Jacques Witta

Jacques Witta: montage.
Er zijn 19 films gevonden.

Terra Sonâmbula
Teresa Prata, 2007

Hiver 54, l'abbé Pierre
Denis Amar, 1989

Bienvenue parmi nous

2012 | Drama

Frankrijk 2012. Drama van Jean Becker. Met o.a. Patrick Chesnais, Miou-Miou, Xavier Gallais en Jacques Weber.

Hij mag een gevierd schilder zijn, plotsklaps houdt Taillandier (Chesnais) het voor gezien. Hij stapt in de auto en vertrekt, zonder doel en zonder zijn naasten een uitleg te geven. Zijn ontmoeting met een tienermeisje (Lambert) dat in de knel zit, geeft een nieuwe wending aan zijn leven. Regisseur Becker, die zijn scenario baseerde op de gelijknamige roman van Eric Holder, weet zijn drama over een lente-herfst relatie niet boven allerlei clichés uit te tillen. Jammer voor Chesnais, die ongeveer tegelijkertijd schitterde in Je ne suis pas là pour être aimé.

La tête en friche

2010 | Drama, Komedie

Frankrijk 2010. Drama van Jean Becker. Met o.a. Gérard Depardieu, Gisèle Casadesus, Maurane, Patrick Bouchitey en Jean-François Stévenin.

De vriendelijke dikkerd Germain (Depardieu) leidt een simpel bestaan op het Franse platteland. Hij is zo goed als analfabeet, maar daar komt verandering in wanneer hij in een parkje de 95-jarige kinderloze vrouw Margueritte (Casadesus) ontmoet. Zij introduceert hem in de wondere wereld van (Franse) literatuur. Doordat hij gaat lezen gaan er nieuwe werelden voor hem open. Becker schetst een nogal zoet verhaal dat zonder het prima spel van Depardieu en vooral Casadesus het glazuur van de tanden zou laten springen. Een mooie film voor wie daar tegen kan.

Terra Sonâmbula

2007 | Drama

Mozambique/Portugal 2007. Drama van Teresa Prata. Met o.a. Nick Lauro Teresa, Aladino Jasse, Helio Fumo en Laura Soveral.

Een kleine jongen gaat tijdens de burgeroorlog in Mozambique samen met een oudere man op zoek naar zijn ouders.

Dialogue avec mon jardinier

2007 | Komedie

Frankrijk 2007. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Daniel Auteuil, Jean-Pierre Darroussin, Fanny Cottençon en Hiam Abbass.

Een mondaine schilder (Auteuil), graag geziene gast op hippe vernissages, die een midlifecrisis uitzit op het platteland, huurt een tuinman (Darroussin) in, een simpele ziel die de stad alleen van de tv kent. Het blijkt dat ze vroeger samen op school hebben gezeten. Ze brengen hun tijd door met het voeren van lange gesprekken, waarbij de tuinman blijk geeft over een rustieke wijsheid te beschikken. Regisseur Becker (L'été meurtrier) verfilmde de gelijknamige, semi-autobiografische roman van schilder-schrijver Henri Cueco in het pittoreske gat Villefranche-sur-Saone. Aardige running gags, een ontroerend, of sentimenteel, einde. Op een ouderwetse manier mooi.

Le soleil assassiné

2003 | Biografie, Drama

Frankrijk/Algerije/Tunesië/België 2003. Biografie van Abdelkrim Bahloul. Met o.a. Charles Berling, Mehdi Dehbi en Ouassini Embarek.

Op 30 augustus 1973 werd de Algerijnse radiopresentator en dichter Jean Sénac (1926-1973) vermoord in Algiers. Na de Algerijnse onafhankelijkheid in 1962 zette het regime een fel nationalistische koers in die niet strookte met het culturele gedachtegoed van de katholieke, homoseksuele, francofiele maatschappijcriticus Sénac. In Le soleil assassiné (Sénac signeerde zijn werk met een zonnetje) verhaalt regisseur/scenarist Abdelkrim Bahloul over het bewogen leven van de man die dankzij zijn radioprogramma Poésie sur tous les fronts uitgroeide tot een idool voor de jeugd en een paria voor de machthebbers. Bahloul maakte een geëngageerd portret van een zoekende natie die uit onmacht terugvalt op geweld en onderdrukking.

Un crime au Paradis

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Josiane Balasko, André Dussollier, Suzanne Flon en Daniel Prévost.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

Harrison's Flowers

2000 | Actiefilm, Oorlogsfilm, Drama, Romantiek

Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 2000. Actiefilm van Elie Chouraqui. Met o.a. David Strathairn, Elias Koteas, Adrien Brody, Brendan Gleeson en Alun Armstrong.

Eigenlijk wil oorlogsfotograaf Harrison (Strathairn) thuis bij zijn vrouw Sarah (MacDowell) en zijn kinderen blijven, maar zijn trots dwingt hem, net als een revolverheld in een western, nog eenmaal op pad te gaan. De bestemming is Joegoslavië, waar de burgeroorlog aan de gang is. Wanneer het bericht van de dood van haar man Sarah bereikt, weigert zij het te geloven en gaat ze op zoek naar hem. De camera verhuist mee naar Joegoslavië, dat een hel blijkt waarin verkrachting en kindermoord gewoon zijn. Regisseur Chouraqui orkestreert het slagveld zo intens, dat de romantische queeste triviaal lijkt - maar dat komt ook omdat MacDowell niet de geschikste persoon is voor een dergelijke rol.

Capitães de Abril

2000 | Avonturenfilm, Historische film, Drama

Portugal/Spanje/Italië/Frankrijk 2000. Avonturenfilm van Maria de Medeiros. Met o.a. Stefano Accorsi, Maria de Medeiros, Joaquim de Almeida, Frédéric Pierrot en Fele Martínez.

In Nederland bloeit de rode anjer vanaf medio mei. In Portugal is de bloem gelukkig vroeger present want de Anjerrevolutie in 1974 viel al op 25 april. In het historisch verantwoorde docudrama Kapiteins van april wordt de aanloop naar de nagenoeg geweldloze staatsgreep op klemmende wijze uit de doeken gedaan, met beelden van verminkte lijken in de koloniën als huiveringwekkende proloog. Maar de Portugese revolutie leent zich ook voor slapstickvermaak want welke staatsgrijper stopt nou voor rood licht op weg naar de regeringsstad? En wat te denken van de cartoonesk gemeen ogende rijke, oude, oorlogszuchtige kliek? Machtig mooi.

Élisa

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Jean Becker. Met o.a. Vanessa Paradis, Gérard Depardieu, Clotilde Courau, Sekkou Sall en Florence Thomassin.

Nadat haar moeder zelfmoord pleegde bracht Marie (Paradis) jaren door in een treurig weeshuis, sloot zich later in de straten van Parijs aan bij een bende boefjes, en besluit op zeventienjarige leeftijd op zoek te gaan naar haar vader (Depardieu) om eens een flink appeltje met hem te schillen; was hij immers niet in hoge mate verantwoordelijk voor de dood van haar moeder? Sterk acteerwerk van Paradis, Depardieu en de anderen zorgt dat Élisa blijft boeien. Regisseur Becker maakte in 1983 L'été meurtrier, waarin Isabelle Adjani ook al op zoek ging naar het verleden.

Trois couleurs: Blanc

1994 | Drama, Experimenteel, Komedie

Frankrijk/Polen/Zwitserland 1994. Drama van Krzysztof Kieslowski. Met o.a. Julie Delpy, Zbigniew Zamachowski, Janusz Gajos, Janosz Goyos en Jerzy Stuhr.

Tweede deel van Kieslowski's trilogie gebaseerd op de Franse begrippen vrijheid, gelijkheid en broederschap. Poolse kapper in Parijs (Zamachowski) wordt na een half jaar huwelijk met rijke Dominique (Delpy) gedumpt vanwege zijn impotentie. Hij geraakt in de goot, weet naar Polen te komen, bouwt er opnieuw een leventje op en zint op een dramatische terugkeer naar Dominique. Zwarte komedie waarin de kleur wit domineert, wordt gedragen door charmante Zamachowski, eerder te zien in het tiende gebod van Kieslowski's Dekalog. Trois couleurs: Blanc wordt door mindere mate van weelderigheid beschouwd als de minste van het drieluik, maar is de beste door rake psychologie.

Trois Couleurs: Rouge

1994 | Drama

Polen/Zwitserland/Frankrijk 1994. Drama van Krzysztof Kieslowski. Met o.a. Irène Jacob, Jean-Louis Trintignant, Jean-Pierre Lorit, Juliette Binoche en Benoît Régent.

Na zijn studie naar de universele waarden van de Tien Geboden boog Kieslowski zich over de symboliek van de Franse driekleur. Rouge, het laatste deel van de trilogie Trois couleurs - deze keer gecentreerd rond het thema broederschap - verhaalt over fotomodel Valentine (Jacob), die op straat een herdershond aanrijdt. Ze brengt het gewonde dier naar de eigenaar, een gepensioneerde rechter (Trintignant), die misschien moet worden beschouwd als het alter ego van de regisseur. Valentine: 'Wilt u de hond niet?' De rechter: 'Ik wil niks.' Valentine: 'Dan moet u maar ophouden met ademen.' De rechter: 'Een goed idee.' Een macaber dialoogje gezien het volgens sommigen door Kieslowski 'voorvoelde' feit dat Rouge zijn laatste film zou worden.

Trois Couleurs: Bleu

1993 | Drama

Polen/Frankrijk/Zwitserland/Verenigd Koninkrijk 1993. Drama van Krzysztof Kieslowski. Met o.a. Juliette Binoche, Benoît Régent, Florence Pernel, Charlotte Véry en Hélène Vincent.

Emotioneel en visueel virtuoos eerste deel van Kieslowski’s drieluik dat werd gebaseerd op de Franse driekleur, oftewel de begrippen vrijheid, gelijkheid en broederschap. De eerste kleur, blauw, slaat op vrijheid. Die moet Julie (Binoche) vinden als haar man en kind omkomen bij een auto-ongeluk en ze zich niet los kan maken van haar verdriet. De korte serie, later aangevuld met Blanc en Rouge, zou Kieslowski’s testament betekenen. Na de voltooiing had hij al aangekondigd te zullen stoppen met filmen omdat hij ‘uitgepraat’ was, in het voorjaar van 1996 stierf de Pool die wel Europa’s meest originele hedendaagse filmmaker werd genoemd.

A Linha do horizonte

1993 | Drama, Thriller

Portugal 1993. Drama van Fernando Lopes. Met o.a. Luis Santos, Nicolau Breyner, Miguel Guilherme, Antonio Valero en Ana Padrao.

La double vie de Véronique

1991 | Drama, Mysterie, Experimenteel

Polen/Frankrijk/Noorwegen 1991. Drama van Krzysztof Kieslowski. Met o.a. Irène Jacob, Philippe Volter, Sandrine Dumas, Halina Gryglaszewska en Kalina Jedrusik.

Dubbelportret van Weronika in het Poolse Krakau en haar dubbelganger Véronique in Frankrijk. De beide meisjes worden op dezelfde dag geboren, weten niet van elkaars bestaan, lijden aan dezelfde hartkwaal, zijn beiden muzikaal. Op het moment dat de een sterft krijgt de ander een cassettebandje van een mysterieuze onbekende, met aanwijzingen waarmee ze aan een speurtocht begint. Kieslowski wilde, zo blijkt uit een gesprek in het interviewboek 'Kieslowski on Kieslowski', een film maken over muziek en intimiteit. Of iedereen dat uit deze intrigerende maar bepaald niet gemakkelijk te doorgronden film haalt is de vraag.

Hiver 54, l'abbé Pierre

1989 | Biografie, Drama

Frankrijk 1989. Biografie van Denis Amar. Met o.a. Lambert Wilson, Maxime Leroux, Claudia Cardinale, Robert Hirsch en Antoine Vitez.

In de barre winter van 1954 is Henri Grouès alias Abbé Pierre (Grouès’ schuilnaam tijdens zijn Résistance-jaren) onthutst door het doodvriezen van daklozen in de straten van Parijs. De pastoor zet een hulpactie op touw, die zal leiden tot oprichting van de Emmaüs-Stichting. Innmiddels strijdt de liefdadigheidsorganisatie mondiaal tegen armoede en sociale uitsluiting. Wilson, veelzijdig speler in aanbouw, is een gedenkwaardige Abbé Pierre en ontving er de Prix Jean Gabin voor. Bijrol van Bernie Bonvoisin, geëngageerd filmmaker en ex-zanger/-tekstschrijver van de legendarische Franse hardrockgroep Trust.

Poussière d'Ange

1987 | Misdaad, Film noir, Fantasy, Thriller

Frankrijk 1987. Misdaad van Edouard Niermans. Met o.a. Bernard Giraudeau, Fanny Bastien, Fanny Cottençon, Michel Aumont en Jean-Pierre Sentier.

Na ANTHRACITE slaagt Niermans er wederom in ons te verbazen en te boeien met deze film noir over moord, corruptie en prostitutie, die balanceert op de rand van fantasie en waanzin. Al de personages hebben obsessies en worden door hun waanvoorstellingen, maar ook door de ondoordringbare omgeving aan de rand van de afgrond gebracht. Een grote misser is Giraudeau, die de rol van de hoofdpersoon zeer stijfjes speelt. Maar gelukkig is de mysterieuze Bastien er nog, een politieman die zich kapot wil zuipen, nadat zijn vrouw hem in de steek heeft gelaten, en die een schitterende Violetta neerzet, die een engel der wrake blijkt te zijn. Scenario van Jacques Audiard, Alain Le Henry en Edouard Niermans. Camerawerk van Bernard Lutic.

L'été meurtrier

1983 | Film noir, Thriller

Frankrijk 1983. Film noir van Jean Becker. Met o.a. Isabelle Adjani, Alain Souchon, Maria Machado, Michel Galabru en Suzanne Flon.

In deze broeierige noir-tragedie, geschreven door cultauteur/co-scenarist Sébastien Japrisot (alias Jean-Baptiste Rossi; 1931-2003), is Adjani vrijgeviger met haar fysiek dan ooit. Ze excelleert als de verleidster Eliane, bijgenaamd 'Elle', die met haar Duitse moeder en invalide stiefvader in de lente van 1976 verhuist naar een dorp in de Franse Alpen. Dat met de jonge schone een zeer getroebleerde wraakengel is gearriveerd, vermoedt geen dorpeling. Ook niet de beminnelijke garagehouder-brandweerman Florimond, alias Pin Pon (chansonnier Souchon), op wie 'Elle' duidelijk haar zinnen heeft gezet. Met de compositie van het complexe, provocerende personage oogstte Adjani na Possession haar tweede César.

Un moment d'égarement

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Victor Lanoux, Agnès Soral, Christine Dejoux en Martine Sarcey.

Jeugdvrienden Pierre en Jacques (Marielle en Lanoux), nu ietwat gestrande veertigers, vieren met hun respectievelijke tienerdochters Martine en Françoise (Dejoux en Soral) vakantie in Saint-Tropez. Daar laat Pierre zich, in een ogenblik van verdwazing, verleiden door zeventienjarig wispeltuurtje Françoise. Fijn naturel gespeelde bijdrage aan het subgenre van de Franse zomervakantiefilm is tevens een bruisend gefotografeerd tijdsbeeld, tragikomische kermisscène incluis. Debutante Soral excelleerde later in Berri's noir-meesterstuk Tchao Pantin. Hollywood-remake Blame it on Rio (1985) en Franse recyclage (2015) hebben het nakijken.

Slogan

1969 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1969. Drama van Pierre Grimblat. Met o.a. Serge Gainsbourg, Jane Birkin, Andréa Parisy, Daniel Gélin en Henri-Jacques Huet.

Een getrouwde reclamefilmer wordt verliefd op een jonge Britse en wil een autobiografische speelfilm over hun liefde maken. Al spoedig ontdekt hij echter de trouweloze aard van zijn vlam en hij troost zich met alle prijzen voor zijn commercials. Deze satire op reclame-film-wereld is de achtergrond voor een weinig onderhoudende love story die Birkin in de Franse cinema en bij tegenspeler Gainsbourg introduceerde. Hoewel de werkelijkheid de fictie volgde maakt dat hun samenspel niet overtuigender.

imdb: Zoek Jacques Witta op IMDB

Editor		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2012	Bienvenue parmi nous
2010	La tête en friche
2007	Terra Sonâmbula
2007	Dialogue avec mon jardinier
2003	Le soleil assassiné
2001	Un crime au Paradis
2000	Harrison's Flowers
2000	Capitães de Abril
1995	Élisa
1994	Trois couleurs: Blanc
1994	Trois Couleurs: Rouge
1993	Trois Couleurs: Bleu
1993	A Linha do horizonte
1991	La double vie de Véronique
1989	Hiver 54, l'abbé Pierre
1987	Poussière d'Ange
1983	L'été meurtrier
1977	Un moment d'égarement
1969	Slogan

name

email

mijn instellingen