Rob Fried

Winchell

Verenigde Staten 1998. Biografie van Paul Mazursky. Met o.a. Stanley Tucci, Glenne Headley, Christopher Plummer, Paul Giamatti en Victoria Platt.

Short Story Cinema: Birch Street Gym

Verenigde Staten 1994. Komedie van Stephen Kessler. Met o.a. Harold Gould, John La Motta, Joe Alfasa, Jack Anker en Willie Armstrong.

Jack Cronin (Gould) is een vlotte zeventiger die nog teveel energie bezit om te aarden in het ouderlingentehuis. Dus wordt hij lid van het boksteam van Birch Street Gym, waar oudjes naar hartelust kunnen boksen. De overheid wil de instelling echter sluiten, mede onder druk van de directie van het tehuis. Tijdens hun protest daagt de gemene Rocco (de echte Raging Bull La Motta) de vitale Jack uit tot een wedstrijd. Zo lang men nog in iets kan geloven is men geen verliezer is het motto van de oudjes die deze schitterende tragikomedie vol leuke dialogen met droge, relativerende humor bevolken. De film wil tevens bewijzen dat oud zijn nog niet wil zeggen dat men afgeschreven is. Gould tovert een hartveroverend personage op het scherm, terwijl La Motta een echte gemenerd die zeker niet moet onderdoen voor een Robert De Niro. Boeiend scenario van Mike Wilkins en Stephen Kessler. Camerawerk is van Marcel V. Shain.

Short Story Cinema: Without A Pass

Verenigde Staten 1993. Muziek van Marco Williams. Met o.a. John Amos, Branford Marsalis, Wren T. Brown, Dean Butler en Allison Dean.

Na twintig jaar rondzwerven in Europa keert de legendarische jazz-saxofonist Blue Berry (Amos) terug naar L.A. om de begrafenis bij te wonen van zijn vriend Buddy Warren (Marsalis) die jarenlang zijn trompettist was. Samen met journalist Tony (Simpson) brengt hij een bezoek aan de clubs die hij destijds samen met Buddy frequenteerde. Tevens maakt hij een balans op van hun vriendschap en de reden waarom ze uit elkaar gingen. Opgebouwd als een jazz-ballade krijgen we een beeld van het einde van een vrienschap die nooit eindigde. Het is het verhaal van agressie en oude waarden. De waarden verdwenen, de agressie werd heviger. De 'cool sound' van de saxofoon en trompet speelt een grote rol in de film. Verschillende jazz-performers vertolken een personage. Jennifer Smith-Ashley en Marco Williams schreven het scenario, naar een verhaal van Williams. De sobere fotografie is van Stephen McNutt en Blake Evans.

Short Story Cinema: Under The Car

Verenigde Staten 1993. Horror van Alan B. McElroy. Met o.a. Robert Curtis Brown, Lisa Kaminir, Clayton Rohner, Jonathan Penner en Annie Rush.

Na een avondje uit willen enkele vrienden met de wagen huiswaarts keren. Op het moment dat ze willen vertrekken hoort Amanda (Kaminir) iets onder de auto kruipen. Jim (Penner) gaat kijken en het volgende moment zien ze zijn bloedende hand tegen het raam. Dan wordt Sarah (Rush) door iets uit de wagen gesleurd. De drie overblijvenden zitten afwachtend in de auto die niet wil starten. Een adembenemende oefening in claustrofobische gruwel. De ganse tijd zit de kijker mee in de wagen en weet niet wie of wat de dreiging uitmaakt, enkel dat de portier openen gelijk staat met de dood. De angst grijpt je naar de keel en de climax laat je niet vlug los. Schitterend scenario van regisseur McElroy. John J. Connor filmde in de beperkte ruimte van de auto.

Short Story Cinema: Contact

Verenigde Staten 1993. Drama van Jonathan Darby. Met o.a. Elias Koteas, Brad Pitt, J.T. Walsh, Brad Bovee en Ken Lesco.

Tijdens de Golfoorlog raakt verkenner Cox (Pitt) afgescheiden van zijn eenheid. Hij raakt verdwaald in vijandig gebied. Op het moment van hij de Iraakse soldaat Mohannan (Koteas) onder schot heeft komt er gasalarm. Beiden schuilen in een oude barak. Ze bespieden elkaar als wilde beesten uit op een prooi. Ze begrijpen geen woord van elkaars taal, maar tijdens de uren die ze er doorbrengen vermindert de spanning tussen beiden langzaam maar zeker. Het reeds meermaals gebruikte verhaaltje van twee vijanden die vrienden worden wanneer ze elkaar beter leren kennen is hier de aanleiding voor een half uur wurgende claustrofobische spanning. Pitt en Koteas spelen hun rollen vol overtuiging. Erg symbolisch einde. Het scenario van regisseur Darby zou op ware feiten steunen. Poëtische fotografie van Eric J. Goldstein. Dolby Stereo.

Short Story Cinema: Traveler's Rest

Verenigde Staten 1992. Komedie van Craig Belknap. Met o.a. Lois Nettleton, Paul Dooley, Bruce Gray, Kathryn Layng en Priscilla Pointer.

Vanwege een waarschuwing voor storm stopt Joanne Peterson (Nettleton) haar auto voor het motel Traveller`s Rest. Aanvankelijk ge[KA3]irriteerd daar er niets in dit motel blijkt te werken, gaat ze toch sympathie voelen voor de uitbater Andy Milligan (Dooley). Ze komen tot een gesprek en hij nodigt haar uit op een eenvoudige maaltijd in zijn woning. Een jaar geleden verloor Andy zijn vrouw en hij is deze slag nog steeds niet te boven. Dan ontdekt hij dat het juist Joanne's verjaardag is, zodat ze zelf haar geheim nog niet moet prijsgeven. Een aangrijpende dialoog tussen twee personen die op een keerpunt in hun leven staan. Deze nacht zal niets wezenlijks veranderen, maar de invloed op hun verder leven is van groot belang. Knap vertolkt door beide hoofdacteurs. William Wise baseerde het scenario op zijn eigen toneelstuk. Achter de camera stond Steve McMahon.