Dario Di Palma: camera.
Er zijn 6 films gevonden.

Cuori solitari

1979 | Komedie, Erotiek

Italië 1979. Komedie van Franco Giraldi. Met o.a. Ugo Tognazzi, Senta Berger, Christopher Hodge, Edda di Benedetto en Edda Ferronao.

Min of meer voor de grap overweegt een echtpaar te reageren op contactadvertenties voor een avondje partner-ruil, wat tot bizarre en teleurstellende ervaringen leidt. Een bezoek aan een gespecialiseerde club in Zwitserland lijkt verder strekkende gevolgen te hebben, maar uiteindelijk blijft hun huwelijkssituatie zoals hij was: nog steeds even kleurloos. Gegeven het onderwerp een tamelijk subtiele psychologische komedie, dank zij constrasterend spel van Tognazzi, met veel animo bij voorbaat en remmingen op het moment zelf, en van Berger, bij wie aarzeling en nieuwsgierigheid elkaar in omgekeerde volgorde afwisselen. Het scenario is van de regisseur en Ruggero Maccari. Het camerawerk is van Dario Di Palma.

Ugly, Dirty and Bad

1976 | Drama, Komedie

Italië 1976. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Nino Manfredi, Francesco Anniballi, Maria Bosco, Giselda Castrini en Ettore Garofolo.

In een sloppenwijk van Rome woont een grote familie in een overvol (scooter tussen de stapelbedden) huisje. Patriarch Giacinto (Manfredi) heeft bij het werk een oog verloren, maar het geld dat hij ter compensatie heeft gekregen houdt hij angstvallig voor zichzelf - en voor een aangewaaide maîtresse. Het mooie, zwierige Rome is zo dichtbij, maar deze mistroostige familie kijkt een andere kant op. Scola (Una giornata particolare) laveert tussen komedie en sociale kritiek in dit soms wat nadrukkelijk geconstrueerde drama, dat hem in Cannes de prijs voor beste regie opleverde.

Amore amaro

1974 | Drama

Italië 1974. Drama van Florestano Vancini. Met o.a. Lisa Gastoni, Leonard Mann, Rita Livesi en Maurizio Fiori.

In de Noord-Italiaanse stad Ferrara van rond 1935 wordt een student, wiens vader als antifascist in de gevangenis zit, verliefd op een knappe lerares. Hun romance wordt overschaduwd door het politieke geweten van de jongeman die zijn vader wil volgen, waardoor de vrouw die in fascistische kringen verzeild is geraakt, hem verlaat. Een aantal goede acteurs en een verhaal dat goed in elkaar zit.

Mimi Metallurgico, ferito nell'onore

1972 | Erotiek

Italië 1972. Erotiek van Lina Wertmüller. Met o.a. Giancarlo Giannini, Mariangela Melato, Turi Ferro, Agostina Belli en Elena Fiore.

Een eenvoudige fabrieksarbeider haalt zich in het Italiaanse Zuiden per ongeluk de gram van de mafia op de hals en vlucht naar het Noorden, waar hij verliefd wordt op een militante communiste. Hij blijft echter gebonden aan de traditionele conventies en keert terug naar zijn woonplaats om zijn eer te wreken en verliest daarbij zijn ware liefde. De film maakte de regisseuse en de hoofdrolspelers beroemd door de aanvankelijk overrompelend uitbundige aanpak, maar het scenario (van de regisseuse) haalt politiek, sociaal en seksueel m[KA1]e[KA1]er overhoop dan Wertm[KA3]uller onder controle kan houden, waardoor de film ontspoort in steeds grovere komische effecten (die overigens allemaal ten koste van de vrouwen gaan). Giannini past zich aan en weet als acteur ook geen maat te houden. De fotografie is van Dario Di Palma. Opnieuw gefilmd als WHICH WAY IS UP?

I Clowns

1970 | Komedie, Documentaire, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Federico Fellini. Met o.a. Pierre Étaix, Annie Fratellini, Gustave Fratellini, Victoria Chaplin en Jean-Baptiste Thierrée.

Fellini zag in 1925 voor het eerst circusclowns en die traumatische ervaring (hij vond ze angstaanjagend) inspireerde hem tot deze documentaire in een periode dat het voortbestaan van het circus bedreigd wordt. Hij vraagt oude clowns of clowns uit oude families naar hun herinneringen en ervaringen. Bijna volledig nagespeelde reportage geeft Fellini de gelegenheid om zijn beeldfantasie de vrije loop te laten zonder dat hij ook nog een verhaal met pretenties hoeft te vertellen. De slotscène is verwant aan en bijna even meeslepend als de beroemde finale van OTTO E MEZZO.

La bambolona

1968 | Komedie

Italië 1968. Komedie van Franco Giraldi. Met o.a. Ugo Tognazzi, Isabella Rei, Lilla Brignone, Corrado Sonni en Filippo Scelzo.

Een losbollige advocaat van middelbare leeftijd (Tognazzi) valt op het meisje Ivana (Rey) en probeert haar te verleiden. Hij sluit vriendschap met haar ouders, geeft haar cadeautjes, belooft zelfs met haar te trouwen, maar ze geeft zich niet makkelijk gewonnen. Aardige komedie rond de nieuwe rol van de vrouw in de roerige jaren 60. Oorspronkelijk zou Marcello Mastroianni de hoofdrol spelen, maar die had andere verplichtingen. Dat is niet erg, Tognazzi (La grande bouffe) overtuigt als midlifecrisis-macho en won de prijs van de Italiaanse filmkritiek voor zijn rol.