Margaret Booth: montage.
Er zijn 4 films gevonden.

Romeo and Juliet

1936 | Drama, Romantiek, Komedie

Verenigde Staten 1936. Drama van George Cukor. Met o.a. Norma Shearer, Leslie Howard, John Barrymore, Edna May Oliver en Basil Rathbone.

Goed geacteerde, weelderige produktie van Shakespeare's toneelstuk over noodlottige geliefden. Howard en Shearer zijn zo goed dat men vergeet dat ze te oud zijn voor hun rol. Niet de grote film die het had kunnen zijn, maar een hele goede.

Mutiny on the Bounty

1935 | Avonturenfilm, Historische film, Drama

Verenigde Staten 1935. Avonturenfilm van Frank Lloyd. Met o.a. Charles Laughton, Clark Gable, Franchot Tone, Herbert Mundin en Eddie Quillan.

Op 28 April 1789 licht de Britse navy-klipper 'Bounty' het anker voor een wetenschappelijke expeditie naar het gebied rondom Tahiti. De wrede, gewetenloze kapitein Bligh voert het bevel, zijn eerste officier is Fletcher Christian. Na een verkwikkend oponthoud op een idyllisch eilandje besluit Christian op de terugreis, gesteund door de meerderheid van de bemanning, Bligh te ontheffen van zijn bevel: de muiterij is een feit. Deze versie ligt nog steeds vele zeemijlen voor op de herverfilmingen.

The Barretts of Wimpole Street

1934 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1934. Romantiek van Sidney Franklin. Met o.a. Norma Shearer, Fredric March, Charles Laughton, Maureen O'Sullivan en Katherine Alexander.

Knappe MGM-produktie van een klassiek liefdesverhaal van Elizabeth Barrett en Robert Browning in het Engeland van de 19e eeuw. Goed gespeelde romance misschien wat zwaar aangezet, tussen Elizabeth Barrett en de dichter Robert Browning, die Elizabeth redt van haar dominante vader (Laughton) en met haar trouwt. Regisseur Franklin maakte de film opnieuw in 1957. Hertiteld voor tv: THE FORBIDDEN ALLIANCE.

Bombshell

1933 | Komedie

Verenigde Staten 1933. Komedie van Victor Fleming. Met o.a. Jean Harlow, Lee Tracy, Frank Morgan, Franchot Tone en Una Merkel.

Harlow is een gevierde actrice, maar ze is het beu om voortdurend als blonde seksbom bestempeld te worden. Ze wil een ander imago en kondigt een huwelijk aan met een markies. Vervolgens komt de publiciteitsmachine van de studio in werking en alles verloopt helemaal anders dan Harlow zich had voorgesteld. Ongetwijfeld Harlows beste komedie, waarin ze bijna zichzelf speelt. De humor is nog steeds te pruimen. Het scenario van Jules Furthman en John Lee Mahin, naar een toneelstuk van Caroline Francke en Mack Crane, geeft al het vermelde talent op de titelrol volop de kans om zich te bewijzen. Bovendien geeft de film een goede indruk van de sterren-manipulaties van de grote studio's in het Hollywood van de jaren 1930. Voor de fotografie werd beroep gedaan op Chester Lyons en Harold G. Rosson. Ook bekend als BLONDE BOMBSHELL.