Louis Florencie: cast.
Er zijn 11 films gevonden.

Madame et ses Peaux-Rouges

1948 | Komedie

Frankrijk 1948. Komedie van Serge T. de Laroche. Met o.a. Arletty, Pierre Dudan, Jean Clément, Louis Florencie en Christian Simon.

Het verhaal van deze film, gebaseerd op het thema van de denkbeeldige reis, biedt een beurtelings komische en droefgeestige toverwereld. Het werd geschreven door Pierre Véry. Het is interessanter dan de slordige, verwarde en qua tempo ongelijkmatige regie, die hier en daar grenst aan amateurisme. Maar er zijn opmerkelijke scènes in de magische sfeer van een afgelegen kasteel, dat tot vakantiekolonie is omgebouwd. Er wordt goed geacteerd door de kinderen, vooral Dudan. Een film die niet zal verouderen, de enige van deze onbekende regisseur. Deze film werd lang verloren gewaand.

Deux Amours

1948 | Musical, Muziek, Romantiek

Frankrijk 1948. Musical van Richard Pottier. Met o.a. Simone Valère, Louise Sylvie, Jeanne Fusier-Gir, Geneviève Morel en Christiane Barry.

Een lichte, komische operette, op maat gemaakt voor Rossi, die hier een dubbelrol voor zijn rekening neemt. Twee broers wonen in een dorpje en ruzi[KA3]een om hetzelfde meisje. De een is een briljante amateurzanger (hier is Rossi geheel zichzelf), de ander verdwijnt als clown in een reizend circus omdat hij minder begiftigd is (Rossi is hier onverteerbaar). Een film die alleen te pruimen is voor liefhebbers van dit soort gezang (er blijft weinig anders over...)

Blanc comme neige

1948 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1948. Komedie van André Berthomieu. Met o.a. Paulette Dubost, Mona Goya, Alice Tissot, Pauline Carton en Marcelle Rexiane.

Een politiekomedie rond een juwelendiefstal en een onschuldige die onwetend uit de provincie aankomt in Parijs. Hij wordt uiteindelijk van alle blaam gezuiverd door degene die zijn vrouw zal worden: zij openen een kruidenierswinkel. Als hij niet een uitmuntend oeuvre (LE MORT EN FUITE) had achtergelaten, zou de zeer vruchtbare Berthomieu herontdekking niet verdienen. Hij blinkt uit in de komedie, de satire zonder hatelijkheid en vooral de wrange schildering van de kleine burgerij. Bourvil is in topvorm in de rol van dienstklopper.

Une Jeune fille savait

1947 | Komedie

Frankrijk 1947. Komedie van Maurice Lehmann. Met o.a. André Luguet, François Périer, Dany Robin, Françoise Christophe en Suzanne Després.

Een als rokkenjager bekendstaande acteur geeft zijn volwassen zoon lessen in liefde, met als gevolg dat diens verloofde geshockeerd met de jongen breekt. De vader - die zijn eigen miskleunen beseft - weet het paar weer te verzoenen. Deze gedateerde, toneelmatige komedie is nu ongeloofwaardig door de naïviteit van het jonge paar, al geven de hoofdrolspelers het niemendalletje toch nog enige charme.

Patrie

1946 | Oorlogsfilm, Historische film, Drama

Frankrijk 1946. Oorlogsfilm van Louis Daquin. Met o.a. Maria Mauban, Mireille Perrey, Marie Leduc, Jacqueline Duc en Nathalie Nattier.

Een vederlichte bewerking van het stuk van Victorien Sardou over de strijd van het Vlaamse volk tegen de Spaanse bezetters. Veel aandacht voor de enscenering ondanks het feit dat de film haar oorsprong in het theater vindt. Met de hertog d'Albe en consorten. Een situatieschets die we danken aan een zéér omstreden regisseur, niet alleen vanwege het niet altijd even sterke karakter van zijn films maar vooral vanwege zijn politieke rol binnen de Franse cinema destijds. Zeer tegenstrijdige recensies waren het gevolg. Deze film verdient noch die verontwaardiging noch die overmatige huldeblijken.

Fils de France

1945 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1945. Oorlogsfilm van Pierre Blondy. Met o.a. Odette Barancey, Ginette Baudin, Jimmy Gaillard, Jean Marcanton en Jacques Famery.

Film die thuishoort bij de bastaardcategorie vlees noch vis van de gedramatiseerde documentaire. De rol van de montage (van Raymond Louveau) is dan ook essentieel. Hij vermengt fictieve sc[KA2]enes met wat de (vanzelfsprekend sympathieke...) bemanning van een Franse gevechtswagen beleeft met documentaire-opnamen (beleg van Straatsburg, overtocht over de Rijn, inval en intocht in Duitsland), dat verreweg het interessantst zijn. Bijzonderheid: de acteur Blain in wat wellicht zijn eerste verschijning op het witte doek is. Voor het overige zijn het merendeel van de acteurs en de regisseur volslagen onbekende soldaten!

Douce

1943 | Drama

Frankrijk 1943. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Odette Joyeux, Madeleine Robinson, Marguerite Moreno, Gabrielle Fontan en Marie-José.

Het aristrocratische gezin De Bonaf[KA1]e bewoont een chique herenhuis in Parijs in 1887. Madame de Bonaf[KA1]e (Moreno) is mater familias en de moeder van Engelbert de Bonaf[KA1]e (Debucourt), die weduwnaar is. Hij heeft een houten been. Ir[KA2]ene Comtat (Robinson) is de gouvernante van Engelberts zeventien-jarige dochter Douce (Joyeux) en de ma[KA4]itresse van rentmeester Fabien Marani (Pigaut). Engelbert verlangt naar een vrouw en wil desnoods trouwen met iemand uit de lagere stand; Irène wil wel een stapje omhoog, maar Madame de Bonafé is furieus als haar zoon haar zegen vraagt om met Irène te mogen trouwen. Ondertussen heeft Fabien Douce verleid en het tweetal gaat na hun romantische interlude naar de Opéra- Comique, waar brandt uitbreekt. Douce weet dat de knappe Fabien van plan is met Irène naar Canada te gaan, nu Madame de Bonafé vertoornd is op haar zoon. De wanhopige en vernederde Douce stort zich in het vuur en Irène en Fabien worden ontslagen. In de slotscène's wordt het huis voorgoed gesloten. Deze geweldige draak scoorde qua genre best hoog toen hij uitkwam. Hij werd echter beroemd na de première, omdat de censuur de producent dwong de scène's van een bezoek aan de armen te couperen, omdat men deze te vernederend vond. Vijftig jaar later volslagen belachelijk, al was de strekking natuurlijk onjuist - dat blijft onveranderd. Het scenario is van Pierre Bost en Jean Aurenche naar de roman van Michel Davet. Het camerawerk is van Philippe Agostini. Geproduceerd onder de Duitse bezetter toen de middelen schaars werden; toch kwamen er in dat jaar nog zestig films uit, maar dat was weinig vergeleken met het bevrijdingsjaar 1944, waarin er 73 uitkwamen en het jaar ervoor met 77.

L' Honorable Catherine

1942 | Komedie

Frankrijk 1942. Komedie van Marcel L'Herbier. Met o.a. Edwige Feuillère, Raymond Rouleau, André Luguet, Claude Génia en Charles Granval.

Een meisje dat door haar werk veel onverwachte huisbezoeken pleegt, komt nog weleens ongelegen. Op een gegeven moment treft ze een getrouwde vrouw met een minnaar, die haar prompt voor zijn verloofde laat doorgaan als ook de echtgenoot van de vrouw opduikt. Dat spelletje wordt werkelijkheid, en uiteindelijk redt de minnaar haar als ze ontvoerd wordt door juwelendieven die ze ook heeft betrapt bij een van haar bezoeken. Een voor de oorlogsjaren kenmerkende escapistische komedie, waarvan de nadrukkelijke vrolijkheid eerder vermoeiend dan aanstekelijk werkt. Scenario van Solange Térac. Oorspronkelijk getiteld: SOLANGE.

Mission sp[KA1]eciale (1[KA2]ere [KA1]epoque: L`espionne, 2e [KA1]epoque: R[KA1]eseau clandestin)

1940 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1940. Oorlogsfilm van Maurice de Canonge. Met o.a. Jany Holt, Elisa Ruis, Liliane Valais, Nathalie Nattier en Jean Davy.

Een groots epos over de heroïsche rol, die commissaris Chabrier van de overgave in mei 1940 tot de Bevrijding speelde. Alle ingrediënten zijn aanwezig: de spionnen, het ondergronds verzet, de martelingen, de arrestaties etc. Een karikaturaal geheel met veel volk en vanzelfsprekend niet van simplisme ontbloot. Een sterk verouderde situatieschets.

Barnabé

1938 | Komedie

Frankrijk 1938. Komedie van Alexandre Esway. Met o.a. Fernandel, Marguerite Moreno, Andrex, Claude May en Paulette Dubost.

Barnab[KA1]e (Fernandel) amateur fluitspeler wordt aangezien voor de graaf van Marengo. Madame Petit-Durand (Charley) wil dat haar dochter met hem gaat trouwen, maar Barnab[KA1]e houdt van Rose (Dubost) de dochter van de jachtopziener. De dochter van Madame Petit-Durand heeft al haar eigen keuze gemaakt. Komedie der verwisselingen, die eindigt met drie bruiloften. Het scenario van Alin Monjardin is te mager voor een avondvullende film en de gaten in het plot worden opgevuld met revue-optredens van de Blue Bell's Girls en cabaret van de Trois Bernard. De fotografie is van Gérard Perrin en Maurice Pecqueux. Tegenwoordig een vergeten film.

Le Choc en retour

1937 | Komedie

Frankrijk 1937. Komedie van Georges Monca en Maurice Kéroul. Met o.a. Michel Simon, René Lefèvre, Janine Crispin, Raymond Cordy en Marcelle Praince.

Een eigenaar van een suikerraffinaderij weet de doorvoering van sociale verworvenheden van het Volksfront, in 1936, in zijn eigen voordeel om te zetten. Hij lokt een staking uit. Zo vermijdt hij bekend te moeten maken dat zijn bedrijf in moeilijkheden verkeert. Zo'n tamelijk reactionaire instelling daargelaten, een sentimentele komedie, waar Michel Simon zich niet aan had moeten wagen, net zo min als de schrijver, Pierre Mac Orlan. Alleen voor de fans van Simon.