Julie Voisin: cast.
Er zijn 12 films gevonden.

Brassens, la mauvaise réputation

2011 | Drama, Muziek

Frankrijk 2011. Drama van Gérard Marx. Met o.a. Stéphane Rideau, Marie-Anne Chazel, Bruno Lochet, Lorella Cravotta en Didier Pain.

'Mais les braves gens n'aiment pas que/ l'on suive une autre route qu'eux'. Aldus luiden de terugkerende regels uit het Brassens-chanson dat deze ouderwets ambachtelijke telefilm zijn titel verleende. Brassens (1921-1981) was bepaald niet van het braveburgerdom, dat inderdaad minzaam keek naar de bohémien-poëet-zanger van de impertinente liedjes. Deze kroniek over de jongere jaren van het chansonicoon start in 1939 in Sète, waar jeugddelinquent Georges aanvankelijk niet voor het rechte pad lijkt voorbestemd. Rideau oogt aanvankelijk ietwat erg rijp en breedgeschouderd voor Brassens als jeune premier.

Une lumière dans la nuit

2008 | Mysterie, Historische film

Frankrijk 2008. Mysterie van Olivier Guignard. Met o.a. Julie Voisin, Marius Colucci en Julie Delarme.

2-delige tv-film.

Les innocents

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Denis Malleval. Met o.a. Julie Voisin, Stéphane Freiss en Olivier Marchal.

2-delige tv-film.

Tout va bien, c'est Noël

2002 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 2002. Drama van Laurent Dussaux. Met o.a. Marthe Keller, Pierre Arditi, Julien Boisselier, Charlotte Valandrey en Jérôme Robart.

2-delige tv-film.

Le soleil au-dessus des nuages

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Eric Le Roch. Met o.a. Daniel Prévost, Serge Hazanavicius, Hélène Vincent, Lisa Martino en Claudine Baschet.

2-delige tv-film.

Une fille è papas

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1997. Komedie van Pierre Joassin. Met o.a. Christophe Malavoy, Christian Charmetant, Julie Voisin, Caroline Tresca en Grace de Capitani.

2-delige tv-film.

La femme d'un seul homme

1997 | Romantiek

België​/​​Frankrijk 1997. Romantiek van Robin Renucci. Met o.a. Clémentine Célarié, Didier Sandre, Barbara Schulz, Robin Renucci en Julie Voisin.

2-delige tv-film.

Le garçon sur la colline

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Dominique Baron. Met o.a. Philippe Voltier, Marie Bunel, Erick Da Silva, Danièle Gilbert en Julie Voisin.

Het is zomer. Sinds de dood van zijn vader, enkele jaren geleden, leeft de dertienjarige Da Silva met zijn moeder Bunel, alleen op de boerderij. Op een dag ontmoet de jongen op een heuvel niet ver van hun huis, een mysterieuze onbekende, Voltier, die beweert een vriend te zijn geweest van zijn vader. Tussen de man en de jongen groeit onmiddellijk vriendschap. Een emotioneel, poëtisch drama dat zich afspeelt tegen een achtergrond van natuur en primitieve gevoelens. Wie is deze vreemde man en wat komt hij doen? Claude Brami heeft meermaals geweigerd om zijn bestseller te laten verfilmen, maar nu mocht hij hem zelf tot scenario bewerken en het resultaat is geen meesterwerk, wel een meeslepende film met mooie fotografie van Jean Monsigny. Formaat 16/9. Stereo.

La petite fille

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Jean-Paul Salomé. Met o.a. Zabou Breitman, Christian Charmetant, Michel Robin, Julie Voisin en Xavier Rothmann.

Werkeloze architecte Zabou woont met man en twee kinderen in een nette wijk. Ze zouden een modelgezin kunnen vormen, ware het niet zijn dat Zabou haar greep op de werkelijkheid langzaam maar zeker verliest en naar de fles grijpt. De enige die het merkt is haar dertien-jarige dochtertje. Haar man, geoloog van beroep, is dikwijls van huis en merkt de eenzaamheid van zijn vrouw niet op. Intimistische bewerking van een delicaat probleem, veroorzaakt door drie zeer actuele elementen: werkeloosheid, eenzaamheid en alcohol. Zabou zet haar personage zeer aangrijpend neer, maar ook het dochtertje, Voisin, is bijzonder ontroerend. Salomé schreef het scenario, in samenwerking met Bruno Dega. Voor de fotografie stond Jacques Guérin in.

La grande fille

1994 | Komedie, Drama

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Paul Salomé. Met o.a. Zabou Breitman, Christian Charmetant, Michel Robin, Julie Voisin en Xavier Rothmann.

Mathilde (Zabou), een zevenendertig jarige werkloze architecte betrekt met haar gezin een luxueus appartement in de betere wijk van de voorstad. Alles lijkt koek en ei te zijn in dit wereldje, maar Mathilde verliest langzamerhand haar greep op het leven en vlucht weg in de alcohol. Zonder dat ze het echt beseft kan ze niet meer leven zonder drank en de enige die dit lijkt op te merken is haar dertien-jarig dochtertje Marion (Voisin). Haar man Fran[KA10]cois (Charmetant), is geoloog en brengt veel tijd door in het buitenland. Zijn lange afwezigheden zorgen voor nog meer onstabiliteit in het leven van Mathilde en als hij thuis is merkt François de wanhoop van zijn vrouw niet eens op. Een gezin staat op het punt in elkaar te storten en dit alles wordt gezien vanuit het standpunt van Marion, die met heel wat vragen blijft zitten die ze niet begrijpt. Een interessant perspectief om dit probleem te benaderen, maar de opbouw van het verhaal is niet altijd even logisch. Zabou levert een goede prestatie, maar de jonge Voisin is toch moeiteloos de ster van de film. Achter de camera werd plaatsgenomen door Jacques Guérin.

Un pull par-dessus l'autre

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Annie Girardot, Félicité Chaton, Raoul Billerey, Philippe Torreton en Marie Matheron.

Drie turven hoog en maar net tien. Chaton weet al waar Abraham de mosterd haalt. Ze woont in een armoedige buurt waar je moet vechten om te overleven. Ze zorgt in haar eentje voor 'haar' gezin: vader en haar vijf-jarige, doofstomme broertje. Op een dag raakt vader betrokken in een vechtpartijtje en hij belandt in de bak. De kinderen gaan er vandoor, maar worden al gauw opgepakt door de politie. Chaton komt in het pleeggezin van Cordy en Billerey, terwijl de jongen in een weeshuis wordt geplaatst. Chaton lijkt door haar zelfstandigheid opstandig en compromisloos. Ze weigert Cordy te gehoorzamen. Een tedere, intimistische variatie op het thema van het gezin dat uiteengevallen is. Dankzij het sterke spel van Cordy en vooral de jonge Chaton vervalt de film niet in goedkope sentimentaliteit. Colo Tavernier O'Hagan schreef het scenario, dat door Roberto Venturi in beelden omgezet werd.

Julie Lescaut : Harcèlements

1993 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouff, Blanchette Brunoy en Alexis Desseaux.

Een jong verkoopstertje van een grote supermarkt pleegt zelfmoord. Bij justitie is men niet ge[KA3]interesseerd en op het politiebureau wil men het dossier in het archief opbergen. Julie Lescaut (Genest) is er niet gelukkig mee, want volgens haar moet er meer achter zitten. Er vallen nog meer doden: de directeur van het bedrijf wordt met een kogel in het hoofd op de parkeerplaats aangetroffen. Vervolgens vindt men het ontzielde lichaam van de onderdirecteur. Dan dient een medewerkster van hetzelfde bedrijf een klacht in wegens ongewenste intimiteiten op het werk. Lescaut krijgt haar zin. Er wordt een onderzoek ingesteld, maar `niets gehoord, niets gezien en zwijgen` blijkt het motto te zijn van de overige werknemers. De pittige commissaris mag - als vrouw (...) - haar tanden zetten in een zaak die in een tv-film voor het grote publiek eindelijk eens uit de taboesfeer gehaald wordt: vrouwen die op het werk seksueel worden lastig gevallen en geterroriseerd. Het geheel wordt zelfs redelijk interessant uitgewerkt in het scenario van Dominique Lancelot en Alexis Lecaye. Voor de fotografie werd beroep gedaan op Charlie Gaëta.