Paula Markovitch: regie en scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

Lake Tahoe

2008 | Drama

Mexico 2008. Drama van Fernando Eimbcke.

Lake Tahoe is de tweede film van de jonge Mexicaan Fernando Eimbcke, die een karrenvracht aan prijzen binnensleepte met zijn geslaagde debuut Duck Season (2004). De oogst voor Lake Tahoe is nóg groter. Op het festival van Berlijn, waar de film begin dit jaar in première ging, werd Lake Tahoe onderscheiden met de Alfred Bauer-prijs, bedoeld voor een film die de filmkunst in een nieuwe richting weet te bewegen, en de prijs van de internationale filmkritiek. Op het festival van Cannes werd Lake Tahoe door diezelfde filmpers vervolgens gepresenteerd als ‘ontdekking van het jaar’.

Temporada de patos

2004 | Komedie

Mexico 2004. Komedie van Fernando Eimbcke. Met o.a. Daniel Miranda, Diego Cataño, Danny Perea en Enrique Arreola.

De veertienjarige vrienden Flama (Miranda) en Moko (Cataño) zijn op zondagmiddag alleen in huis. Ze hebben een ruime voorraad cola en gewelddadige videospelletjes. Het kan niet meer stuk. Tot de stroom uitvalt. Iets later wipt buurmeisje Rita langs en arriveert pizzakoerier Ulyses elf seconden te laat, waarna het toch nog een bijzonder interessante dag wordt. Droogkomisch speelfilmdebuut van de Mexicaanse regisseur Eimbcke, die waarschijnlijk goed naar het vergelijkbare 25 Watts heeft gekeken. Rake observaties over scheidende ouders, vriendschap, eenzaamheid en ontluikende seksualiteit geven de film precies voldoende body. Won tien Ariels (de Mexicaanse Gouden Kalveren).

Perriferico

1999 |

Mexico 1999. Paula Markovitch. Met o.a. Mischel Maldonado, Katia Tirado en Margarita Sanz.

De veertienjarige vrienden Flama (Miranda) en Moko (Cataño) zijn op zondagmiddag alleen in huis. Ze hebben een ruime voorraad cola en gewelddadige videospelletjes. Het kan niet meer stuk. Tot de stroom uitvalt. Iets later wipt buurmeisje Rita langs en arriveert pizzakoerier Ulyses elf seconden te laat, waarna het toch nog een bijzonder interessante dag wordt. Droogkomisch speelfilmdebuut van de Mexicaanse regisseur Eimbcke, die waarschijnlijk goed naar het vergelijkbare 25 Watts heeft gekeken. Rake observaties over scheidende ouders, vriendschap, eenzaamheid en ontluikende seksualiteit geven de film precies voldoende body. Won tien Ariels (de Mexicaanse Gouden Kalveren).