Pierre Barbaud

Pierre Barbaud: cast en muziek.
Er zijn 8 films gevonden.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1961	L'année dernière à Marienbad
1959	Hiroshima, mon amour

Componist		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1984	7 p., cuis., s.de b....à saisir
1975	Gloria Mundi
1966	Les créatures
1963	Les abysses
1957	Lettre de Sibérie
1956	La pointe courte

7 p., cuis., s.de b....à saisir
Agnès Varda, 1984

7 p., cuis., s.de b....à saisir

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Agnès Varda. Met o.a. Yolande Moreau en Saskia Cohen-Tanugi.

Bizarre surrealistische en uiterst sarcastische droom in een evenzeer merkwaardig huis, echter ongeloofwaardig door de verschillende vrouwen die allen bijzonder wreed zijn. Ongewoon, onvertelbaar, een film die getuigt van het talent van de regisseuse.

Gloria Mundi

1975 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1975. Drama van Nico Papatakis. Met o.a. Olga Karlatos, Roland Bertin, Philippe Adrien, Alain Halle en Mehmet Ulusoy.

Een regisseur begint aan een film over de martelingen in Algerije maar moet stoppen wanneer het geld op is. Als geëngageerd politiek extremist komt hij vervolgens zelf om bij de deelname aan een terroristische actie. Papatakis had op zijn 25e al vier speelfilms gemaakt. Hij is een buitengewoon en geniaal maar tevens veeleisend regisseur, die zijn thema's op overdrachtelijke en plastische wijze benadert. Zijn gruwelijk realistische en ongehoord gewelddadige scènes sparen de kijker bepaald niet. GLORIA MUNDI is daarom eigenlijk veel griezeliger dan wat normaalgesproken voor een griezelfilm doorgaat. Een nihilistisch verweerschrift dat het niveau van het werk van een markies de Sade bereikt. In 1976, werd de film bekort tot 117m. Ook bekend als ACTE en STROPIATS.

Les créatures

1966 | Drama, Experimenteel

Zweden/Frankrijk 1966. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Michel Piccoli, Catherine Deneuve, Eva Dahlbeck, Jacques Charrier en Nino Castelnuovo.

Een schrijver wiens vrouw, die niet kan spreken, zwanger is, probeert mensen uit zijn omgeving tot personages van een nieuwe roman te maken, maar hun leven onttrekt zich telkens aan het door zijn fantasie uitgestippelde traject. De vrouw krijgt tijdens de bevalling haar spraak terug. Deze zowel pretentieuze als onnozele meditatie over zwangerschap blijft ondanks de fraaie beelden een wezenloos pionnenspel. Aardig om te zien is hoe anders de Zweedse Dahlbeck acteert in Franse regie. Scenario van Varda, montage van Jeanine Verneau en camerawerk van Willy Kurant.

Les abysses

1963 | Drama

Frankrijk 1963. Drama van Nico Papatakis. Met o.a. Francine Bergé, Colette Bergé, Pascale de Boysson, Colette Regis en Paul Bonifas.

De in Frankrijk werkende Griek Papatakis inspireerde zich op het lugubere Les Bonnes van Jean Genet, gebaseerd op in 1934 echt gebeurde feiten. De Bergé-zusjes zijn twee hysterische en lesbische dienstmeisjes die zich wreken op hun verloederde werkgevers-wijnboeren. Goede fotografie van Jean- Michel Boussaguet, een handige montage en een meer dan behoorlijke vertolking van de Bergé-zussen.

L'année dernière à Marienbad

1961 | Drama, Mysterie, Romantiek

Frankrijk/Italië 1961. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Delphine Seyrig, Giorgio Albertazzi, Sacha Pitoëff, Françoise Spira en Pierre Barbaud.

In een barok hotel in Beieren probeert een man (Albertazzi) een vrouwelijke gast (Seyrig) ervan te overtuigen dat ze een jaar eerder een liefdesverhouding met hem had. Ze zegt zich hem noch de details die hij vertelt te herinneren en zij is bovendien met een andere man. Toch gaat ze steeds meer geloven in wat de man haar vertelt. Beroemde film over de werking van het geheugen, waarin nooit duidelijk wordt wat waarheid is, en wat verzinsel. In de fraai gestileerde beelden bewegen de acteurs als gemanipuleerde slaapwandelaars.

Hiroshima, mon amour

1959 | Drama, Experimenteel

Japan/Frankrijk 1959. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Emmanuelle Riva, Eiji Okada, Bernard Fresson, Stella Dassas en Pierre Barbaud.

Een Franse actrice - voor filmopnamen in Hiroshima - wordt verliefd op een Japanse architect wat herinneringen aan haar eerste liefde (voor een Duitse soldaat, tijdens de oorlog) oproept. Deze eerste - door Marguerite Duras geschreven - speelfilm van Resnais maakt in het bewustzijn het heden en het oorlogsverleden één in elkaar overlopend geheel zonder conventioneel gebruikte flash-backs. Deze mijlpaal in de filmvernieuwing verliest niets van zijn oorspronkelijke werking.

Lettre de Sibérie

1957 | Documentaire

Frankrijk 1957. Documentaire van Chris Marker.

Met deze film lijkt het erop of Marker `de film in briefvorm` heeft uitgevonden. Het zijn inderdaad visuele en (door de stem van Georges Rouquier) becommentarieerde brieven, die hij naar de kijker stuurt: `Ik schrijf u van een ver land...` Een verbond tussen spitse intelligentie, visuele schoonheid en een ongekend scherpe blik. Inderdaad, dankzij drie commentatoren die in dezelfde sc[KA2]ene worden opgevoerd (de communist, de anti- communist en een objectieve persoon, even bedrieglijk als zijn twee voorgangers) laat hij zien hoe in een documentaire wordt gemanipuleerd, en subjectiviteit en fictie daar net zo goed deel van uitmaken. Een waarheid als een koe en een onvergetelijke film.

La pointe courte

1956 | Drama, Documentaire

Frankrijk 1956. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Silvia Montfort, Philippe Noiret en Silvia Monfort.

Een stads echtpaar is naar een Zuidfrans vissersdorp gekomen om orde op zaken te stellen in hun relatie. Hun gekibbel en de verzoening worden gecontrasteerd met het harde bestaan van de dorpelingen en hun spontane feeststemming bij een groot toernooi te water. Een meer interessante dan geslaagde debuutfilm van de fotografe Varda die haar afkomst verraadt in de al te gekunsteld gecomponeerde documentaire beelden, hoewel de sociale impressie het wint van de zeurderige relatieproblematiek (door de debuterende Noiret wordt verbazend houterig gespeeld). Alain Resnais deed de montage. Camerawerk van Louis Stein.

imdb: Zoek Pierre Barbaud op IMDB

name

email

mijn instellingen