualiteit zat er al vroeg in bij Catherine Breillat. Al vóór haar spel in Bertolucci's hitsige Last tango in Paris publiceerde zij - zeventien was ze - een roman die geen sekstaboe schuwde. Romance (1999) werd haar late internationale doorbraak als scenariste/regisseuse. Dat filmhuizen en respectabele tv-zenders geïnteresseerd zijn in Breillat's pornografie is een klein wonder. Haar geheim ligt in het perspectief: Breillat laat de camera altijd door de ogen van de vrouw kijken en dat maakt haar films verteerbaar. Vergelijkbaar met een Woody Allen die grappen maakt over joden en Spike Lee die zijn personages 'nigger' tegen elkaar laat zeggen. Brève traversée is minder expliciet dan Romance. Breillat laat een zestienjarige jongen (Guillain) een tweemaal oudere vrouw (Pratt) ontmoeten op een ferry. De twee loners raken in gesprek met elkaar en steeds gefascineerder van elkaar; opposites attract - oud versus jong, noordelijk versus mediterraan, vrouwelijk versus mannelijk. En dit alles volgens Breillat: '... tussen twee kusten waar een wetteloosheid heerst die je avonturen laat beleven die buiten je werkelijke leven vallen, in de luwte van een tussenzin.' Een goed begin voor venijn in de staart.

Romance

1999 | Erotiek, Drama, Romantiek

Frankrijk 1999. Erotiek van Catherine Breillat. Met o.a. Caroline Ducey, Sagamore Stévenin, François Berléand, Rocco Siffredi en Reza Habouhossein.

'Ongelooflijk, echt ongelooflijk,' zei exploitatieregisseur Aristide Massaccesi over pornodekhengst Rocco Siffredi in een interview met het Nederlandse filmfanzine Camera Obscura in 1998; 'Wanneer je 'Actie!' zegt, staat hij meteen in het gelid.' Handig voor feministische kunstfilmer Breillat, want voor Romance wilde geen 'gewone' acteur met de billen bloot. Zonder er wezenlijk blijer van te worden verkent lerares Marie (Ducey) seksuele relaties, want vriend Paul (Stévenin) heeft weinig bedzin en Marie veel. Simpel? Niet chez Breillat. Heftig (verkrachtingsfantasie), kil (man-vrouwverhoudingen) en analytisch zonder conclusies: Romance is het bewust deprimerende tegendeel van zijn titel.

Autopsie d'un genre... Le polar français

1999 | Documentaire, Misdaad

Frankrijk 1999. Documentaire van Fred Demont. Met o.a. François Guérif, Bertrand Tavernier, Jean-Pierre Mocky, Alain Corneau en Pierre Granier-Deferre.

'Ongelooflijk, echt ongelooflijk,' zei exploitatieregisseur Aristide Massaccesi over pornodekhengst Rocco Siffredi in een interview met het Nederlandse filmfanzine Camera Obscura in 1998; 'Wanneer je 'Actie!' zegt, staat hij meteen in het gelid.' Handig voor feministische kunstfilmer Breillat, want voor Romance wilde geen 'gewone' acteur met de billen bloot. Zonder er wezenlijk blijer van te worden verkent lerares Marie (Ducey) seksuele relaties, want vriend Paul (Stévenin) heeft weinig bedzin en Marie veel. Simpel? Niet chez Breillat. Heftig (verkrachtingsfantasie), kil (man-vrouwverhoudingen) en analytisch zonder conclusies: Romance is het bewust deprimerende tegendeel van zijn titel.

Parfait amour!

1996 |

Frankrijk 1996. Catherine Breillat. Met o.a. Serge Toubiana, Alain Soral, Laura Saglio, François Renaud en Isabelle Renauld.

Duinkerken, een sobere en mysterieuze havenstad, leent zich voor romantische wandelingen. Een liefde bloeit op tussen Frédérique en Christophe. Hij is 28, zij 37. Ze is een enigszins klassieke en burgerlijke vrouw. In het begin verbaast ze zich over hun liefde, maar uiteindelijk gelooft ze erin. Maar dan krijgt het leven weer de overhand. De waarheden komen boven tafel en plotseling blijkt de man anders te zijn: egoïstisch, gekweld en een beetje op drift. Met andere woorden: een jonge man. Hij zegt er niet langer tegen te kunnen dat zijn leven 'bepaald wordt' op een leeftijd waarop hij zou moeten 'genieten'. Zij lijdt eronder. Desondanks zetten ze hun relatie voort, gepassioneerd en verziekt. Totdat hij haar op een avond vermoordt. De eerste beelden sturen al op een moord aan. De film gaat evenwel niet over een moord, maar over een liefde die eindigt met een moord. Het nieuwsbericht waarop de film is gebaseerd, was voor Catherine Breillat een voorwendsel om haar visie op 'het paar' te geven: een relatie van twee personen die tot elkaar zijn veroordeeld, een universum waarin passie moet uitmonden in moord. De samensmelting tussen man en vrouw is onmogelijk, zo'n liefde kan slechts eindigen in confrontaties en wreedheden. Catherine Breillat: 'Dit nieuwsbericht heeft veel mensen gefascineerd. Waarom? Omdat het onszelf betreft. Als een liefde ontaardt, krijgt de relatie sadomasochistische trekken. Dat kan iedereen overkomen.' (J.D.)

Parfait Amour !

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Isabelle Renauld, Francis Renaud, Laura Saglio, Alain Soral en Delphine De Malherbe.

Duinkerken, een sobere en mysterieuze havenstad, leent zich voor romantische wandelingen. Een liefde bloeit op tussen Frédérique en Christophe. Hij is 28, zij 37. Ze is een enigszins klassieke en burgerlijke vrouw. In het begin verbaast ze zich over hun liefde, maar uiteindelijk gelooft ze erin. Maar dan krijgt het leven weer de overhand. De waarheden komen boven tafel en plotseling blijkt de man anders te zijn: egoïstisch, gekweld en een beetje op drift. Met andere woorden: een jonge man. Hij zegt er niet langer tegen te kunnen dat zijn leven 'bepaald wordt' op een leeftijd waarop hij zou moeten 'genieten'. Zij lijdt eronder. Desondanks zetten ze hun relatie voort, gepassioneerd en verziekt. Totdat hij haar op een avond vermoordt. De eerste beelden sturen al op een moord aan. De film gaat evenwel niet over een moord, maar over een liefde die eindigt met een moord. Het nieuwsbericht waarop de film is gebaseerd, was voor Catherine Breillat een voorwendsel om haar visie op 'het paar' te geven: een relatie van twee personen die tot elkaar zijn veroordeeld, een universum waarin passie moet uitmonden in moord. De samensmelting tussen man en vrouw is onmogelijk, zo'n liefde kan slechts eindigen in confrontaties en wreedheden. Catherine Breillat: 'Dit nieuwsbericht heeft veel mensen gefascineerd. Waarom? Omdat het onszelf betreft. Als een liefde ontaardt, krijgt de relatie sadomasochistische trekken. Dat kan iedereen overkomen.' (J.D.)

Aux Niçois qui mal y pensent

1995 |

Frankrijk 1995. Catherine Breillat. Met o.a. Yvette Wotjan-Boisson, Marie-Jeanne Meillan en Robert Benassayag.

Duinkerken, een sobere en mysterieuze havenstad, leent zich voor romantische wandelingen. Een liefde bloeit op tussen Frédérique en Christophe. Hij is 28, zij 37. Ze is een enigszins klassieke en burgerlijke vrouw. In het begin verbaast ze zich over hun liefde, maar uiteindelijk gelooft ze erin. Maar dan krijgt het leven weer de overhand. De waarheden komen boven tafel en plotseling blijkt de man anders te zijn: egoïstisch, gekweld en een beetje op drift. Met andere woorden: een jonge man. Hij zegt er niet langer tegen te kunnen dat zijn leven 'bepaald wordt' op een leeftijd waarop hij zou moeten 'genieten'. Zij lijdt eronder. Desondanks zetten ze hun relatie voort, gepassioneerd en verziekt. Totdat hij haar op een avond vermoordt. De eerste beelden sturen al op een moord aan. De film gaat evenwel niet over een moord, maar over een liefde die eindigt met een moord. Het nieuwsbericht waarop de film is gebaseerd, was voor Catherine Breillat een voorwendsel om haar visie op 'het paar' te geven: een relatie van twee personen die tot elkaar zijn veroordeeld, een universum waarin passie moet uitmonden in moord. De samensmelting tussen man en vrouw is onmogelijk, zo'n liefde kan slechts eindigen in confrontaties en wreedheden. Catherine Breillat: 'Dit nieuwsbericht heeft veel mensen gefascineerd. Waarom? Omdat het onszelf betreft. Als een liefde ontaardt, krijgt de relatie sadomasochistische trekken. Dat kan iedereen overkomen.' (J.D.)

Le secret d'Elissa Rhaïs

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Jacques Otmezguine. Met o.a. Anne Canovas, Emmanuel Salinger, Jean-Pierre Cassel, Carine Lemaire en Chafia Boudra.

In 1934 is Leila Boumendil (Canovas) 38 jaar. Ze neemt haar neef Raoul (Salinger) onder haar vleugels. Ze haalt hem over haar levensgeschiedenis die zich grotendeels afspeelde in de harems van het mysterieuze Midden-Oosten, op papier te zetten. Haar (z.g.) autobiografie verschijnt onder de naam Elissa Rhaïs. Het boek heeft verschrikkelijk veel succes en ze wordt door de critici beschouwd als een zeer getalenteerd schrijfster. Zo kon het gebeuren dat een ongeletterde vrouw de lieveling van het Franse, boekenminnende publiek werd. Bijna vijftig jaar later komt de waarheid aan het licht in het Franse tv-programma over boeken Apostrophes van Bernard Pivot. Een verbijsterend portret van het Parijse literaire wereldje tussen beide wereldoorlogen, dat zo verlekkerd was op exotische fantasieën dat het geslachtofferd werd door een der gootste oplichterijen uit de Franse literaire geschiedenis. Uitstekend spel van de hoofdrollen. Françoise Verny, Isabelle Brault, Yves Dangerfield en Catherine Breillat baseerden hun scenario op de roman van Paul Tabet. In beeld gebracht door Romain Winding.

Sale comme un ange

1991 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1991. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Claude Brasseur, Lio, Nils Tavernier, Roland Amstutz en Claude Jean-Philippe.

Inspecteur van politie Deblache (Brasseur) is boven de vijftig, ongetrouwd en vindt vrouwen eigenlijk maar lastig. Af en toe maakt hij een nummertje met een prostitu[KA1]ee. Hij voelt zich niet fit en denkt dat hij kanker heeft, maar in feite is hij een pessimistische hyperchonder. Zijn jongere collega, de macho Th[KA1]eron (Tavernier), is net getrouwd met Barbara (Lio), maar hij gaat vreemd met iedereen en alles van het vrouwelijke geslacht dat hij op zijn weg tegenkomt. Hoewel Barbara een ijskoude is, voelt Deblache zich tot haar aangetrokken. De inspecteur heeft geen vrienden, behalve een informant, Manoni (Philippe). Langzaam maar zeker krijgt de onderwereld in de gaten wie de verklikker is en de grond wordt tamelijk heet onder de voeten van Manoni. Deblache geeft opdracht aan Th[KA1]eron om bij Manoni in te trekken, zodat hij kan afrekenen met het tuig dat het waagt op te dagen. Deblache besluit Barbara een bezoekje te gaan brengen, nu haar man afwezig is. Deblache overweldigt Barbara die aanvankelijk tegenstribbelt, maar het uiteindelijk lekker vindt en de volgende dag terugkomt om meer. Tweede speelfilm van Breillat die het vak als scenarioschrijfster leerde (uiteraard schreef ze hiervoor het scenario) met openhartige seksscènes, zonder dat het een exploitatiewerkje is geworden. Ze laat op originele wijze zien hoe mannen vrouwen kunnen misprijzen en hoe het zwakke geslacht zich laat pakken - in deze film gaat het over de verhouding tussen een rijpere man en een veel jongere vrouw. Uitstekend spel van alle hoofdrollen. Camerawerk van Laurent Dailland.

36 Fillette

1988 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1988. Komedie van Catherine Breillat. Met o.a. Etienne Chicot, Delphine Zentout, Jean-François Stévenin, Adrienne Bonnet en Olivier Parnière.

Filmactrice Catherine Breillat heeft zelf haar eigen roman op het witte doek gebracht, hoewel het scenario op naam van Olivier Jacquot staat. Het is volgens goed ingelichte bronnen geschreven door Roger Salloch en haar zelf zonder dat bekend wie hoeveel en wat gedaan heeft. Het gaat natuurlijk (!) om een zo getrouw mogelijke verfilming van het oorspronkelijke werk. Deze deels sarcastische deels nostalgische vertelling is ongetwijfeld grotendeels autobiografisch en is zowel bitter als zoet. Het gaat over een jong meisje van veertien jaar die de nachtclubs afloopt om er uiteindelijk slechts 'vuile streken van volwassenen' van dertig tot veertig jaar mee te maken. Komt wat onevenwichtig over met onnodige uitweidingen en herhalingen maar blijft bekoren wegens het authentieke karakter en de gevoelige en innemende stijl van filmen. De muziek is zeer gevariëerd.

Police

1985 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1985. Misdaad van Maurice Pialat. Met o.a. Gérard Depardieu, Sophie Marceau, Richard Anconina, Pascale Rocard en Sandrine Bonnaire.

Tijdens de opnamen van Police, het gefragmenteerde verhaal van een harde rechercheur die valt voor een meisje met dubieuze connecties, dreef Pialat (1925-2003) zijn modus operandi op de spits. Er steekt iets buitengewoon pervers in het feit dat de getergde, agressieve sfeer in deze sublieme anti-policier is terug te voeren op Pialats manipulaties, psychopesterijen en woedeuitbarstingen op en buiten de set. Police keert het verwrongen karakter van een moeilijke man naar buiten - en reflecteert tezelfdertijd het wijdverbreide onvermogen tot liefde en communicatie van mensen. De cast brilleert, de sombermooie fotografie is van Luciano Tovoli, coscenariste was Catherine Breillat.

Tapage nocturne

1979 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1979. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Dominique Laffin, Joe Dallesandro, Bertrand Bonvoisin, Marie-Hélène Breillat en Bruno Devoldère.

Een getrouwde filmregisseuse verzamelt in hoog tempo eenmalige veroveringen tot ze haars ondanks verliefd wordt op een collega die haar na een verhouding vol spelletjes en rituelen zelf de bons geeft. De regisseuse schreef vanaf haar zeventiende jaar schandaalromans, werkte als actrice en scenarioschrijfster. De film loopt vast in clichés die weliswaar worden omgekeerd maar cliché's blijven. De hoofdrol zonder enige terughoudendheid van Laffin verdient een betere context, zoals ook bij andere rollen Breillats duidelijkste talent spelregie lijkt.

Une vraie jeune fille

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Bruno Balp, Rita Meiden, Georges Guérat, Charlotte Alexandra en Alexandra Gouveia.

Alice heeft de middelbare schoolleeftijd en zit op een kostschool. De zomervakantie brengt zij door in de zagerij van haar ouders in Les Landes. Zij treft er een onvoorstelbaar eentonig, saai en triest leven aan. Dan krijgt zij waanvoorstellingen en tenslotte geeft zij zich aan een jonge arbeider die bij haar vader in dienst is. Deze overigens zeer teleurstellende ervaring zet een kroon op haar duffe vakantie. Dan begint de school weer... Dit regie-debuut (verwar de schrijfster-scenariste niet met haar zuster Marie- Hélène Breillat) lijdt aan een groot tekort aan financiële middelen, evenals aan onervarenheid van de maakster, die haar eigen roman, Le Soupirail verfilmde. Vertoning binnen het commerciële circuit heeft zelfs nimmer plaatsgevonden. Desondanks bevat de film een goede sfeertekening, ook al is de verbeelding van de fantasiën van Alice minder goed gelukt. Het camerawerk is van Pierre Fattori.

Dracula père et fils

1976 | Komedie, Horror

Frankrijk 1976. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Christopher Lee, Bernard Menez, Catherine Breillat, Marie-Hélène Breillat en Mustapha Dali.

Dracula is uit Transsylvanië verjaagd en komt in het hedendaagse Parijs waar hij emplooi vindt als ster in griezelfilms. Zijn zoon is maar een halve vampier en nauwelijks bloeddorstig. Als gastarbeider wordt hij verliefd op een jonge vrouw die sprekend lijkt op de grote liefde van zijn vader. Deze parodie op het horrorgenre heeft talrijke verrassende vondsten, ietwat ontsierd door leukdoenerij van Menez. Lee speelt zijn bekende personage bloedserieus en is daardoor wel zo grappig. Het scenario is van regisseur Molinaro, Alain Godard, Jean-Marie Poiré naar de roman Paris-Vampire van Claude Kotz. Het camerawerk is van Alain Levent.

Last Tango in Paris

1972 | Drama, Erotiek, Romantiek

Frankrijk/Italië 1972. Drama van Bernardo Bertolucci. Met o.a. Marlon Brando, Maria Schneider, Jean-Pierre Léaud, Massimo Girotti en Catherine Allégret.

Een Amerikaan van middelbare leeftijd (Brando) uit, na de zelfmoord van zijn vrouw, in Parijs zijn frustraties en woede in liefdeloze seks met Jeanne (Schneider). De film werd een filmhuishit, maar is ook een ijkpunt geworden voor serieuze films met expliciete seks erin. Oscarnominaties voor Brando en Bertolucci, het camerawerk van Vittorio Stararo (Apocalypse Now) is inventief en mooi, maar de film is inmiddels zeer controversieel, vanwege een seksscène - die niet in het script stond, maar werd bedacht door Brando en Bertolucci - waaraan de destijds negentienjarige Schneider trauma’s overhield.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2023	L'été dernier
2013	Abus de faiblesse
2010	La belle endormie
2009	Barbe Bleue
2007	Une vieille maîtresse
2004	Anatomie de l'enfer
2002	Sex is Comedy
2001	À ma sœur !
2001	Brève traversée
1999	Romance
1996	Parfait amour!
1996	Parfait Amour !
1995	Aux Niçois qui mal y pensent
1991	Sale comme un ange
1988	36 Fillette
1979	Tapage nocturne
1977	Une vraie jeune fille

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2002	Une femme de ménage
1999	Autopsie d'un genre... Le polar français
1976	Dracula père et fils
1972	Last Tango in Paris

Scenarist		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2023	L'été dernier
2013	Abus de faiblesse
2010	La belle endormie
2009	Barbe Bleue
2007	Une vieille maîtresse
2004	Anatomie de l'enfer
2002	Sex is Comedy
2001	À ma sœur !
2001	Brève traversée
1999	Romance
1996	Parfait amour!
1996	Parfait Amour !
1995	Aux Niçois qui mal y pensent
1993	Le secret d'Elissa Rhaïs
1991	Sale comme un ange
1988	36 Fillette
1985	Police
1979	Tapage nocturne
1977	Une vraie jeune fille

name

email

mijn instellingen