Marcel Dossogne: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Hey Stranger

1994 | Drama

België​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Drama van Peter Woditsch. Met o.a. Vincent Rouche, Bénédicte Loyen, Hanna Schygulla, Guy Tréjan en Jacques Seiler.

Mime-kunstenaar Orf (Rouche) in Praag voelt zich zo vrij als een vogeltje als het communisme gereduceerd is tot een boze droom uit het rijk van Kafka. Zijn vriendin Sarka (Loyen) die fotografe is, wil het voorbije en het aardse nog eens vastleggen op de gevoelige laag. Als Orf het landhuis van een rijke oom erft, raakt hij verwikkeld in de alledaagse realiteit van het gesjoemel met kunst tussen Oost en West. In het huis bevindt zich een schat aan erotische kunst, gestolen en verworven in de loop der tijden van de nazi`s en het Rode Leger. Het wordt bewaakt door een voormalige bediende (Hickey). Deze wordt vermoord en de schilderijen verdwijnen. Orf vindt een en ander in Brussel terug, maar merkt dat ook anderen jacht op de kostbaarheden maken. Dan wordt Orf van moord beschuldigd. Met de hulp van een tweetal musicerende dames, Tania (Schygulla) en Gabriel (Van Kessel), slaagt Orf erin de schilderijen opnieuw naar Praag te smokkelen. Verdienstelijk, zij het vaak wat te poëtisch en dromerig regiedebuut van de in Duitsland geboren, in Brussel werkende Woditsch, die zijn bewondering voor Fassbinder niet onder stoelen of banken kan steken. Hij schreef met Sophie Simon het scenario, waarvoor zij in 1993 een prijs kregen. Fotografie van Elfi Mikesch, die dankbaar gebruik maakte van het romantische kader van Praag. Dolby.

Hiver 60

1982 | Drama, Historische film

België 1982. Drama van Thierry Michel. Met o.a. Philippe Léotard, Paul Louka, Christian Barbier, Rony Coutteure en Marcel Dossogne.

Een speelfilm, die wordt afgewisseld met archiefbeelden van de filmer Frans Buyens en fragmenten uit een documentaire uit de jaren 1960 en 1961, COMBATTRE POUR NOUS DROITS. Centraal staat de onrustige Belgische winter van 1960, toen de overheid maatregelen had uitgevaardigd, die maatschappelijk een stap terug betekenden. Wilde stakingen legden het hele land lam en de bloedige tussenkomst van 'moordenaars in uniform' etc. was het gevolg. Jammergenoeg zal dit produkt niemand buiten België interesseren en de bovendien tamelijk slecht gemonteerde gebeurtenissen komen gedateerd en verouderd over. Ook de uiterst subjectieve benadering doet de zaak geen goed.

Fausse sortie

1978 | Drama

België 1978. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Jacques Spiesser, Carina Barone, Liliane Vincent, Paul Clairy en Philippe Van Kessel.

Een jonge toneelspeler, zoon uit een gegoede familie, is in de watten gelegd door een bezitterige moeder en wordt nu overheerst door zijn regisseur. Hij tracht bij een jonge prostituée op de Avenue Louise van zijn complexen en frustraties af te komen. Twee cliché's in een klap, dus. De kijker interesseert zich geen moment voor deze vaag en vlak verfilmde en stomvervelende moeder-zoon-relatie. Bovendien is de wijk Louise de Brusselse tegenhanger van de Champs-Elysées in Parijs. Vandaar dan ook, dat de tippelaarsters zo keurig praten. Bespottelijk, maar de acteurs kunnen er niets aan doen, zolang er niemand achter de camera staat om hen aanwijzingen te geven. Nog veel minder dan

Le tiercé de Jack

1975 | Drama

België 1975. Drama van Jean-Pierre Berckmans. Met o.a. Georges Aubrey, Maria Mériko, Mori Traore, Ronald Guttman en Suzanne Colin.

Een jongeman heeft zich gedurende de Tweede Wereldoorlog, toen hij zestien was, moeten verbergen voor de nazi`s, om niet als jood te worden gearresteerd. Hij heeft hier een groot trauma van overgehouden. Zijn vriend, een Ivoriaan met donkere huidskleur, gaat hem weer verzoenen met het leven. Een interessant thema, dat verkeerd is benaderd. Met een scenario dat, zogenaamd om origineel te zijn, het verhaal alleen maar ingewikkelder maakt, terwijl de dialogen soms onnatuurlijk aandoen. Is het bekijken waard vanwege de opmerkelijke acteerprestatie van de zwarte acteur (Traore), die uitsteekt boven de anderen, wier acteren wisselend van kwaliteit is, maar toch.