Jenny Arasse: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Un coeur de marbre

1986 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1986. Komedie van Stéphane Kurc. Met o.a. Jenny Arasse, Patrick Chesnais, Fanny Cottençon, Judith Magre en Olivier Hemon.

S[KA1]ebastien (Chesnais) is diepgeschokt en ontroostbaar na de dood van zijn vrouw, die bij een stompzinnig ongeluk omkwam. Zij was ook zijn belangrijkste medewerkster aan het hoofd van hun kleine begrafenisonderneming. Maar uitendelijk pakt hij de draad van zijn leven toch weer op. Een persoonlijk verhaal, dat een gevoelige en aandachtige beschrijving van de provinciale zeden en gewoonten koppelt aan wezenlijke karakters met diepgang.

Dance my love

1978 | Muziek, Drama

Frankrijk 1978. Muziek van Alphonse Béni. Met o.a. Jenny Arasse, Gérard Essomba, Baaron, Michel Dennis en Charles Schreiner.

Primitief gemaakte discofilm waarin een in Parijs verzeilde cineast uit Kameroen (!) een muzikale actiefilm wil maken en daarvoor audities houdt. Lelijk, luidruchtig en dom. Oorspronkelijk duurde de film 90m, maar, wellicht om humanitaire redenen, haalde deze drastisch ingekorte versie de bioscopen.

Les Onze mille verges

1975 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1975. Komedie van Eric Lipmann. Met o.a. Yves-Marie Maurin, Florence Cayrol, Nathalie Zeiger, Jenny Arasse en Marion Game.

Een jonge bankemployé heeft een preutse verloofde en droomt weg in een identificatie met een oom, die eind vorige eeuw de passie voor zijn geliefde wilde bewijzen door twintig keer achter elkaar de liefde te bedrijven en na het falen daarvan werd gemarteld. Bij zijn terugkeer in de realiteit lukt het hem de reserve van zijn vriendin te doorbreken. Deze befaamde libertijnse roman van Apollinaire is een cultureel alibi voor deze sjieke soft-porno in de gebruikelijke reclamefoto-esthetiek. Literaire teksten en modieuze beelden maken elkaar wezenloos, waardoor Maurin - een broer van Patrick Dewaere - niks van zijn rol kan maken. De muziek van Colombier is een betere film waard.

L' Ombre d'une chance

1973 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1973. Drama van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Jean-Pierre Mocky, Jenny Arasse, Marianne Egerickx, Robert Benoît en Roger Lumont.

Een libertijnse veertiger krijgt bezoek van een hem nauwelijks bekende volwassen zoon en diens vriendin. Het meisje voelt zich tot de oudere man aangetrokken, die haar uit onverwachte vaderliefde weerstaat. De ruimdenkendheid van de jongen houdt op waar het zijn vader betreft en conflicten leiden tot een tragedie. Deze relatie-strategie volgens een lange literaire Franse traditie binnen een barok kitsch-decor offert zinnige idee[KA3]en op aan de bioscoopcommercie met (bijna) hard-core momenten die noch met de geschetste situatie noch met de personages daarin te maken hebben, alleen met de concurrentie van andere films.