Joy Fleury: regie.
Er zijn 3 films gevonden.

La fête des pères
Frankrijk 1990. Komedie van Joy Fleury. Met o.a. Thierry Lhermitte, Alain Souchon, Michèle Presle, Gunilla Karlzen en Rémi Martin.
Joy Fleury: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
La fète des pères
Frankrijk 1989. Korte film van Joy Fleury. Met o.a. Gunilla Karlzen, Alain Souchon en Thierry Lhermitte.
Joy Fleury: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Tristesse et beauté
Frankrijk 1985. Drama van Joy Fleury. Met o.a. Charlotte Rampling, Andrzej Zulawski, Myriem Roussel, Béatrice Agenin en Jean-Claude Adelin.
Joy Fleury: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik

La fête des pères

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Joy Fleury. Met o.a. Thierry Lhermitte, Alain Souchon, Michèle Presle, Gunilla Karlzen en Rémi Martin.

Twee homoseksuele mannen, al enige tijd een 'echtpaar', willen een kind. Na mislukte pogingen om voor veel geld tot adoptie over te gaan, ontmoeten zij op een Caraïbisch strand Presle, die zwaar aan de grond zit en wel een kind wil baren op voorwaarde dat een van hen met hen naar bed gaat. Een banale komedie over een gevoelig thema, dat behoorlijk gespeeld wordt en verdienstelijk geregisseerd is. Scenario van Pierre Grillet en Fleury. Manuel Teran hanteerde de camera.

La fète des pères

1989 | Korte film, Komedie

Frankrijk 1989. Korte film van Joy Fleury. Met o.a. Gunilla Karlzen, Alain Souchon en Thierry Lhermitte.

Twee homoseksuele mannen, al enige tijd een 'echtpaar', willen een kind. Na mislukte pogingen om voor veel geld tot adoptie over te gaan, ontmoeten zij op een Caraïbisch strand Presle, die zwaar aan de grond zit en wel een kind wil baren op voorwaarde dat een van hen met hen naar bed gaat. Een banale komedie over een gevoelig thema, dat behoorlijk gespeeld wordt en verdienstelijk geregisseerd is. Scenario van Pierre Grillet en Fleury. Manuel Teran hanteerde de camera.

Tristesse et beauté

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Joy Fleury. Met o.a. Charlotte Rampling, Andrzej Zulawski, Myriem Roussel, Béatrice Agenin en Jean-Claude Adelin.

Met het situeren van de subtiele en briljante roman van de Japanse schrijver Yasunari Kawabata in Frankrijk heeft de regisseuse een kardinale fout begaan. Uit de mond van weinig geloofwaardige - want slecht geregisseerde - acteurs, klinken de verplichte, wat al te literaire dialogen nergens naar. Deze chaotische film, vol stilistische en volledig overbodige kunstgrepen, gaat dan ook ten onder in melodrama van de ergste soort: dit is niet meer Kawabata, maar d'Annunzio! Ambitie is prima zolang het resultaat maar geen algehele mislukking is.

imdb: Zoek Joy Fleury op IMDB