Gilette Barbier: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Lourdes

2009 | Drama

Oostenrijk​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 2009. Drama van Jessica Hausner. Met o.a. Sylvie Testud, Léa Seydoux, Gilette Barbier, Gerhard Liebmann en Bruno Todeschini.

Vanaf de nek verlamde Christine komt, net als de andere deelnemers aan de georganiseerde reis, naar bedevaartplaats Lourdes hopende op een wonder. Dat inderdaad komt, en toch ook weer niet. Trefzekere film van de Oostenrijkse Hausner mist de vileine kijk op de medemens van landgenoten Haneke en Seidl, maar weet een vergelijkbaar droefgeestige sfeer te creëren. Film is nergens voorspelbaar en de fraai gekadreerde beelden zijn allemaal raak en, voor een zo vaak gefilmd onderwerp als Lourdes, opvallend fris.

Un pull par-dessus l'autre

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Annie Girardot, Félicité Chaton, Raoul Billerey, Philippe Torreton en Marie Matheron.

Drie turven hoog en maar net tien. Chaton weet al waar Abraham de mosterd haalt. Ze woont in een armoedige buurt waar je moet vechten om te overleven. Ze zorgt in haar eentje voor 'haar' gezin: vader en haar vijf-jarige, doofstomme broertje. Op een dag raakt vader betrokken in een vechtpartijtje en hij belandt in de bak. De kinderen gaan er vandoor, maar worden al gauw opgepakt door de politie. Chaton komt in het pleeggezin van Cordy en Billerey, terwijl de jongen in een weeshuis wordt geplaatst. Chaton lijkt door haar zelfstandigheid opstandig en compromisloos. Ze weigert Cordy te gehoorzamen. Een tedere, intimistische variatie op het thema van het gezin dat uiteengevallen is. Dankzij het sterke spel van Cordy en vooral de jonge Chaton vervalt de film niet in goedkope sentimentaliteit. Colo Tavernier O'Hagan schreef het scenario, dat door Roberto Venturi in beelden omgezet werd.

Rhésus Roméo

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Philippe Le Guay. Met o.a. Isabelle Pasco, Anthony Delon, Philippe Clévenot, Judith Magre en Philippe Laudenbach.

Kapster Jo[KA3]elle (Pasco) stelt zich als donor beschikbaar om ruggemerg af te staan voor een kankerpati[KA3]ent. Ze belooft daarbij absolute anonimiteit in acht te nemen. Zij mag niet weten voor wie het merg bestemd is. Haar nieuwsgierigheid overwint echter en ze slaagt erin het dossier in te kijken. De zieke is Arnaud (Delon) en ze besluit de jongeman op te zoeken. Wanneer ze de knappe verschijning ziet, raakt ze op slag smoorverliefd. Vergezocht en ongeloofwaardig melodrama rond een verboden liefde. De acteurs doen hun best om het scenario van regisseur Le Guay (hier in zijn tv-debuut) en Lou Jeunet wat op te vijzelen, maar slagen er slechts gedeeltelijk in. Fotografie van Pierre Novion.

Julie Lescaut

1991 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1991. Misdaad van Caroline Huppert en Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Angier, Blanchette Brunoy, Eric Prat en Mouss Diouf.

Genest (Julie Lescaut) wordt eindelijk bevorderd tot commissaris van politie in een voorstad, waar veel fabrieken staan en dat voornamelijk bewoond wordt door migranten. Nog voordat ze aan de mensen heeft kunnen wennen, krijgt ze een belangrijke zaak in de schoot geworpen: de ontvoering van een kind. Omdat ze zelf moeder is, is ze vastbesloten de zaak op te lossen. Routineuze politiefilm die echter opvalt omdat hij aandacht besteedt aan de moeilijkheden die de politie ondervindt in een wijk met verschillende culturen. Erg veel schokkends heeft het scenario van Alexis Lecaye en Michèle Letellier, naar een roman van Lecaye niet te bieden. Film uit blik voor massaconsumptie, gefotografeerd door Jean Monsigny.

Madame le juge: 2 + 2 = 4

1978 | Misdaad, Mysterie

Frankrijk 1978. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Simone Signoret, Jean-Claude Dauphin, Didier Haudepin, François Perrot en Michel Vitold.

In deze aflevering krijgt Signoret de gelegenheid een rol te spelen van de onderzoeksrechter met een warm moedergevoel. Als de achttien-jarige Ferreux beschuldigd wordt van de dubbele moord op zijn ouders, twijfelt zij eraan of hij schuldig is. Ze bouwt buiten de rechtbank-sfeer een vertrouwensrelatie op met de wees, die de indruk wekt een ongelukkige jeugd te hebben gehad. Finaal bekent hij haar de dader te zijn en uit verveling gehandeld te hebben. Een puik scenario van de regisseur naar de figuren van Raymond Thevenin en sterk spel van de hoofdrollen. De titel slaat op het feit dat een plus een geen twee hoeft te zijn.

Les doigts dans la tête

1974 | Drama, Komedie

Frankrijk 1974. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Christophe Soto, Olivier Bousquet, Ann Zacharias, Roselyne Vuillaume en Martin Trévières.

Een jonge arbeider wordt ontslagen en moet de kamer ontruimen voor zijn opvolger. Samen met een vriend, een vrouwelijke collega en zijn vriendin gaat hij die kamer bezetten om schadevergoeding te verkrijgen. Het aanvankelijke enthousiasme wordt algauw gedoofd. Dit sociale drama is een regie-debuut met af en toe wat opmerkelijke spontaniteit en vanzelfsprekende humor. Scenario van regisseur Doillon en Philippe Defrance. Camerawerk van Yves Lafaye.