Giselle Préville: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Le Témoin

1978 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1978. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Alberto Sordi, Philippe Noiret, Roland Dubillard, Giselle Préville en Paul Crauchet.

Een Italiaanse schilder wordt door een Franse kunst-mecenas naar Reims gehaald voor de restauratie van muurschilderingen in een kathedraal. Zijn introductie in de provinciale bourgeoisie laat hem buitenstaander, zodat hij onbewust zelf de verdenking op zich laadt van een lustmoord. De Franse satiricus Mocky zocht via een co-productie steun van Italiaanse scenarioschrijvers en acteur Sordi die op hun manier specialist zijn in zwarte humor. Zwartgallig pessimisme wordt daardoor versterkt, satirische grappen hinken op twee verschillende benaderingswijzen.

Portrait d'un assassin

1949 | Drama

Frankrijk 1949. Drama van Bernard Roland. Met o.a. Maria Montez, Pierre Brasseur, Erich von Stroheim, Arletty en Jules Berry.

Een vrouwelijke impresario brengt circusartiesten in haar ban, zaait onderlinge rivaliteit en zet hen aan tot steeds riskantere stunts. Dit verward melodrama kreeg van de regie stijl noch eenheid mee, maar de curieuze rolbezetting maakt de film toch bezienswaardig en onbedoeld komisch. Hollywoodster Montez maakt ook in deze Franse film als femme fatale duidelijk waarom ze postuum het idool van intellectuelen zou worden.

Miroir

1947 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1947. Drama van Raymond Lamy. Met o.a. Jean Gabin, Colette Mars, Daniel Gélin, Giselle Préville en Gabrielle Dorziat.

Een gerespecteerde notabele heeft ooit zijn fortuin gemaakt in de smokkel en onderhoudt in zijn `herensoci[KA3]eteit` nog altijd onderwereldcontacten. Een ex-medeplichtige, die de [KA2]echte vader van de notabeles zoon is, ontsnapt uit de lik en wordt gedood omdat de zoon de waarheid niet mag weten. Dit mat gemaakt en clich[KA1]ematig melodrama biedt enig genoegen door het optreden van de jeugdige G[KA1]elin en Carol en een vroege karakterrol van Gabin als quasi-bourgeois van middelbare leeftijd (een rol waar hij met de jaren overtuigend zou ingroeien, maar waarvan hij nu niets terechtbrengt).

L' Entraîneuse

1938 | Drama

Frankrijk 1938. Drama van Albert Valentin. Met o.a. Michèle Morgan, Gilbert Gil, Félicien Tramel, Giselle Préville en Georges Lannes.

Een animeermeisje heeft ondanks haar werk haar illusies intact gehouden, maar de intriges van haar begerige werkgever doen haar liefde voor zijn neef stuklopen. Uit trots gaat ze niet voor hem overstag, maar voor een rijke bezoeker uit de nachtclub. De film werd jaren na de premi[KA2]ere herontdekt en geprezen door de opmerkelijk losse stijl van de regie die de film boven de scenarioconstructie en het melodrama uittilt. (De jong gestorven Valentin had een korte filmcarrière en werd daardoor weinig bekend). De jeugdige Morgan heeft meer vitaliteit en ironie dan gewoonlijk. Het scenario is van Charles Spaak. Het camerawerk is van Günther Rittau.

Le Chemin de Rio

1937 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1937. Drama van Robert Siodmak. Met o.a. Käthe von Nagy, Jules Berry, Jean-Pierre Aumont, Suzy Prim en Charles Granval.

Journalisten stellen een onderzoek in naar de handel in blanke slavinnen. De tweespalt tussen de baas van de organisatie en zijn rechterhand - wiens geliefde zelfmoord heeft gepleegd - leidt tot wraakoefeningen over en weer. Deze film op basis van authentieke gegevens kreeg een melodramatische scenarioverpakking in film-noir traditie en picturaal sfeervolle regie. Henri Jeanson, Herbert Juttke en G. Murray bewerkten het het geschrift van Jean Masson Cargaison Clandestine tot scenario. Camerawerk van René Gaveau.

Aventure à Paris

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Jules Berry, Danièle Parola, Lucien Baroux, Arletty en Germaine Aussey.

Een berooide playboy weet zich in de gunst te manoeuvreren van de miljonair bij wie hij in de schuld staat, maar krijgt scrupules tegenover het meisje dat vergeefs door de rijkaard wordt bemind. Ze gelooft een deel van de weddenschap te zijn en schakelt uit wraak een nichtje met theaterambities in, die echter de miljonair als minnaar en sponsor van haar revue verovert. De vlotte toneelkomedie kreeg een aangepaste filmbewerking, met revuescènes rond het populaire orkest van Ray Ventura. De acteurs zijn te oud voor hun rollen, maar acteren met scherpere ironie dan de dialogen aangeven.