Gijs de Lange: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Casa Coco

2022 | Komedie

Nederland 2022. Komedie van Bob Wilbers. Met o.a. Gerard Cox, Joke Bruijs, Gijs de Lange, Loes Luca en Richard Groenendijk.

De Rotterdamse Pleun runt al jaren Casa Coco, een pension voor bezinning en rust op Bonaire. Dit najaar komt Pleun’s jeugdliefde Toon die, nadat zijn vrouw heeft aangekondigd van hem te willen scheiden, met een bevriend echtpaar mee komt om zijn problemen onder de Antilliaanse zon te doen vergeten. Vinden de twee jeugdliefdes elkaar weer terug onder de Caraïbische zon?

Flysk

2010 | Drama

2010. Drama van Albert Jan van Rees. Met o.a. Georgina Verbaan, Ian Bok en Gijs de Lange.

Drama van Albert Jan van Rees over een man en een vrouw die een hotel op eiland beginnen. Dan krijgen ze een gast. Gemaakt in de serie One Night Stand.

Belle van Zuylen - Madame de Charrière

1993 | Documentaire, Historische film, Romantiek

Nederland 1993. Documentaire van Digna Sinke. Met o.a. Will van Kralingen, Laus Steenbeeke, Kees Hulst, Carla Hardy en Patty Pontier.

Belle van Zuylen (Van Kralingen) werd in 1740 geboren op slot Zuylen - vandaar de naam - nabij Utrecht als Isabella Agneta van Tuyll van Serooskerken. Ze trouwde in 1771 met Charles-Emmanuel de Charri[KA2]ere (Hulst) - vandaar Madame de Charri[KA2]ere; het paar vestigde zich in Zwitserland, in Colombier in de buurt van Neuch[KA4]atel. Ze kregen nooit kinderen. Belle werd 65 jaar oud. Het huwelijk was niet bepaald gelukkig. Op 48-jarige leeftijd ontmoet Belle in Paris als ze haar echtgenoot is ontvlucht, de 21-jarige Benjamin D`Hermenches (Steenbeeke) door wie ze zich zeer gecharmeerd voelt. Benjamin is constant op de vlucht voor schuldeisers en zijn vader. Hij smeert hem naar Engeland. Hij staat naderhand uitgeput bij Belle voor de deur. Ze verleent hem onderdak, maar zijn vader weet er een eind aan te maken. Hun relatie zetten ze dan grotendeels per brief voort. Dat zal bijna zeven jaar duren tot hij er met Madame Germaine de Stael (Hardy) vandoor gaat (naar Parijs). De film gaat over voernoemde periode, en valt gemakkelijk in drie periodes in te delen. Belle van Zuylen wordt geportretteerd als een hunkerende en tekort komende vrouw, maar ze was tegelijkertijd een gepubliceerd, verlicht schrijfster van romans en toneelstukken die ook componeerde. De film bevat muziekstukken van haar hand. Ze nam ten opzichte van haar eigen stand best een kritisch standpunt in en zette zich ook in voor vrouwen, wat in de film mooi wordt gesymboliseerd door haar hulp aan haar dienstmaagd (Pontier) als die in verwachting raakt van een onbekende vader. Het scenario van regisseuse Sinke was wat aan de lange kant en bij de montage door Menno Boerema sneuvelden er ruim 40m die naderhand voor een drie-delige mini- serie van ieder ca 52m weer gebruikt werden. De fotografie was in handen van Goert Giltaij.

Anti-Materie

1990 |

Nederland 1990. Erik Lint.

Belle van Zuylen (Van Kralingen) werd in 1740 geboren op slot Zuylen - vandaar de naam - nabij Utrecht als Isabella Agneta van Tuyll van Serooskerken. Ze trouwde in 1771 met Charles-Emmanuel de Charri[KA2]ere (Hulst) - vandaar Madame de Charri[KA2]ere; het paar vestigde zich in Zwitserland, in Colombier in de buurt van Neuch[KA4]atel. Ze kregen nooit kinderen. Belle werd 65 jaar oud. Het huwelijk was niet bepaald gelukkig. Op 48-jarige leeftijd ontmoet Belle in Paris als ze haar echtgenoot is ontvlucht, de 21-jarige Benjamin D`Hermenches (Steenbeeke) door wie ze zich zeer gecharmeerd voelt. Benjamin is constant op de vlucht voor schuldeisers en zijn vader. Hij smeert hem naar Engeland. Hij staat naderhand uitgeput bij Belle voor de deur. Ze verleent hem onderdak, maar zijn vader weet er een eind aan te maken. Hun relatie zetten ze dan grotendeels per brief voort. Dat zal bijna zeven jaar duren tot hij er met Madame Germaine de Stael (Hardy) vandoor gaat (naar Parijs). De film gaat over voernoemde periode, en valt gemakkelijk in drie periodes in te delen. Belle van Zuylen wordt geportretteerd als een hunkerende en tekort komende vrouw, maar ze was tegelijkertijd een gepubliceerd, verlicht schrijfster van romans en toneelstukken die ook componeerde. De film bevat muziekstukken van haar hand. Ze nam ten opzichte van haar eigen stand best een kritisch standpunt in en zette zich ook in voor vrouwen, wat in de film mooi wordt gesymboliseerd door haar hulp aan haar dienstmaagd (Pontier) als die in verwachting raakt van een onbekende vader. Het scenario van regisseuse Sinke was wat aan de lange kant en bij de montage door Menno Boerema sneuvelden er ruim 40m die naderhand voor een drie-delige mini- serie van ieder ca 52m weer gebruikt werden. De fotografie was in handen van Goert Giltaij.

De IJssalon

1985 | Oorlogsfilm, Drama

Nederland 1985. Oorlogsfilm van Dimitri Frenkel Frank. Met o.a. Gerard Thoolen, Bruno Ganz, Renée Soutendijk, Carol van Herwijnen en Kees Hulst.

Een verzetsdrama met Thoolen als de joodse eigenaar van een ijssalon. Soutendijk is zijn vriendin die hem lafheid verwijt, en uiteindelijk met 'sympathieke' nazi Ganz de koffer induikt. De drie hoofdrolspelers zijn stuk voor stuk schitterend en zorgen voor een behoorlijk aantal aangrijpende, soms verrassend geestige scènes. Helaas vallen een paar bijrollen serieus uit de toon en zijn de massascènes genant stuntelig. Toch verdient de film veel meer krediet dan hem bij zijn - schandelijk korte - bioscooprelease is gegeven.

Giovanni

1983 | Experimenteel

Nederland 1983. Experimenteel van Annette Apon en Anette Apon. Met o.a. Truus te Selle, Frank Groothof, Petra Laseur, Edwin de Vries en Gijs de Lange.

Een `objectieve` camera in een Romeinse hotelkamer wordt gedurende een etmaal gehuurd door een fotografe. Zij probeert contact te krijgen met een vriend van vroeger. Zelfs als de hoofdrolspeelster de kamer uit is, blijft de camera (en dus het publiek) opgesloten in het mooi getroffen studio-decor. Maar 'Rome' kruipt binnen via telefoon, televisie, deuren en ramen. Afgezien van een onhandige finale is dit een boeiend experiment.