André Gille

Bonnes vacances

Frankrijk 1998. Komedie van Pierre Badel. Met o.a. Rosy Varte, Gérard Hernandez, Valérie Vogt, Alexia Portal en Patrick Raynal.

Mira la magnifique

Frankrijk 1997. Komedie van Agnès Delarive. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Johanna Coco, Philippe Korsand, Sotigui Kouyaté en Félicité Wouassi.

L'amant de ma soeur

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Olivia Brunaux, Karin Viard, Philippe Caroit, Roger Carel en Annick Alane.

Elise (Viard) en H[KA1]el[KA2]ene (Bruneaux) lijken meer op elkaar doordat ze elkaar nadoen dan door hun uiterlijk. Ze dragen dezelfde kleding, hetzelfde kapsel en praten hetzelfde, enz. De een is getrouwd met een jonge, ambitieuze man van het type `dynamisch, leidinggevend functionaris`, en de ander met een onhandig hippie-achtig figuur. Ze vervelen zich dood. Bij de begrafenis van hun moeder maken zij kennis met een verleidelijke fat, die hun bestaan wat spannender zal maken, maar ook verstrikt zal raken in het perverse spel dat de twee paren spelen. Een luchtige verfilming van de komedie van Alan Ayckbourn van deze tv-regisseur, die samen met G[KA1]erard Carr[KA1]e voor de bewerking zorgdroeg. Een zeer lachwekkende, vlotte komedie (de begrafenisscène à la Faydeau mag niemand missen), maar ook een tamelijk harde satire op het snobisme.

La vie en panne

Frankrijk 1988. Avonturenfilm van Agnès Delarive. Met o.a. Claudine Ancelot, André Gille, Patachou, Patrick Raynal en Van Doude.

De voor- en tegenspoed van een jonge tapijtwerker uit een arbeidersfamilie die de 'vergissing' heeft begaan om te trouwen met een charmant meisje uit een beter milieu dan het zijne. Een oppervlakkige satire op de bourgeoisie. De banale mise en scène wordt gedeeltelijk gecompenseerd door de uitstekende acteerprestaties, maar het geheel is veel te langdradig.

Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux!

Frankrijk 1982. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Bernard Alane, Romain Bouteille, Evelyne Buyle, Laure Duthilleul en Henri Garcin.

Voor de opname van een reclamespot van 45 seconden wordt een immens aantal figuranten, dansers en technici bijeengebracht in een filmstudio. Ze komen geleidelijk aan in opstand tegen de hondse behandeling door de sponsors. Deze doeltreffende satire op de alle perken te buiten gaande discrepantie tussen reclamefilms en 'gewone' films zou misschien alleen in de filmpraktijk betrokkenen aanspreken, als Serreau en haar medewerkerscollectief de boodschap niet met zoveel talent en uitbundigheid verpakt hadden. De moeite die ze blijkbaar hadden om een slot voor de film te vinden leidt later tot enige geforceerdheid.

L'alliance

Frankrijk 1971. Drama van Christian de Chalonge. Met o.a. Anna Karina, Jean-Claude Carrière, André Gille, Tsilla Chelton en Rufus.

Een dierenarts wil zich in Parijs installeren en schakelt, omdat hij wil trouwen, een huwelijksbureau in. Na het huwelijk haalt hij allerhande dieren in de woning van zijn vrouw (Anna Karina), terwijl zij vergeefs probeert zijn leven en activiteiten te delen. Hij verdedigt zich met ongemotiveerde uitbarstingen van jaloezie. Een ongewone film die begint als een psychologisch drama en zich geleidelijk aan ontwikkelt naar moderne horror. De scenarioschrijver Carrière - die zijn eigen roman bewerkte - voldoet verrassend als hoofdrolspeler in het regiedebuut van De Chalonge. Het camerawerk is van Alain Derobe.