Hélène Duc: cast.
Er zijn 15 films gevonden.

Un ange

2001 | Drama, Misdaad

Frankrijk 2001. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Richard Berry, Elsa Zilberstein, Pascal Greggory, Bernard Le Coq en Vincent Martinez.

Tanguy

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. André Dussollier, Éric Berger, Hélène Duc, Aurore Clément en Jean-Paul Rouve.

Hij is achtentwintig, slim en heel vriendelijk, maar toch willen zijn ouders van hem af: Tanguy (Berger) heeft zijn ouderlijk nest in Parijs nog steeds niet verlaten en daar krijgen Edith (Azéma) en Paul (Dussolier) inmiddels behoorlijk genoeg van. Terwijl Tanguy rustig Chinees en Japans studeert broeden zijn ouders op een plan. Komedieschrijver-regisseur Étienne Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) heeft zijn acteurs goed gekozen, maar blijft wat te gretig aan de amusante premisse hangen. En passant maakt hij een vergelijking met de gangbare gezinssituaties in China.

Les sœurs Soleil

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Jeannot Szwarc. Met o.a. Marie-Anne Chazel, Thierry Lhermitte, Clémentine Célarié, Léonore Confino en Didier Benureau.

Hij is achtentwintig, slim en heel vriendelijk, maar toch willen zijn ouders van hem af: Tanguy (Berger) heeft zijn ouderlijk nest in Parijs nog steeds niet verlaten en daar krijgen Edith (Azéma) en Paul (Dussolier) inmiddels behoorlijk genoeg van. Terwijl Tanguy rustig Chinees en Japans studeert broeden zijn ouders op een plan. Komedieschrijver-regisseur Étienne Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) heeft zijn acteurs goed gekozen, maar blijft wat te gretig aan de amusante premisse hangen. En passant maakt hij een vergelijking met de gangbare gezinssituaties in China.

Samson le magnifique

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Charlotte Rampling, Roger Hanin, Eléonore Hirt, André Valardy en Corinne Touzet.

Zakelijk is de zestig-jarige Hanin een kei, die zich door hard werken een aanzienlijk fortuin heeft weten te verwerven. Op het amoureuze gebied heeft hij minder succes. Behalve enkele oppervlakkige relaties, genoeg om zijn ego te strelen, is hij alleen. Tot hij op een dag toevallig de aantrekkelijke Rampling ontmoet, een meisje van goeden huize, die zich bezighoudt met humanitaire hulpverlening. Zij zal zijn leven grondig veranderen. Een drama dat heel wat thema's vluchtig behandelt, van de macht van het geld, over de confrontaties van sociale klassen tot de triomf van alles overheersende liefde. Vrij letterlijk bewerkt door Bertrand Poirot-Delpech naar het toneelstuk Samson van Henry Bernstein. De film vervalt nogal vaak in het theatrale acteren. Mooi in beeld gebracht door Martial Thury.

Des cadavres à la pelle

1991 | Thriller, Misdaad, Komedie

Frankrijk 1991. Thriller van Eric Le Hung. Met o.a. Albert Minski, Philippe Khorsand, Hélène Duc, Patrick Serraf en Noëlle Kervoas.

Drie mannen runnen een nogal obscure King Club, waarvan de eigenares de verschrikkelijke tante van een van hen is. In feite zijn de drie vrienden tamelijke sympathieke kleine criminelen en houden ze zich alleen bezig met kleine zaakjes waarmee ze niemand kwaad doen. Alles verandert wanneer hun exacte tegenpool, een echte peetvader van de mafia, in de King Club door rasechte huurmoordenaars een aanslag laat uitvoeren op een van zijn jonge luitenanten, die er met zijn eigen dochter vandoor is gegaan. Daar moeten lijken van komen, maar het hele verhaal wordt met veel zwarte humor op de toon van een klucht behandeld. De naar het tv-scherm afgezakte regisseur zonder faam of temperament heeft zich geheel en al in dienst van het scenario en de nogal grappige dialogen van Albert Minski gesteld en de acteurs passen qua types prima in de kluchtige context van het geheel. Tamelijk

C'est quoi ces petits boulots?

1991 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1991. Familiefilm van Gian Luigi Polidoro. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Claude Brialy, Alessandra Casella, Claudia Muzzi en Davide Bechini.

Het leven van vader Brialy en moeder Jobert is sinds onheuglijke tijden druk en jachtig. Zij probeert een goede moeder te zijn èn te werken aan haar carrière als schrijfster. Ondertussen wordt ze zelfs grootmoeder. Hij zit met problemen. Zijn firma heeft van een uitgebreide belastingcontrole. Hun achttien-jarige dochter Muzzi staat voor haar eindexamen. Ze heeft zich nooit druk gemaakt over haar schoolwerk, maar hoe meer de eindfase in zicht komt, hoe meer ze in paniek raakt. Ze spant zich in tot het uiterste en slaagt. Haar ouders denken dat ze nu haar leven zal beteren, maar dan komt ze met het bericht dat ze van plan is samen te gaan wonen met een getatoeëerde zeeman, die een schip heeft bij een van de Caraïbische eilanden. Bitterzoet verhaal over de lotgevallen van een doodgewone familie die geconfronteerd wordt met zakelijke problemen en met kinderen op en voorbij de drempel van de volwassenheid. Scenarioschrijfster Nicole de Buron neemt alle tijd om haar personages uit te tekenen en hen in allerlei situaties te brengen. Af en toe veel te langdradig. Goed spel van beide hoofdrolspelers en hun kinderen. Jacques Renoir schilderde er de beelden bij. Oorspronkelijk uitgezonden in vier delen.

Années de plume, années de plomb

1991 |

Frankrijk 1991. Nicolas Ribowski. Met o.a. Claude Piéplu, Jacques Gamblin, Hélène Duc, Jean-Paul Muel en Claude Lochy.

Parijs 1969. De vrouw van de directeur en oprichter van een groot landelijk oppositieweekblad wordt weduwe. Ze weet strikt genomen niets van journalistiek en politiek, en vertrouwt de leiding toe aan drie oude rotten in het vak die, uiteraard, een hartgrondige hekel aan elkaar hebben. In werkelijkheid stellen twee van hen vooral voor hun persoonlijke carri[KA2]ere veilig, en het is de derde, Grouset (Pi[KA1]eplu), die het feitelijke directeurschap voor zijn rekening neemt. Als een eerlijk en hartstochtelijk beroepsbeoefenaar vereenzelfigt hij zich helemaal met `zijn` blad. Een hele zware taak, maar hij krijgt in Mahler (Gamblin), die stage komt lopen, een bekwame bondgenoot. Deze wordt zijn geestelijke zoon, met name in de moeilijke momenten tijdens het referendum van 28 april 1969, die het vertrek van generaal de Gaulle tot gevolg hadden. Een mengeling van persoonlijke en politieke intriges, die het voornamelijk moet hebben van het redelijke talent van de twee hoofdrolspelers.

Promis...Juré!

1987 | Familiefilm, Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1987. Familiefilm van Jacques Monnet. Met o.a. Michel Morin, Roland Giraud, Christine Pascal, Stéphanie Legros en Marie Constant.

De dwaze streken van twee vlegels gedurende WO II in een kleine provinciestad. Een modieus onderwerp in de periode 1980- 90, waarmee regisseurs vanaf Louis Malle tot Jean-Pierre Denis (en talloze anderen) zich hebben beziggehouden. Monnet heeft gekozen voor een benadering vanuit het gezichtspunt van een realistische en zelfs naturalistische komedie. Maar zonder veel succes. Zijn film stelt niet veel voor vergeleken met AU REVOIR LES ENFANTS. Scenario en regie zijn onsamenhangend en vaak ook nietszeggend, terwijl de jonge acteurs - die goed spel leveren - lichamelijk en geestelijk lelijk zijn vergeleken met het jonge volkje dat Malle voor zijn film selecteerde. Verder is alles positief aan deze film. Scenario van de regisseur en Gérard Carré.

Miss Mona

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Mehdi Charef. Met o.a. Jean Carmet, Ben Smaïl, Albert Delpy, Albert Klein en Hélène Duc.

Een Arabische immigrant zonder geldige papieren raakt zijn zwart betaalde baantje kwijt en glijdt noodgedwongen af naar een randbestaan. Hij wordt opgevangen door een travestiet, die een al even marginaal bestaan leidt, maar veel uitgekookter is. Dat is alles. Hun wederzijdse betrekkingen zitten door de hele film verweven en hier en daar steekt zwart-wit-denken of eerder omgekeerd racisme de kop op: des te waardiger, stiller en geheimzinniger de Arabier, Samir, is, des te babbelzieker, belachelijker en afwijkender is de homoseksueel. Dat deze onplezierige film niet helemaal waardeloos is, danken we aan de vertolking van Carmet, die beslist alles kan spelen!

Les liaisons dangereuses

1980 | Historische film

Frankrijk 1980. Historische film van Charles Brabant. Met o.a. Jean Négroni, Claude Degliame, Jean-Pierre Bouvier, Maïa Simon en Bernard Musson.

In 1794 werd de auteur Choderlos de Laclos door de revolutionaire regering ter dood veroordeeld. Terwijl hij op de dood wacht krijgt hij in zijn cel bezoek van een dame in het zwart, met achter haar sluier een verminkt gezicht. In haar herkent hij de vrouw die model gestaan heeft voor zijn markiezin de Merteuil. Samen halen ze herinneringen op aan de periode die hij beschreef in zijn roman [KL]Les liaisons dangereuses[KLE]. Praterige, literaire film die deze meermaals verfilmde brievenroman benadert vanuit het standpunt van de auteur en zijn hoofdpersonage. Geen lekkere ontspanning, maar een film om door te bijten, met meer aandacht voor de schitterende decors van Paul Blisson en de prachtige kostuums, dan voor de acteerprestaties. Adembenemende choreografie van Serge Keuten. Brabant baseerde zijn scenario op het leven en het werk van Choderlos de Laclos (die in de film uitgebeeld wordt door Négroni). Degliame is een mooie, maar koele markiezin. Schitterende kleurenfotografie van Jean Limousin.

Je sais rien mais je dirai tout

1973 |

Frankrijk 1973. Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Danièle Minazzoli, Nicole Jamet en Luis Rego.

Een telg uit een familie van wapenindustriëlen, militairen en prelaten is uit verzet sociaal werker geworden. De groep delinquenten die aan hem is toevertrouwd, blijkt de onderneming van zijn vader te willen beroven. Het intelligente en spottende scenario van Didier Kaminka, waaraan Richard meeschreef, bleef in Richards regie beneden het haalbare, maar is toch een van zijn betere films. Een prima vaderrol van Blier. Richards personage als wereldvreemde stuntel begint te vervelen. Camerawerk van Pierre Lhomme.

Les rois maudits: La reine blanche

1972 | Biografie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1972. Biografie van Claude Barma. Met o.a. Jean Amos, Gilles Behat, Hélène Duc, Jean Piat en Claude Brosset.

De vierde titel van het epos [KL]Les rois maudits[KLE] van Maurice Druon. Hierin wordt de korte regeerperiode van Philip V, ook wel de Lange (1316-1322) beschreven, die zich vooral heeft beziggehouden met het ophelderen van de intriges van Karel de Valois. Een zeer kleurrijk en bloemrijk geheel, een prima tijdsreconstructie en naast epische scènes ook een karakterstudie bevattend.

Les malabars sont au parfum

1965 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1965. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Christian Minazzoli, Sophie Agacinsky, Jean-Marc Thibault, Roger Pierre en Francis Blanche.

De experimentele koe van Thibault geeft tweehonderd liter melk per dag en hij krijgt meteen de steun en bescherming van de Franse ministeries van Binnenlandse Zaken en Landbouw. Niet helemaal geslaagde parodie op de spionagefilm in de vorm van een klassieke vaudeville, geschreven door Lefranc en Jacques Emmanuel met de toen onvoorstelbaar populaire Franse komieken Blanche als een Russische spion, Cowl als een Amerikaanse spion en Salvador als een gendarme.

Comment réussir en amour

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Dany Saval, Jean Poiret, Jacqueline Maillan, Michel Serrault en Jacques Charon.

Na woelige verkering brengt jonge vrouw van employ[KA1]e op uitgeverij bestaan van echtgenoot geheel in verwarring en bezorgt hem problemen op zijn werk, in sociaal leven en conflicten met de wet. Uiteindelijk wordt alles echter beter dan voordien. Vlotte komedie bezorgde Saval (tijdelijk) succesvol image als chaos zaaiend warhoofd, maar humor is in betere handen bij in dit genre geroutineerde tegenspelers.

le Caïd

1960 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1960. Komedie van Bernard Borderie. Met o.a. D Fernandel, Barbara Laage, Georges Wilson, Marcel Bozzuffi en Claude Piéplu.

Filosofie-professor krijgt tijdens treinreis buit van bankroof bij zijn bagage en wordt in Parijs belaagd door concurrerende gangsterbendes. Gangsterliefje ziet hem voor meesterkraker aan. Regisseur en tegenspelers in Fernandel-vehikel zijn gespecialiseerd in serieuzer misdaadgenre, wat deze parodie wel zo aardig maakt.