Jean-Paul Lilienfeld: regie, cast en scenario.
Er zijn 16 films gevonden.

Juliette dans son bain

2022 | Komedie

Frankrijk 2022. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. André Dussollier, Marisa Berenson, Charlotte Gabris en Bruno Todeschini.

Acteur André Dussollier (1946) speelt doorgaans fatsoenlijke types, maar in Juliette dans son bain mocht hij naar hartelust duistere uitspattingen uitbeelden. Dat werkt, want de film waarin Dussollier het als rijkaard opneemt tegen een groep kidnappers pakt uiterst onderhoudend uit. Zijn dochter wordt ontvoerd en in ruil voor haar vrijlating moet hij de misdaden uit de doeken doen die hebben geleid tot z'n fortuin. Dat pakt vermakelijk uit, dankzij een snugger stel politiemensen, allerlei kunststukken die symbool staan voor het innerlijke behang van de tycoon, en vooral dankzij het uitgelaten acteerwerk van de zeventiger Dussollier.

Arrêtez-moi

2013 | Thriller

Frankrijk 2013. Thriller van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Sophie Marceau, Miou-Miou, Yann Ebonge, Valérie Bodson en Marc Barbé.

Avond in een vrijwel verlaten politiebureau van een Noord-Franse stad. Een vrouw (Marceau) meldt zich en bekent de moord op haar echtgenoot aan de dienstdoende officier (Miou-Miou). Tien jaar eerder is de kwestie als zelfmoordzaak in de archieven opgeborgen. Naarmate de politiefunctionaris inzicht krijgt in de ontredderde dame tegenover haar, verzet ze zich tegen arrestatie. Klassiek huis clos, vrij naar de Jean Teulé-roman Les lois de la gravité, boeit dankzij de topactrices, desolate locatie en consequent drukkende sfeer. Marceau en Miou-Miou lagen elkaar niet.

La journée de la jupe

2008 | Drama

Frankrijk​/​​België 2008. Drama van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Isabelle Adjani, Denis Podalydès, Yann Collette, Nathalie Besançon en Jackie Berroyer.

Incasseringsvermogen en empathie zijn eindig. Aldus deze nerveuze variant op Entre les murs, het overdadig gelauwerde drama over een lyceumklas in de Parijse betonbanlieue. Lerares op een probleemschool Sonia (een als vanouds intense Adjani) lijdt meer en meer onder de onverholen misogynie en agressie van leerlingen. Tot ze bij het zoveelste conflict het pistool van een van haar pupillen bemachtigt. Sonia gijzelt de klas en stelt een bijzondere eis, eentje die de etters respect voor vrouwen en schoolpersoneel moet bijbrengen. Controversiële actie? Het voorstadbargoens blaffende straatschuim in Lilienfelds deprimerende milieuschets staat garant voor een fiks potje kijkersweerzin.

Comme sur des roulettes

2005 | Komedie

Frankrijk 2005. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Beatriz Segura, Olivier Brocheriou, Frédéric Diefenthal en Beatriz Segua.

Incasseringsvermogen en empathie zijn eindig. Aldus deze nerveuze variant op Entre les murs, het overdadig gelauwerde drama over een lyceumklas in de Parijse betonbanlieue. Lerares op een probleemschool Sonia (een als vanouds intense Adjani) lijdt meer en meer onder de onverholen misogynie en agressie van leerlingen. Tot ze bij het zoveelste conflict het pistool van een van haar pupillen bemachtigt. Sonia gijzelt de klas en stelt een bijzondere eis, eentje die de etters respect voor vrouwen en schoolpersoneel moet bijbrengen. Controversiële actie? Het voorstadbargoens blaffende straatschuim in Lilienfelds deprimerende milieuschets staat garant voor een fiks potje kijkersweerzin.

Qui mange quand?

2004 | Komedie

Frankrijk 2004. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Jean-Paul Comart, Catherine Jacob, Julien Guiomar en André Pousse.

Na de snaakse televisiefilms Qui mange qui? (1998) en Qui mange quoi? (2002) is actrice Catherine Jacob opnieuw op stoom als kloeke warenkeurmeester Rose, deze keer met een kersvers zoontje. Kapstok voor de komedie is het feit dat het jongetje zijn moeder aanspreekt als papa en vice versa. De kinderpsycholoog suggereert traditionelere bezigheden dus stort moeder zich op ontbijtproducten en vader op de ruimtevaart. Babysitter René (Guiomar), een ex-gevangene, heeft ondertussen vrij spel en zet de koter in voor een reclamecampagne voor ontbijtgraan, het product dat Rose probeert van de markt te krijgen vanwege schadelijke stoffen.

HS

2001 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​België 2001. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Dieudonné, Lambert Wilson, François Berléand, Lorànt Deutsch en Jackie Berroyer.

Na de snaakse televisiefilms Qui mange qui? (1998) en Qui mange quoi? (2002) is actrice Catherine Jacob opnieuw op stoom als kloeke warenkeurmeester Rose, deze keer met een kersvers zoontje. Kapstok voor de komedie is het feit dat het jongetje zijn moeder aanspreekt als papa en vice versa. De kinderpsycholoog suggereert traditionelere bezigheden dus stort moeder zich op ontbijtproducten en vader op de ruimtevaart. Babysitter René (Guiomar), een ex-gevangene, heeft ondertussen vrij spel en zet de koter in voor een reclamecampagne voor ontbijtgraan, het product dat Rose probeert van de markt te krijgen vanwege schadelijke stoffen.

Quatre garçons, pleins d'avenir

1997 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1997. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Olivier Brocheriou, Stéphan Guerin-Tille, Oliver Sitruk, Éric Berger en Thierry Lhermitte.

Na de snaakse televisiefilms Qui mange qui? (1998) en Qui mange quoi? (2002) is actrice Catherine Jacob opnieuw op stoom als kloeke warenkeurmeester Rose, deze keer met een kersvers zoontje. Kapstok voor de komedie is het feit dat het jongetje zijn moeder aanspreekt als papa en vice versa. De kinderpsycholoog suggereert traditionelere bezigheden dus stort moeder zich op ontbijtproducten en vader op de ruimtevaart. Babysitter René (Guiomar), een ex-gevangene, heeft ondertussen vrij spel en zet de koter in voor een reclamecampagne voor ontbijtgraan, het product dat Rose probeert van de markt te krijgen vanwege schadelijke stoffen.

X,Y

1996 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1996. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Clémentine Célarié, Patrick Braoudé, Jenny Clève, Maurice Chevit en Patricia Malvoisin.

Na de snaakse televisiefilms Qui mange qui? (1998) en Qui mange quoi? (2002) is actrice Catherine Jacob opnieuw op stoom als kloeke warenkeurmeester Rose, deze keer met een kersvers zoontje. Kapstok voor de komedie is het feit dat het jongetje zijn moeder aanspreekt als papa en vice versa. De kinderpsycholoog suggereert traditionelere bezigheden dus stort moeder zich op ontbijtproducten en vader op de ruimtevaart. Babysitter René (Guiomar), een ex-gevangene, heeft ondertussen vrij spel en zet de koter in voor een reclamecampagne voor ontbijtgraan, het product dat Rose probeert van de markt te krijgen vanwege schadelijke stoffen.

L'écran témoin: X Y

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Jenny Clève, Patrick Braoudé en Clémentine Célarié.

Na de snaakse televisiefilms Qui mange qui? (1998) en Qui mange quoi? (2002) is actrice Catherine Jacob opnieuw op stoom als kloeke warenkeurmeester Rose, deze keer met een kersvers zoontje. Kapstok voor de komedie is het feit dat het jongetje zijn moeder aanspreekt als papa en vice versa. De kinderpsycholoog suggereert traditionelere bezigheden dus stort moeder zich op ontbijtproducten en vader op de ruimtevaart. Babysitter René (Guiomar), een ex-gevangene, heeft ondertussen vrij spel en zet de koter in voor een reclamecampagne voor ontbijtgraan, het product dat Rose probeert van de markt te krijgen vanwege schadelijke stoffen.

Sa dernière lettre

1994 | Drama

Zwitserland​/​​Nederland​/​​Frankrijk​/​​België 1994. Drama van Serge Meynard en Serge Maynard. Met o.a. Marc Jolivet, Jean-Baptiste Begny, Anaïs Jeanneret, Catherine Frot en Martine Sarcey.

De tien-jarige Begny gedraagt zich vijandig tegenover zijn vader Jolivet sinds die zijn moeder Frot verliet voor de jongere Jeanneret. Frot heeft de scheiding nooit kunnen verwerken en pleegt uiteindelijk zelfmoord. Ze laat een brief achter voor haar zoon, waarin ze de redenen van haar daad verklaart, maar de jongen beschuldigt zijn vader van moord. Hij beweert dat hij zijn moeder uit het venster heeft geduwd. Jolivet weigert zich te verdedigen, en dat brengt de jongen in de war. Een onzinnige wraakactie van een jongen wiens leven verscheurd is door de scheiding van zijn ouders. Scenarioschrijvers Natalie Carter en Meynard hebben dit gegeven op zeer gevoelige wijze behandeld, en de jonge Begny steelt probleemloos de show, al leveren ook de volwassen acteurs een aanvaardbare prestatie. Een film die tot nadenken stemt. Sobere beelden van Michel Amathieu.

De zevende hemel

1993 | Komedie, Romantiek

Nederland​/​​België 1993. Komedie van Jean-Paul Lilienfeld. Met o.a. Urbanus, Renée Soutendijk, Peter Van den Begin, Ann Petersen en Kitty Courbois.

Weinig indrukwekkend regiedebuut van Frans acteur Lilienfeld waarin Vlaamse graphals Urbanus buurvrouw Soutendijk, die zelfmoord wil plegen, het leven redt. Hij doet zich voor als haar engelbewaarder en zij trekken er samen op uit wat dan aanleiding moet geven tot situatiehumor. Later blijkt dat Soutendijk eigenlijk Urbanus' engelbewaarder is en zij zorgt voor wat geluk in zijn schlemielachtige leven. Wat zich als een vriendelijk romantisch sprookje aankondigt, ontaardt in amateuristisch gestoethaspel rond een beschadigde anti-held. Urbanus, die als acteur beslist wat in zijn mars heeft, verdiende een veel beter script en regisseur. Het nadrukkelijke happy end is een van de banaalste uit de lange rij in de filmgeschiedenis. Soutendijk, die per se een komische rol wilde spelen, heeft niet alleen weinig ervaring met de eisen van het genre, maar faalt zelfs als aangeefster.

Génial, mes parents divorcent!

1991 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1991. Familiefilm van Patrick Braoudé. Met o.a. Clémentine Célarié, Patrick Braoudé, Jean-Paul Lilienfeld, François Berléand en Adrien Dirand.

Op de basisschool wedijveren twee bendes met elkaar, die van de kinderen met gescheiden ouders en die van de anderen. De gescheidenen zijn het minst in aantal en stellen alles in het werk verdeeldheid te zaaien in zoveel mogelijk families, zodat hun groep groter wordt. Een iel thema, en het is de vraag of het gepast is zoiets vanuit komische hoek te benaderen, en daarbij alles wat minder grappig is te verdoezelen. Een onbeholpen en slordige regie. Het gaat dan ook om een low budget-film, en bovendien een debuut. De jonge acteurs doen het beter dan de weinig doorwrochte vertelling.

Le silence d'ailleurs

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Guy Mouyal. Met o.a. Clémentine Célarié, Michel Galabru, Daniel Olbrychski en Jean-Paul Lilienfeld.

Christophe is twaalf jaar en woont met zijn moeder en de man die in de plaats is gekomen van zijn weggelopen vader. Het kind en de man kunnen het slecht met elkaar vinden, terwijl de moeder heimelijk hoopt op de terugkeer van Christophe's vader. Hoewel het tegenwoordig mode is om een kind een belangrijke rol in een film te geven, betekent dat nog niet dat een film dan ook automatisch goed is. Blunders, nodeloze herhalingen en een wat aarzelend scenario mogen er ook dan niet in voorkomen. Niettemin doen er goede acteurs aan deze film mee en bevat hij een sfeervolle beschrijving van het afgelegen en eenzame benzinestation.

L'été en pente douce

1987 | Komedie, Drama

Frankrijk 1987. Komedie van Gérard Krawczyk. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Jacques Villeret, Pauline Lafont, Guy Marchand en Jean Bouise.

Stuurloze Stéphane 'Fane' Leheurt trekt met zwoele paramour Lilas naar de Haute-Garonne in het huis van zijn zojuist overleden moeder. Daar ontfermt hij zich over broer Mo, die een hersenbeschadiging heeft. Mooie kleine acteursfilm naar de roman van genreliteratuurcoryfee Pierre Pelot toont een verlaat zelfreddende nieuwkomer in een vijandige dorpsgemeenschap. Bacri oefent hier voor zijn latere Bromsnor-persona. Schoonheid Lafont (1963-1988) verdween tijdens een impromptu Cevennen-wandeling en werd drie maanden later in een ravijn gevonden: een val was haar fataal geworden.

L' Oeil Au Beurre Noir

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Serge Maynard. Met o.a. Jean-Paul Lilienfeld, Patrick Braoudé en Julie Jézéquel.

Stuurloze Stéphane 'Fane' Leheurt trekt met zwoele paramour Lilas naar de Haute-Garonne in het huis van zijn zojuist overleden moeder. Daar ontfermt hij zich over broer Mo, die een hersenbeschadiging heeft. Mooie kleine acteursfilm naar de roman van genreliteratuurcoryfee Pierre Pelot toont een verlaat zelfreddende nieuwkomer in een vijandige dorpsgemeenschap. Bacri oefent hier voor zijn latere Bromsnor-persona. Schoonheid Lafont (1963-1988) verdween tijdens een impromptu Cevennen-wandeling en werd drie maanden later in een ravijn gevonden: een val was haar fataal geworden.

Ma femme s'appelle Reviens

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Blanc, Anémone, Xavier Saint-Macary, Catherine Gandois en Pascale Rocard.

De door zijn vrouw verlaten arts en een fotografe, die ook door haar minnaar in de steek is gelaten, wonen in hetzelfde flatgebouw en zoeken - na kortstondige affaires die weinig soelaas bieden - steun bij elkaar in een verhouding zonder verliefdheid, maar gebaseerd op de solidere basis van vriendschap. De uit het café-theater voortgekomen acteurs en regisseur veranderen ietwat van genre door de uitbundige vrolijkheid te vervangen door melancholieke zelfspot, maar het resultaat is nogal halfzacht en bovendien toneelmatig. Het lef van de fysiek weinig aantrekkelijke hoofdrollen is onvoldoende om de film te redden. Scenario van Joseph Morhaim.