René Vautier

Le ciné colonial

Frankrijk​/​​Tunesië 1997. Documentaire van Moktar Ladjimi. Met o.a. Ahmed Attia, Néjib Ayad, Abdelkader Benali, Farida Bolyazid en Férid Boughedir.

La Folle de Toujane ou Comment on devient un ennemi de l'intérieur

Frankrijk 1974. Drama van René Vautier en Nicole Le Garrec. Met o.a. Gilles Servat en Micheline Welter.

De jeugdvrienden Gilles en Gwenn, beide Bretons, hebben een verschillend noodlot. Zij gaat weg uit Bretagne en wordt omroepster voor de ORTF die de regering steunt. Gilles wordt benoemd als onderwijzer in Toujane (Tunesië) waar hij uiteindelijk partij kiest voor de FLN in Algerië nadat hij in Toujane moeilijkheden met de Franse machthebbers heeft gehad. Terug in Bretagne ontdekt hij dat zijn ouders uit hun huis zijn gezet door het leger omdat er een militair terrein moet komen. Hij probeert de dorpelingen tot opstand te brengen maar stuit op hun passiviteit. Hierna pleegt hij zelfmoord op een mijnenveld. We kennen al meer films van Vautier die over de Algerijnse oorlog gaan. Deze film, traag maar veelomvattend, kan hier ook onder geschaard worden: een echte liefde voor Noord-Afrika, een antikolonialistisch standpunt en ook een beschouwing van de eenzaamheid van de mens van goede wil tegen de wet van de macht. Hij maakt op een bijzondere manier gebruik van de natuur en laat de autochtonen op een buitengewoon echte manier spreken. Een gelauwerd low-budget werk.

Avoir vingt ans dans les Aurès

Frankrijk 1971. Oorlogsfilm van René Vautier. Met o.a. Alexandre Arcady, Yves Branellec, Philippe Brizart, Jacques Canselier en Hamid Djellouli.

Dapper oorlogsdrama over een groep vrienden die gezamenlijk besluiten niet deel te nemen aan feitelijk oorlogsgeweld, maar zich te beperken tot verkenningsacties. Eén voor één worden ze, door omstandigheden, gedwongen hun belofte te breken, behalve één onder hen. Hij bevrijdt op een nacht een ter dood veroordeelde Algerijn en slaat met hem op de vlucht. Gebaseerd op authentieke feiten wordt de film nogal gehinderd door de slordige regie en dito produktie, hoewel het thema op zich sterk en interessant genoeg is om de film over z'n zwakke momenten heen te helpen. Het scenario is van regisseur Vautier. Het camerawerk is van Pierre Clément.