Charles Finch

French Exit

Verenigde Staten 1998. Romantiek van Daphna Kastner. Met o.a. Mädchen Amick, Jonathan Silverman, Molly Hagan, Vince Grant en Kurt Fuller.

Never Ever

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1996. Drama van Charles Finch. Met o.a. Charles Finch, Sandrine Bonnaire, James Fox, Jane March en Jean Rochefort.

Thomas en Amanda Murray zijn net verhuisd naar Parijs. Thomas werkt voor een bank die het eigendom is van de vader van Amanda. Omdat Parijs haar niet bevalt, besluit Amanda terug te keren naar Londen. Thomas voelt zich erg eenzaam, tot hij een aantrekkelijke Franse vrouw ontmoet

Bad Girls

Verenigde Staten 1994. Western van Jonathan Kaplan. Met o.a. Madeleine Stowe, Mary Stuart Masterson, Andie MacDowell, Drew Barrymore en James Russo.

Aan het scenario en het onderliggende verhaal van Bad Girls moesten vier man en een vrouw te pas komen, maar ondanks de gezamenlijke inspanningen is het resultaat niet origineel te noemen. Vier prostituees verkiezen het leven van outlaws nadat een van hen iemand heeft neergeschoten. Feministische western schildert de vier zo ondernemend af dat de kijker zich afvraagt waarom deze vrouwen die zo kundig schieten, paardrijden en op treinen springen, niet eerder tot een carrièrewending zijn gekomen. Esthetisch verantwoorde plaatjes met consequent sexy geklede dames zijn onderhoudend zolang je niet teveel nadenkt. De actrices doen overigens hun best, vooral de stoere Stowe maakt indruk.

Where Sleeping Dogs Lie

Verenigde Staten 1992. Thriller van Charles Finch. Met o.a. Dylan McDermott, Tom Sizemore, Sharon Stone, Jillian McWhirter en Mary Woronov.

Een armoedige schrijver trekt in een woning, waar nimmer opgeloste, wrede moorden hebben plaatsgevonden. Hij schrijft zijn nieuwe boek in de vorm van een geheim interview met de moordenaar, maar het bedrog dreigt werkelijkheid te worden als een vreemde man (Sizemore) met morbide gewoonten vrijwillig aanbiedt bij het manuscript te helpen. Deze wat wankele kruising van BARTON FINK en SILENCE ON THE LAMBS is erop uit de kijker helemaal op te laten gaan in de film zonder de uitdrukkelijke bloederigheid van gebruikelijke thrillers (op beeld wordt geen geweld getoond) te bevatten, een ongewone benadering die wordt gehinderd door het weinig overtuigende script. Schrijver/regisseur Finch, die een indrukwekkende gastrol neerzet, is de zoon van acteur Peter Finch. Mede- scenarioschrijfster Yolande Turner is de weduwe van de oudere Finch.

Love Dream

Italië 1988. Fantasy van Charles Finch. Met o.a. Christopher Lambert, Joaquim de Almeida, Diane Lane, Francesco Quinn en Claudia Ohana.

Lambert in een film die niet zo bij zijn karakter past (THE SICILIAN was geschikter) als een popzanger die zich na de dood van zijn broer verbitterd teruggetrokken heeft aan de Middellandse Zee en een fles aan de waterlijn vindt met een fraaie geest erin, waar hij - hoewel aanvankelijk sceptisch - verliefd op wordt. Als zij zijn dode broer niet kan terugbrengen (wel is er een kort contact), laat hij de geest weer verdwijnen en smijt de fles weg, maar hij komt de volgende dag op het strand het lelijke evenbeeld van de geest tegen. Debutant Finch (zoon van Peter) schreef het rammelende script en regisseerde de ongeloofwaardige film met weinig gevoel voor drama. Het spel is ook niet al te best.

Groupie Girl

Verenigd Koninkrijk 1969. Muziek van Derek Ford. Met o.a. Esme Johns, Billy Boyle, Richard Shaw, Neil Hallett en Charles Finch.

Groupies zijn meisjes die achter popgroepen aanhollen en soms als manusje-van-alles binnen hun gelederen worden geaccepteerd zolang zij zich op de achtergrond maar seksueel beschikbaar houden. De film gaat over een jong meisje dat deze levensstijl als de nieuwe vrijheid verwelkomt, maar tenslotte van een koude kermis thuiskomt. De film geeft een slecht beeld van de wereld van de popmuziek; het moralistische einde doet de deur dicht.