Pascal Auffray: camera.
Er zijn 3 films gevonden.

My Sweet Pepper Land

2013 | Drama

Irak​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 2013. Drama van Hiner Saleem. Met o.a. Korkmaz Arslan, Golshifteh Farahani, Tarik Akreyî, Mir Murad Bedirxan en Feyyaz Duman.

Het leven van de rusteloze ziel begint aan de einder. Zo luidt de romantiek van de aloude Amerikaanse western. In My Sweet Pepper Land versmelt Irakees-Koerdische filmmaker Hiner Saleem de intrinsieke westerncharme met de wederopbouw van Iraaks Koerdistan na het schrikbewind van Saddam Hoessein. De iconische new sheriff in town is een noeste bonk met dromen over democratie. Zijn zwak is een lerares, een lieftallige vrouw die zich fier staande houdt in een zee van testosteron. En dan is er de warlord, de outlaw die de sheriff het vuur aan de schenen legt. Buitengewoon kundig.

Le père de mes enfants

2009 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 2009. Drama van Mia Hansen-Løve. Met o.a. Louis-Do de Lencquesaing, Chiara Caselli, Alice de Lencquesaing, Eric Elmosnino en Sandrine Dumas.

In 2005 stapte de Franse producent Humbert Balsan uit het leven als gevolg van een verwaarloosde depressie. Zijn kracht was het produceren van commercieel moeilijke films, waaronder een nooit afgemaakt werk van cineast en Cahiers du Cinéma-filmcriticus Mia Hansen-Løve. Als eerbetoon aan Balsan maakte de toen 27-jarige Hansen-Løve enkele jaren later Le père de mes enfants, gebaseerd op Balsans publieke en privé leven. 'Neutraal', was steevast haar regie-aanwijzing, zodat de intensiteit van Balsans artistieke veldtocht zonder vals sentiment kon schitteren.

Tout est pardonné

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Mia Hansen-Løve. Met o.a. Paul Blain, Marie-Christine Friedrich, Constance Rousseau en Victoire Rousseau.

Hoeveel kun je een gemankeerde literator met zelfmedelijden, losse handjes en dopeverslaving vergeven? Dat is de kwestie in dit Bergmaniaanse psychodrama van ex-Cahiers du Cinéma-critica Hansen-Løve. Waarin schrijver Victor (Blain, lapzwans met kwajongensgrijns) na elf jaar zijn dochter terugziet. Pamela (Constance Rousseau) telt inmiddels 17 lentes en is nieuwsgierig naar pa. Of de toeschouwer dat na een uur gezinsdisfunctionaliteit, huwelijksmisère en junkieverdriet ook is, valt te bezien. De acteurs, Blain en Rousseau voorop, lijken hun rollen bijna te hebben verinnerlijkt. De handeling van het gefragmenteerde scenario pendelt tussen Wenen en Parijs, maar verwacht geen visuele opvrolijkers.