Brigitte Sy

Regisseur	VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2010	Les mains libres

Les ogres

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Léa Fehner. Met o.a. François Fehner, Marion Bouvarel, Marc Barbé, Adèle Haenel en Lola Dueñas.

Bitterzoet drama over het reizende theatergezelschap Davaï heeft oog voor vrijwel alle leden, maar zoomt in op de dominante directeur François en diens vrouw Marion (gespeeld door Fehners echte ouders) en de huwelijkscrisis die ze doormaken. De film is energiek, soms op het chaotische af, en meer een aaneenschakeling van gebeurtenissen dan een vastomlijnd verhaal, maar de kleurrijke personages zijn levensecht en weten altijd te boeien. Met ruim twee uur wel iets te lang. Desondanks: winnaar van VPRO's eerste Big Screen Award op IFFR 2016.

Une vie meilleure

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Cédric Kahn. Met o.a. Guillaume Canet, Leïla Bekhti, Slimane Khettabi, Nicolas Abraham en François Favrat.

Een beter leven, dat is waar de impulsieve, koppige chefkok Yann en zijn nieuwe vriendin Nadia van dromen als ze een verlaten bouwval nabij een idyllisch meertje verbouwen tot restaurant. Maar bij gebrek aan eigen vermogen sluit Yann meerdere dubieuze kredieten af, en verandert droom al snel in nachtmerrie. Het grauwe realisme past thriller-regisseur Kahn verrassend goed, en met name op de momenten dat hij liefde en tederheid te midden van alle ellende vindt, is Une vie meilleure een prachtige familietragedie.

Vandal

2013 | Drama

Frankrijk/België 2013. Drama van Hélier Cisterne. Met o.a. Zinedine Benchenine, Chloé Lecerf, Emile Berling, Jean-Marc Barr en Brigitte Sy.

De vijftienjarige Chérif is een rebelse en eenzame tiener. Ten einde raad besluit zijn moeder hem onder te brengen bij zijn oom en tante in Straatsburg. Chérif stikt in dit nieuwe leven maar ontdekt een uitweg: die van de graffitikunstenaars, die 's nachts de muren van de stad bewerken.

La guerre est déclarée

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Valérie Donzelli. Met o.a. Valérie Donzelli, Jérémie Elkaïm, Brigitte Sy, Elina Löwensohn en Michèle Moretti.

Levendige, lichtvoetige tragikomedie over Romeo (Jérémie Elkaïm) en Juliette (Valérie Donzelli) die vechten voor hun relatie nadat blijkt dat hun anderhalf jaar oude zoontje een hersentumor heeft. Hoofdrolspelers en coscenaristen Donzelli en Elkaïm vinden humor in hun autobiografische ellende zonder aan de ernst van de situatie af te doen. De sfeervolle, met muziek doorspekte film is vanwege zijn speelse camerawerk, jumpcuts, voice-overs en romantische verhaallijn wel vergeleken met het beste werk uit de Nouvelle Vague, maar dat is te veel eer.

Les mains libres

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Brigitte Sy. Met o.a. Carlo Brandt, Noémie Lvovsky, Denis Maréchal en Adama Doumbia.

Film in een film over een producent, Barbara (Elkabetz), die tweewekelijks in een gevangenis bij Parijs meewerkt aan een film die is geschreven door en voor gevangenen. Gaandeweg het project raakt ze bedwelmd door de uitstraling van een van haar spelers, Michel (Brandt). Steels verbaal en non-verbaal contact wakkert de omgang aan tot een onmogelijke liefde. De complexe charme van Israëlisch-Franse actrice Ronit Elkabetz (Jaffa, The Band's Visit) is eigenhandig ruim voldoende voor ruim anderhalf uur licht intellectueel escapisme. Gebaseerd op de korte film L'endroit idéal (2008) van dezelfde makers en spelers.

Cantique de la racaille

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Vincent Ravalec. Met o.a. Yvan Attal, Virginie Lanoué, Yann Collette, Marc Lavoine en Claire Nebout.

Over de avonturen van Gaston (Attal), een verachtelijk helertje, dat van alles en nog wat versjachert. Hij woont in de weinig chique Parijse voorstad Saint-Denis. Zijn maat is Sa[KA3]id die een bar runt, waar het schuim der natie zich komt laven. Gaston leert Marie-Pierre (Lanoue) kennen en algauw gaat ze bij hem hokken. Vervolgens begint hij de onderneming Extramill, die algauw te goeder naam en faam bekend staat en zich gunstig ontwikkelt. De levensstandaard van Gaston verbetert aanzienlijk en hij kan zich veroorloven om in dure restaurants te gaan eten en nachtclubs te bezoeken. Een jeugdzonde haalt hem echter in, zijn vriendin laat hem stikken en hij verliest alles. Debuterend scenarioschrijver-regisseur Ravalec bewerkte zijn eigen debuutroman voor het witte doek. Het resultaat is een vertelling, die het moet hebben van de voice-over en het intimistische beeld dat hij geschapen heeft. De dialogen zijn even gemakkelijk als indringend, die in combinatie met de doldwaze streken van de held onvoldoende kracht geven aan de vertelling, die beheerst wordt door de gekunstelde logica van het noodlot. Helaas riekt deze eersteling van Ravalec te veel naar ijdeltuiterij. Het camerawerk is van Philippe Lesourd.

J'entends plus la guitare

1991 | Misdaad, Drama, Erotiek

Frankrijk 1991. Misdaad van Philippe Garrel. Met o.a. Yann Collette, Mireille Perrier, Brigitte Sy, Johanna ter Steege en Benoît Régent.

Gerard heeft een zekere mate van geluk teruggevonden in het gezelschap van zijn geliefde. Ze wonen een tijdje in Positano met een ander echtpaar en keren vervolgens naar Parijs terug, waar Gerard (Regent) zijn tijd doorbrengt met het bespelen van zijn gitaar, het roken van hasjiesj en het bepraten van zijn ex- vriendin, die hem heeft verlaten voor een andere man. Alle films van deze - soms experimentele - regisseur moeten het doen zonder scenario en zijn echte introspectieve röntgenopnamen van zijn personages. Deze keer wordt er een serie contemplatieve sequenties gekoppeld aan een aantal marginale individuën. Het soort film dat de een boeit en de ander irriteert, maar dat in ieder geval zeer persoonlijk te noemen is. Gebruikelijke en tamelijk onbekende maar overtuigende acteurs. Marc Cholodenko schreef mee aan de subtiele en genuanceerde dialogen.

Baisers de secours, Les

1989 |

Frankrijk 1989. Philippe Garrel. Met o.a. Anémone, Brigitte Sy, Maurice Garrel, Philippe Garrel en Louis Garrel.

De avant garde-filmer bij uitstek, Philippe Garrel, wekt verwondering met dit werk. Het thema lijkt op het eerste gezicht erg simpel: het is het verhaal van een scheiding en de terugkeer in de huiselijke haard. Echter, in de film wordt nog een film opgenomen! Bovendien gaat het om een heus familieproject. Met uitzondering van An[KA1]emone behoren alle spelers of tot de familie Garrel of tot hun vriendenkring. De dialogen, die opvallen door hun discretie en geloofwaardigheid, zijn van Marc Cholodenko. Belichting en camerawerk (van Jacques Loiseleux) scheppen een dromerige sfeer. Er ontstaat een ontroerende huiselijke realiteit. Een keerpunt in de carrière van deze regisseur.

op televisie
2 uitzendingen

Reageer

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2011	Une vie meilleure
2013	Vandal
2011	La guerre est déclarée
1998	Cantique de la racaille
1991	J'entends plus la guitare
1989	Baisers de secours, Les