Serge Michel: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

La puce à l'oreille

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Freddy Charles. Met o.a. Serge Michel, Jean-Pierre Loriot, Raymond Pera, Robert Roanne en Jacques Lippe.

Bewerking van één van de beroemdste komedies van Georges Feydau, die sinds haar verschijning bijna een eeuw geleden, voortdurend opnieuw werd opgevoerd. De regisseur stelt zich ermee tevreden de overigens opmerkelijke enscenering van Jean-Pierre Rey te verfilmen met een bezetting waarbij alleen Michel en Lippe boven het gemiddelde uitsteken.

Gros Coeurs

1987 | Komedie, Sportfilm

België 1987. Komedie van Pierre Joassin. Met o.a. Bernard Le Coq, Fanny Cottençon, Ronny Coutteure, Amandine Rajau en Isabelle Gloria.

`Grote helden` slaat op de racers die veel lef tonen en zodoende allerlei risico`s nemen en ook lopen. De voor- en tegenspoed van een racer, zijn dochter, zijn ma[KA4]itresse en zijn monteur. Dat is eigenlijk niet genoeg voor een scenario (geschreven door de regisseur zelf) maar wel een opeenvolging van niet op elkaar aansluitende scènes, voorspelbare situaties, cliché's en een overdaad aan soms leuke maar soms inhoudelijk weinig voorstellende dialogen. Kortom, een onbeduidende parade van modieuze gemeenplaatsen. De acteurs zijn best sympathiek maar hun talent is vrij beperkt. Het camerawerk is van Jean-Claude Neckelbrouck.

San Francisco

1986 | Komedie

België 1986. Komedie van Freddy Charles. Met o.a. Rufus, Mimi Bedin, Henry Guybet, Michel Israel en Jean Noben.

Nestor is een verlegen, teruggetrokken en onbeholpen jongeman. In stilte verliefd en vaak het slachtoffer van de grappen van zijn vrienden. Dan doet hij op een dag iedereen versteld staan door in het bezit te zijn van een retourtje San Fransisco... Een veel te mager thema voor deze uitgerekte en langdradige speelfilm, die op goed geluk aan elkaar is geplakt en een grote hoeveelheid opvulling bevat. Allemaal nietszeggend, ook al doet Rufus nog zo zijn best. Ook bekend als AEROPORT.

Attention à la couleur

1979 | Drama

België 1979. Drama van Pierre Manuel en Jean Libon. Met o.a. Marc-Henri Wajnberg, Alix Pierre-Louis en Serge Michel.

Een jonge werkloze vestigt zich in Brussel. Hij gaat wonen in een huis vol immigranten in een wijk die wordt `gerenoveerd`, zoals dat heet. Terwijl hij (af en toe) naar werk zoekt, bekijkt hij hoe iedereen om hem leeft. Nee, dit is niet MON ONCLE. Dit heet een documentaire, en is een moeizame versie van TRANCHES DE VIE. Inclusief projectontwikkelaars, verborgen racisme, zware arbeid, de kansloze jeugd en uiteenvallende sociale banden. Een inconsequente hoofdpersoon en een geromantiseerd verslag van de crisisjaren, helaas gedateerd en vandaag de dag oninteressant. De beide regisseurs ontbreekt het namelijk aan persoonlijkheid.

La brune que voilà

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Robert Lamoureux, Serge Michel, Anne Carpriau, Colette Emmanuelle en Gisèle Brieux.

Germain, is een verkoper van tweedehands auto's, speelt het klaar met niet minder dan vier vrouwen een liefdesrelatie te onderhouden. Alles gaat goed tot een woedende echtgenoot hem gelast met diens vrouw te breken. Germain belooft het maar hij slaagt er niet in te achterhalen om wie het nu precies gaat. Een reeks misverstanden vormt de structuur van deze boulevardkomedie. De dialogen zijn beter dan de beelden; Lamoureux heeft zich dan ook beperkt tot een bijna letterlijke verfilming van zijn eigen toneelstuk.