Alain Queffeléan: productie.
Er zijn 4 films gevonden.

Daisy et Mona

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Claude D'Anna. Met o.a. Marina Golovine, Dyna Gauzy, Lilah Dadi, Philippe Seurin en Jacques Le Carpentier.

Daisy (Golovine) is een jonge vrouw van twintig. Ze is opstandig, onverschillig en chaotisch; ze leeft in de marge en had een ongelukkige jeugd, waarin ze seksueel misbruikt werd. Toen ze net veertien was kreeg ze een baby, Mona (Gauzy), die door haar vader is grootgebracht. Hij heeft een verkeersongeval veroorzaakt, waardoor hij voor enkele maanden de bajes indraait. Zo krijgt Daisy ineens de verantwoordelijkheid over een meisje van zeven dat eigenlijk een vreemde voor haar is. Hun kennismaking verloopt bepaald niet van een leien dakje. Ze raken echter verwikkeld bij een toevallige moord en moeten hem smeren. Onderweg loert voortdurend gevaar, maar langzaam maar zeker leren moeder en kind elkaar kennen. Een Franse road-movie rond twee personages die elk op zoek zijn naar hun identiteit en hunkeren naar liefde. Soms te filosofisch (waardoor het nogal op een hoop gelul gaat lijken) en dan weer behoorlijk sentimenteel. De kleine meid is best levenswijs, schattig, eigenzinnig en speelt heel goed, maar de onevenwichtigheid van de moeder komt niet al te sterk over en lijkt daardoor nogal ongeloofwaardig ondanks het feit dat Golovine heel erg haar best doet. D'Anna schreef zijn eigen scenario. De fotografie is van Denys Clerval. Technisch is het allemaal best in orde. Ging in november 1994 in première op het filmfestival van Sarasota in Florida, dat door de Fransen als springplank naar het grote Amerikaanse publiek wordt gebruikt en werd door de critici welwillend ontvangen.

La chute de la maison Usher

1980 | Horror

Frankrijk​/​​Mexico 1980. Horror van Alexandre Astruc. Met o.a. Fanny Ardant, Mathieu Carrière, Pierre Clémenti, Jacques Dacqmine en Fernand Guiot.

In volle paniek klopt de jonge Allan Stillwood (Cl[KA1]ementi) aan bij Dr. Hawthorne (Dacqmine). Hij was te gast op het kasteel van zijn jeugd- en studievriend Roderick Usher (Carri[KA2]ere) en diens zuster Madeleine (Ardant). Roderick werd gek van het gebouw en Madeleine was ziek. Roderick vroeg Allan om Madeleine met zich mee te nemen alvorens ze reddeloos verloren zou zijn. Het was echter al te laat. De ochtend na zijn aankomst stierf Madeleine. De dagen na haar dood brokkelde het verstand van Roderick verder af. Hij werd er meer en meer van overtuigd dat ze Madeleine levend begraven hadden. Allan smeekt Dr. Hawthorne om mee te komen. Trage, literaire en erg stylistische bewerking van het verhaal van Edgar Allan Poe, gezien door de visuele camera van Astruc. De decors en costuums zijn schitterend en voor de eerste maal wordt ook de incestueuze relatie tussen Roderick en Madeleine uitgewerkt, maar toch doet het geheel erg koel en afstandelijk aan, mede door het feit dat het grootste deel van de film in flash back verteld wordt door Allan. De climax is niet helemaal onverwacht, maar werkt toch schokkend. Pierre Pélégri bewerkte het verhaal en voegde er elementen aan toe uit andere verhalen van Poe. Prachtige fotografie van Jean-Jacques Rochut.

Le voleur

1967 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1967. Komedie van Louis Malle. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Geneviève Bujold, Marie Dubois, Françoise Fabian en Julien Guiomar.

In flashback vertelde laat-negentiende-eeuwse odyssee van Parijse weesjongen Georges Randal, die het leven voorwaar niet cadeau krijgt. Verzot op zijn nichtje Charlotte, uitgehuwelijkt door de oom die tevens Georges' erfenis heeft verduisterd, bekwaamt hij zich in de vrije disciplines inbraak en diefstal. Wat klinkt als een pure schelmenroman heeft een duistere ondertoon die niet iedereen zal bekoren: expliciete woede over de aartsvileine bovenlaag met haar valse decorum. Charismakanon Bébel verleent Randal de benodigde tragische dimensie. Fantastische fotografie van Henri Decaë, dito decors van Jacques Saulnier.

Le feu follet

1963 | Drama

Frankrijk 1963. Drama van Louis Malle. Met o.a. Maurice Ronet, Jeanne Moreau, Bernard Noël, Léna Skerla en Alexandra Stewart.

De dertigjarige Alain (Ronet) is levensmoe. Lang heeft hij zich staande weten te houden door het flink op een zuipen te zetten, maar nu is hij afgekickt en zoekt hij zijn oude vrienden nog een keer op. Veel vrolijker wordt hij daar ook niet van: hun idealen zijn verwaterd of losgelaten. De eerste film waar regisseur Malle (Ascenseur pour l'échafaud) naar eigen zeggen echt tevreden over was. De film is niet autobiografisch maar gaat wel over de kringen waarin de regisseur destijds verkeerde. Op de achtergrond klinkt de inmiddels overbekende muziek van Satie.