Alexandra Gonin: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Le refuge : Vieux gamin

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Claude Ginberg. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Dora Doll, Mathilde Lettry en Marie-Charlotte Dutot.

Door met haar fiets te botsen op een ziek schaap komt de jonge Adeline (Lettry) zwaar ten val. Veearts Paul (Leroux), die ter hulp geroepen wordt, stuurt V[KA1]eronique (Dessez) met het meisje naar het hospitaal, terwijl hij het schaap onderzoekt. Het enige dat Adeline aan het ongeval overhoudt is een buil, maar Paul stelt bij het schaap een besmettelijke vorm van t.b.c. vast. Hij neemt onmiddellijk de nodige maatregelen. Ondertussen maakt Adeline in het hospitaal kennis met Elsa (Dutot), een leeftijdsgenote die aan leukemie lijdt. Paul ontfermt zich over een oude ezel die door de ziekte ondermijnd wordt. Op uitnodiging van V[KA1]eronique komt Elsa enkele dagen doorbrengen in Henriette`s (Doll) huis om op krachten te komen. Ze verzorgt de ezel en diens naderende dood helpt haar om haar eigen ziekte te aanvaarden. Een gevoelig portret van de vriendschap tussen een ziek meisje en een stervend dier. De kaap van de gemakkelijke sentimentaliteit werd met succes omzeild, zodat je een aangrijpend verhaal krijgt dat tot op het einde blijft boeien. De kijker wordt volledig ingepalmd door de twee meisjes. Intelligent scenario van Françoise Pasquini en Jean-Paul Demure. Fotografie is van Paul Bonis.

Une femme d'honneur : Pirates de la route

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Corinne Touzet, Philippe Leroy, Yves Beneyton, Pierre-Marie Escourou en Franck Capillery.

Door met haar fiets te botsen op een ziek schaap komt de jonge Adeline (Lettry) zwaar ten val. Veearts Paul (Leroux), die ter hulp geroepen wordt, stuurt V[KA1]eronique (Dessez) met het meisje naar het hospitaal, terwijl hij het schaap onderzoekt. Het enige dat Adeline aan het ongeval overhoudt is een buil, maar Paul stelt bij het schaap een besmettelijke vorm van t.b.c. vast. Hij neemt onmiddellijk de nodige maatregelen. Ondertussen maakt Adeline in het hospitaal kennis met Elsa (Dutot), een leeftijdsgenote die aan leukemie lijdt. Paul ontfermt zich over een oude ezel die door de ziekte ondermijnd wordt. Op uitnodiging van V[KA1]eronique komt Elsa enkele dagen doorbrengen in Henriette`s (Doll) huis om op krachten te komen. Ze verzorgt de ezel en diens naderende dood helpt haar om haar eigen ziekte te aanvaarden. Een gevoelig portret van de vriendschap tussen een ziek meisje en een stervend dier. De kaap van de gemakkelijke sentimentaliteit werd met succes omzeild, zodat je een aangrijpend verhaal krijgt dat tot op het einde blijft boeien. De kijker wordt volledig ingepalmd door de twee meisjes. Intelligent scenario van Françoise Pasquini en Jean-Paul Demure. Fotografie is van Paul Bonis.

Court toujours : Le dernier chaperon rouge

1995 | Drama, Fantasy, Horror, Musical

Frankrijk 1995. Drama van Jan Kounen. Met o.a. Emmanuelle Béart, Gérald Weingand, Diane Payne-Myers, Marc Caro en Stéphane Chivot.

Er was eens een koningin die van een zoon beviel die zo afzichtelijk was dat ze hem liet verbannen naar het toverbos. Uit het lelijkste komt echter soms het mooiste voort en zo kwamen er duizenden mooie roodkapjes in het bos, die echter een voor een gedood werden door het monster. Dit laatste wordt afgemaakt door het voorlaatste roodkapje, nadat het eerst reeds haar benen verminkte. Jaren gaan voorbij en het oude roodkapje (Payne-Myers) wil maar een ding: de benen stelen van de laatste van haar geslacht (B[KA1]eart). Deze wordt echter beschermd door een aantal vreemde plant-dieren, maar onder hen bevindt zich ook de verraderlijke wolf (Weingand). Volledig gezongen en gedanste griezel-sprookjesfilm die helemaal in het kader past van Caro's LA CITE DES ENFANTS PERDUS. Caro speelt trouwens de rol van het monster in de film. Zeker niet geschikt voor kinderen want de film zit vol wrede scènes en het einde kan hen helemaal verwarren. Een goed experiment dat echter niet gelukt is daar het inboet aan helderheid en duidelijkheid. Philippe Decouflé stond in voor de choreografie. Carlo de Boutiny en Kounen schreven het soms niet te volgen scenario. Tetsuo Naguta tekende voor de fotografie. DTS-Stereo.

Orages d'été

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Jean Sagols. Met o.a. Annie Girardot, Marc Duret, Claire Nebout, Gérard Klein en Elisa Servier.

Een vrouw van een jaar of vijftig keert het leven, dat ze tot dan toe heeft geleid in een circus, de rug toe en gaat terug naar La Commanderie, de boerderij uit haar jeugd. Deze is verwilderd, en haar drie volwassen kinderen begroeten haar zonder veel enthousiasme. Gaat zij weg of slaagt zij erin hen voor zich te winnen? Aldus het plot van deze zoals gewoonlijk wat onevenwichtige televisiefilm, die langdradig is en holle of nietszeggende scènes bevat. De sfeer en de observaties vertonen wel enige kwaliteit, evenals het spel.

Les parents ne sont pas simples cette année

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Marcel Jullian. Met o.a. Alexandra Gonin, Florence Giorgetti, Alexandre Sterling, Yolande Folliot en Henri Garcin.

Flauwe klucht over prikkelende verwikkelingen binnen het Parijse gezin van een dokter (Garcin): de zestien-jarige dochter des huizes (Gonin) wordt tijdens de vakantieperiode verliefd op een jongen (Freiss) die bij de buren logeert, vader krijgt een nymfomane pati[KA3]ente in de spreekkamer, die door moeder (Folliot) de deur wordt uitgebonjoured. De afgewezen vrouw blijkt de echtgenote van de kersverse minister van gezondheid, een charmeur van de bovenste plank, die tijdens een diner moeder het hoofd op hol wil brengen. Thierry Le Luron speelt zichzelf en laat zijn imitatiekunstjes zien. Burgerlijke fatsoensmoraal en middelmaat zijn troef. Scenario van Marcel Dassault en regisseur Julian. Camerawerk van Henri Decae.

La Boum 2

1982 | Komedie, Drama

Frankrijk 1982. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Sophie Marceau, Claude Brasseur, Brigitte Fossey, Denise Grey en Pierre Cosso.

Familiekroniek naar La boum die zoveel succes heeft geoogst. Zoals bijna altijd leidt het maken van een vervolg op een succesfilm tot een oppervlakkig en oninteressant product, waarbij in dit geval komedie wordt verward met nonchalance en familieproblemen met clichés. De film speelt zich af in de welgestelde kringen en de werkelijke problemen van het leven worden ontweken. Het verhaal begint tijdens een vakantie in Zuid- Duitsland en de vijftien-jarige heldin Marceau keert terug naar Parijs. Feest, gejubel en zelfs oma krijgt zin om te hertrouwen.