Baby Blue
Ook in zijn duurste film (zes miljoen gulden), geschreven door thrillerauteur Tomas Ross, berijdt regisseur Van Gogh zijn stokpaardje, de machtsstrijd tussen man en vrouw. 'Vrouwen zijn veel gemener dan mannen,' zei hij in een interview over Baby Blue. Hoe dat in mekaar steekt ontdekt de kijker slechts beetje bij beetje, zoals in de Hitchcockfilm die hoofdpersonen Peter (Fernhout) en Marjan (Römer) net hebben gezien. De intriges in het overwegend Engels gesproken Baby Blue vangen aan bij de komst van de nieuwe buren van Peter en Marjan, Laura (Vidler) en Ron (Cotton). Het gaat ernstig broeien als Peter verliefd wordt op buurvrouw Laura - en het is maar beter verder niks over de plot los te laten. De acteurs spelen prima, ook de semi-bekende Engelse, en er is een leuke bijrol weggelegd voor stand-up komiek Najib Amhali. De beelden zijn functioneel, maar niet ambitieus, krachtig of dubbelzinnig; Van Gogh maakt er dan ook geen geheim van dat het hem nooit te doen is om camerawerk. Wel om het verhaal, dat volgens Van Gogh spannend moet zijn. Dat is Baby Blue ook wel, maar de verwikkelingen zijn soms wat te kunstmatig ingenieus voor soepele inleving.